Πραγματικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον τις τελευταίες ημέρες πως αξιοποίησαν το θέμα της Βίλας Αμαλίας τα ΜΜΕ, αλλά και πως η κυβέρνηση το χρησιμοποίησε επικοινωνιακά για να πείσει λοβοτομημένους νοικοκυραίους ότι “πατάσσει την εγκληματικότητα“.
Η αστυνομία υποτίθεται ότι βρήκε αντισφυξιογόνες μάσκες, άδεια μπουκάλια και ποσότητες ναρκωτικών μέσα στην Βίλα Αμαλίας, την οποία την ονόμασε “εστία ανομίας” (sic). Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν βάζω για κανέναν το χέρι μου στην φωτιά, αφού δεν αποκλείεται εντός του κτιρίου να βρήκαν καταφύγιο ακόμα και χρήστες τοξικών ουσιών, αλλά και άτομα που δεν είναι του κατηχητικού.
Βέβαια και να υπήρχαν τέτοια άτομα, δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν όλους τους ανθρώπους που παρευρέθησαν κατά καιρούς στην κατάληψη, ούτε βέβαια να αποτελέσουν αδιάσειστα στοιχεία πως η Βίλα Αμαλίας ήταν φωλιά παραβατικών συμπεριφορών. Κι αυτό γιατί, η ουσία της Βίλας Αμαλίας ήταν πως επρόκειτο για την πιο ιστορική κατάληψη στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα σε μια υποβαθμισμένη περιοχή με πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα.
Πολλών ειδών πολιτιστικά δρώμενα όπως θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, συζητήσεις, αλλά και μαθήματα π.χ χορού λάμβαναν χώρα, κάτι που υποσκέλισε η προπαγάνδα των media και της κυβέρνησης. Aπό την άλλη δεν έχω δει αντίστοιχη “ευαισθησία” για τα…γραφεία της Χρυσής Αυγής που έχουν ανοίξει σε διάφορες περιοχές και που γίνονται ορμητήρια για ρατσιστικές επιθέσεις, ενώ μπορεί κανείς να βρει κράνη και λοστάρια.
Η πρόθεση ήταν εξ’ αρχής να διαλυθεί η κατάληψη, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως παράδειγμα αυτοοργάνωσης. Οι δηλώσεις του Καμίνη περί αξιοποίησης του κτιρίου ως σχολείο κτλ δεν πείθουν. Υπάρχουν στην Αθήνα τόσα εγκαταλελειμμένα νεοκλασικά (και όχι μόνο) κτίρια αλλά δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε, δηλαδή να δοθούν σε ανθρώπους που δεν έχουν στέγη. Εκτός αν βέβαια τα έχουν τάξει αυτά σε συγκεκριμένους κύκλους.
Οι ελληναράδες προσβάλλονται από την κατάληψη της Βίλας Αμαλίας, αλλά όχι από την κατάληψη δεκαετιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο πολιτικό σύστημα. Το θεωρούν ξαφνικά μείζον πρόβλημα. Δεν τους πειράζει η κατάληψη που συμβαίνει στο ίδιο τους το σπίτι, στις ζωές των παιδιών τους από τις πολιτικές των κομματικών κηφήνων. Περνάνε στο ντούκου την κατάληψη της ελληνικής κοινωνίας από τους ολιγάρχες των ΜΜΕ και των εργολαβιών των δημοσίων έργων. Που μάλιστα διατηρούν κανάλια σε τηλεοπτικές συχνότητες στα οποία έχουν κάνει κατάληψη με την ανοχή των κυβερνώντων, αν και είναι δημόσιο αγαθό.
Η μεγαλύτερη κατάληψη όμως, έχει συμβεί σε συνειδήσεις και μυαλά, αφού ο μέσος Έλληνας έχει μπολιαστεί με την νοοτροπία της ήττας, την γλώσσα της κανονικότητας και εύκολα θεωρεί “περιθώριο” ότι δεν καταλαβαίνει, αλλά κυρίως ότι κατασκευάζει η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Αυτή η “λογική” μας θέλει όλους δουλικούς σε ένα μοντέλο που προτάσσει την ομοιομορφία σκέψης και ζην, ως την απαραίτητη προϋπόθεση για να είσαι αποδεκτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου