Είπαμε θα ξεκινήσουμε νωρίς σήμερα, αλλά πού μετά το χθεσινό ξενύχτι. Φτάνουμε στο σημείο της κατάβασης για το Καλάμι καλές 11:30. Τα αγόρια φορτώνονται τα ψυγειάκια, τα κορίτσια κουβαλάνε ήδη αρκετά (ψάθες, πετσέτες, ρακέτες, αντιηλιακά, μπάλες, ε και κανένα cosmopolitan μη σας πω και ψέμματα :P). Και ξεκινάμε, βραχάκι-βραχάκι γελώντας και αγνοώντας τα χώματα και τα αγκάθια. Φτάνουμε κανένα μισάωρο αργότερα μούσκεμα στον ιδρώτα, αλλά η παραλία μας αποζημιώνει. Ολομόναχοι (τρόπος του λέγειν μιας και είμαστε καμιά 15αριά), στήνουμε στη σκιά του βράχου και το βοτσαλάκι απλώνεται μπροστά μας γυαλιστερό-γυαλιστερό με τη θάλασσα ήρεμη. Μέχρι τις 19:30 που τα μαζέψαμε να φύγουμε ήταν ένα από τα καλύτερα μπάνια της ζωής μου, ήταν από τις μέρες που για λίγο ξεχνάς ότι υπάρχει οτιδήποτε άλλο εκτός από σένα, την παρέα σου, τον ήλιο και τη θάλασσα. Α! Και τον αφρό την ώρα που πηδάς από τα βράχια.
Πρόλαβα την παραλία του Ωρωπού κανονική παραλία που ευχαριστιόσουν μπάνιο. Μετά στην εφηβεία μου, είχε αρχίσει η εκμετάλλευση και τα μπάνια του λαού ώσπου η παραλία έγινε αγνώριστη. Είχα την τύχη να μεγαλώσω δίπλα σε γονείς που απέφευγαν τις οργανωμένες παραλίες όπως ο διάολος το λιβάνι και που τα καλοκαίρια κάναμε 15 και 20 μέρες διακοπές ελεύθερο κάμπινγκ σε παραλίες όνειρο μακρυά από όλους και όλα. Έβγαζες το πόδι σου από τη σκηνή κι ήσουν μέσα σε κρυστάλλινο νερό. Εννοείται πως μεγαλώνοντας και σε οργανωμένη παραλία πήγα, και σε μπιτσόμπαρα διασκέδασα, αλλά αν με ρωτήσεις πώς προτιμώ την παραλία θα σου πω άδεια, μόνο βότσαλο, ήλιος και θάλασσα.
Κι έρχεται ξαφνικά ένας νόμος που λέει τι; Ό,τι δε θα ξαναγδάρω τα γόνατά μου για να κατεβώ στο Καλάμι στα Κύθηρα ή δε θα ξανασπάσω το αμάξι για να πάω στο Μελιδόνι και να ευχαριστηθώ το μπάνιο μου; Ότι στη Συκαμιά ή στο Καληδονύχι στη Τζιά θα γεμίσει ξαπλώστρες και θα με περιμένουν με κόκκινα χαλιά, πίνα κολάντα και μπάρα στην είσοδο; Και μετά τι; Πορτιέρης με ζυγαριά και dress code; «Α, φέτος μόνο Brazilian bikini, λυπάμαι το περσινό τριγωνάκι σας κόβεται δε μπορείτε να κολυμπήσετε» .
Όχι λοιπόν δεν το δέχομαι και θα υπογράψω, θα γράψω και θα φωνάξω όχι μια αλλά χίλιες φορές για να μην περάσει αυτό το έκτρωμα.
podil4tissa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου