Κατ’ αρχήν, αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι καταγόμαστε από δυο διαφορετικούς υπαρξιακούς γαλαξίες. Εγώ είμαι ένα γήινο δίποδο θηλαστικό, εσείς χαρακτηρίζεστε από λέξεις που ως μηνύσιμες θα παραμείνουν ανάλεκτες, μιας και δεν μου περισσεύουν πόροι για δικαστήρια.
Αναμενόμενο λοιπόν ότι δεν μοιραζόμαστε κανένα απολύτως κοινό όραμα, και δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή συγγενική πτυχή μεταξύ της κοσμοθεωρίας μου και της δικής σας.
Εσείς έχετε αναλάβει τον έλεγχο και την καταστολή, διά της βίας, μιας κοινωνίας που έχει ριχτεί, εθελούσια ή/και λόγω μαζικής νοητικής στέρησης, στην αρένα για να παλέψει με τα λιοντάρια της τεχνοκρατίας και του αναρχοκαπιταλισμού.
Εγώ είμαι ένας καλλιτέχνης και συγγραφέας αφοσιωμένος, ως οφείλω, στο να αμφισβητώ ό,τι εσείς εκπροσωπείτε και προστατεύετε. Ομολογώ πως σε μεγαλομανείς στιγμές επιτρέπω στον εαυτό μου να φαντασιώνει πως ίσως καταφέρνω, με τις λέξεις και τις εικόνες που δημιουργώ, να γρατζουνίσω το αστραφτερό, τεθωρακισμένο νοητικό φρούριο μέσα στο οποίο έχετε εγκλωβίσει τους υπνωτισμένους υπηκόους σας, εκείνους τους δύστυχους, αλλά και εν πολλοίς άξιους της μοίρας τους ανθρώπους που ακόμα νομίζουν ότι ο καπιταλισμός έχει μέλλον και πληρώνουν την παραίσθηση τους με την ίδια τους την ζωή, καταβάλλοντας αυτήν σε μηνιαίες, έντοκες δόσεις. Μετά συνέρχομαι και θυμάμαι πως για εσάς και τους όμοιους σας, από την στιγμή που δεν αποτελώ για εσάς ένοπλη απειλή, δεν δίνετε την παραμικρή σημασία ό,τι και αν λέω, οπότε θα φλυαρήσω με την άνεση μου.
Μην ανθυπομειδιάτε όμως ειρωνικά που μιλάω για το τέλος του καπιταλισμού, δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω σε αναρχικές ουτοπίες, κοmμουνιστικές κολεκτίβες ή ακόμα χειρότερα σε κάποια μελλοντική συνειδησιακή αφύπνιση της ανθρωπότητας και την συνεκδοχική απόρριψη της συσσώρευσης πλούτου μέσω της εκμετάλλευσης των αδύναμων.
Γνωρίζω καλά ούτως η άλλως πως η πίστη στη εξιδανίκευση της ανθρώπινης φύσης είναι ένα προπαγανδιστικό κατάλοιπο της Χριστιανικής θρησκείας, που αποκρύπτει τον ψυχαναγκασμό και άρα τον αυτοέλεγχο απέναντι στην όποια εξουσία ορίζει αυθαίρετα σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η πολυπόθητη τελειότητα της ψυχής: σε σκληρή εργασία, αυταπάρνηση, υπακοή και άλλα τέτοια αρεστά σε κάθε τύραννο.
Όχι, δεν είμαι ούτε από εκείνους τους ελάχιστους, αξιοθαύμαστους πλην –φευ!- αθεράπευτα ρομαντικούς, σαν την Ουλρίκε Μάινχοφ, που είχαν το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να απαντήσουν στο σύστημα που εκπροσωπείτε μιλώντας στην μοναδική γλώσσα που αυτό αντιλαμβάνεται, δηλαδή την ένοπλη βία και τον άτακτο πόλεμο.
Εννοείται βέβαια ότι θεωρώ γενναίες και άξιες τις προσωπικότητες σαν και αυτήν, που τόλμησαν να δώσουν ένα έμπρακτο τέλος στο δίλημμα που βασάνιζε την μετά-Ναζιστική Γερμανία, καθώς αυτή ολιγωρούσε να καθαρθεί από το μίασμα του τότε πρόσφατου παρελθόντος της, δήθεν παγιδευμένη μεταξύ ανεύθυνης λήθης και ένοχης συνείδησης, κάπως σαν την Ελλάδα σήμερα που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως έχει ξεπέσει στο έλεος αδίστακτων Ναζιστών.
Επίσης όμως, σε αντίθεση με την Ουλρίκε, γνωρίζω πως ο οπλισμός, τα μέσα και η οργάνωση του στρατού που ηγείστε ξεπερνάει τις δυνατότητες οποιασδήποτε τρομοκρατικής οργάνωσης, ή καλύτερα απελευθερωτικού στρατού, όπως προτιμώ να αποκαλώ τέτοιες ομάδες πρωτοβουλίας δράσης, μιας και ουδόλως τρομοκρατούμαι από αυτές, αντίθετα τις βλέπω με ιδιαίτερα φιλικό μάτι αφού πιστεύω ότι αξίζει ο κόπος τους να επιτίθενται στο σύστημα και στα καθίκια που το υπηρετούν, έστω και για συμβολικούς λόγους.
Όχι, όταν μιλάω για πτώση του καπιταλισμού υπαινίσσομαι την οριστική άνοδο και επιβολή του μοναδικού μέχρι σήμερα αληθινού του αντίπαλου και προαλειφόμενου διαδόχου, του Ναζισμού Νο 2, του τελειοποιημένου, σύγχρονου Ναζισμού, που αντί να παραληρεί για μπαρούφες περί φυλετικής καθαρότητας και άλλα φαιδρά, πάει κατευθείαν στο ψητό και μιλάει μόνο για χρήμα über alles. Είδατε που ανησυχούσατε άδικα για μια φρασούλα? Πάμε παρακάτω λοιπόν.
Ίσως απορείτε με το θράσος μου να σας απευθύνω, και δη δημοσίως, τον λόγο, εγώ, ένα περιθωριακό φτωχοτίποτα απέναντι σε κοτζάμ Υπουργό που φυλακίζει όποιον δεν γουστάρει για ψύλλου πήδημα. Δεν είναι όμως θράσος, είναι συνειδητή έλλειψη σεβασμού, αφού απλά δεν αναγνωρίζω στο πρόσωπο σας το κύρος της ηγεσίας του στρατού σας, υπό την έννοια ότι δεν αισθάνομαι πως αυτός εκπροσωπεί το σύνολο στο οποίο ανήκω, μιας και παρά τους παραπλανητικούς τίτλους και τις τελετουργικά χορογραφημένες δημόσιες παρεμβάσεις του, είναι κοινά αποδεκτό ότι πρόκειται περί ιδιωτικής ένοπλης δύναμης, χρηματοδοτούμενης μεν από τους πάντα γενναιόδωρους προς εγκληματίες Έλληνες πολίτες, αλλά επί της ουσίας προστατεύοντας μόνο εκείνους τους ολιγάρχες – και τις πολιτικές τους μαριονέτες - που διαχειρίζονται τα δημόσια ταμεία για λογαριασμό των αφελών ή συνεργών ψηφοφόρων τους.
Αποκαλείται Ελληνικό δηλαδή το σώμα της εν Ελλάδα δρώσας αστυνομίας, όμως εγώ, και φυσικά κάθε νοήμων πολίτης αυτής της χώρας, δεν αναγνωρίζει σε αυτήν καμία εθνική ταυτότητα, αφού όλοι μας γνωρίζουμε ότι πρόκειται για τους ένστολους σωματοφύλακες των κ.κ. Βαρδινογιάννη, Ψυχάρη, Μπόμπολα, Αλαφούζου και οποιουδήποτε άλλου είναι αρκετά ισχυρός ώστε να ασκεί τις κατάλληλες πιέσεις, ή έστω να λαδώνει τους κατάλληλους οπλαρχηγούς.
Πέρα λοιπόν από την κατάχρηση πολιτικής εξουσίας που ασκεί η ψευδό-Ελληνική αστυνομία ως φρουρά των διεφθαρμένων συμφερόντων της πλουτοκρατίας, υπάρχει βέβαια και η διαχείριση του υποκόσμου και της εγκληματικότητας. Καλύτερα όμως να μην ανοίξουμε το θέμα αυτό, μιας και θα πρέπει να συζητήσουμε για τις σχέσεις της ψευδό-ΕΛ.ΑΣ. με την Χρυσή Αυγή, και τα ποινικά παρακλάδια αυτών των σχέσεων, ένα θέμα που είναι εκτός από ευρέως γνωστό, και ιδιαίτερα ενοχλητικό, ακόμα και σε εσάς – άραγε τι απέγινε η μήνυση που θα καταθέτατε εναντίον της Guardian για αυτά που κατήγγειλε περί αυτού του ζητήματος;
Αφού λοιπόν σας παρέθεσα το απαραίτητο πιστοποιητικό των κοινωνικών και πολιτικών μου φρονημάτων – ξέχασα να αναφέρω ότι είμαι άθεος, με συγχωρείτε – ας προχωρήσω στο κύριο θέμα της επιστολής αυτής.
Και αυτό το θέμα, κύριε Δένδια, είναι η δήλωση σας περί τραγικής ποιότητας των μεταναστών που καταφθάνουν στην Ελλάδα.
Ας ξεκινήσουμε με την ορθολογική και ψύχραιμη προσέγγιση, που τόσο αρεστή είναι στους απολογητές, αγύρτες και γυρολόγους του αναρχοκαπιταλισμού, μιας και είναι αόρατη σε μικρόνοες η στρεψοδικία που ακροθιγώς περιπλανάται γύρω από την ψυχολογικοποίηση του ύφους του αντίπαλου λόγου.
Φορώντας λοιπόν για λίγο την κουκούλα του αποστασιοποιημένου τεχνοκράτη, σας ερωτώ: ποια ακριβώς διαδικασία εκτίμησης ικανοτήτων ακολουθείται από τους υφιστάμενους σας προκειμένου να διαπιστωθούν οι δεξιότητες και το μορφωτικό επίπεδο των μεταναστών στην Ελλάδα? Θέλετε να μου πείτε τι συμπεράσματα βγάλατε για την κοινωνική χρησιμότητα του μετανάστη που βίασε με κλομπ ένας αξιωματικός σας; Ακόμα, καθώς συλλαμβάνετε μετανάστες και τους φυλακίζετε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους παραδίδετε και εγκύκλιο περί των εξετάσεων που πρόκειται να δώσουν σε αυτά ώστε να διαπιστωθούν οι ευχέρειες, τα ταλέντα και εν τέλει η αξία τους ως πολίτες;
Ξέρετε, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η διαδικασία μέσα από την οποία εκτιμάτε την ποιότητα των όσων διεκδικούν το προνόμιο να βρίσκονται εντός Ελληνικών συνόρων, μιας και είμαι σίγουρος ότι δεν είστε ρατσιστής, και δεν αφορά μόνο στους μετανάστες το ISO εγγύησης ανθρώπινης ποιότητας, αλλά εξ ίσου και στους ιθαγενείς, ένας εκ των οποίων είμαι και εγώ. Επειδή, ας μην ξεχνάμε κε Δένδια, ότι ευπρόσδεκτοι και χρήσιμοι πολίτες, είτε μετανάστες, είτε ιθαγενείς, είναι μόνο εκείνοι που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εγκληματικής πλουτοκρατίας που υπηρετείτε, ενώ γνωρίζουμε από εποχής Χίμλερ γνωρίζουμε τι οφείλει να κάνει κάποιος στην δική σας θέση για οποιεσδήποτε άλλες περιπτώσεις – ξέρετε, τις τραγικής ποιότητας περιπτώσεις, όπως γέρους, άρρωστους, πτωχούς τω πνεύματι, απλά αντιπαθητικούς.
Ως ελληνας πολίτης λοιπόν ανησυχώ, μιας και γνωρίζοντας το αξιακό σύστημα της κοσμοθεωρίας σας, συνειδητοποιώ ότι για εσάς είμαι ακόμα πιο τραγικής ποιότητας από τα μωρά που δολοφονούνται διά πνιγμού από τον ιδιωτικό σας στρατό λόγω της έλλειψης διδακτορικού τους απ’ την Σορβόννη.
Ναι, κύριε Δένδια, το ομολογώ, είμαι ασυγχώρητα τραγικής ποιότητας Έλληνας για τα κριτήρια σας.
Ούτε το ελάχιστο δεν έχω σκοπό να κάνω για την Ελλάδα, δηλαδή ούτε καν θα αναπαραχθώ, προκειμένου να μην στελεχώσω με τους απογόνους μου την επόμενη γενιά δούλων προς εκμετάλλευση από το Ναζιστικό καθεστώς που χρήζει αχαρακτήριστους τύπους σαν και εσάς ως Εκτιμητές Ποιότητας Ανθρώπων. (Τώρα που το θυμήθηκα και στο Άουσβιτς υπήρχε τέτοια θέση Εκτιμητή Χρήσιμων Κρατουμένων, ο οποίος πρώτους έστελνε στους φούρνους, μα ποιους άλλους φυσικά, τους γνώριμους μας άχρηστους. Φυσικά υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ θαλάμου αερίων και βυθού του Αιγαίου, δεν προσπαθώ να συμψηφίσω, μην με παρεξηγείτε, έναν τυχαίο παραλληλισμό κάνω, εξάλλου αυτοί φορούσαν σβάστικα στο πέτο, οι δικοί σας φονιάδες πνίγουν μωρά με τον σταυρό στο χέρι, μιας και όπως και να το κάνουμε, πιο politically correct είναι οι φόνοι αθώων στο όνομα της Χριστιανοσύνης.)
Συνεχίζοντας την ανάλυση περί της τραγικής μου ποιότητας λοιπόν, σας ανακοινώνω πως ούτε επενδύσεις δεν πρόκειται να κάνω στην χώρα που λυμαίνεστε, μιας και είμαι φτωχομπινές, εσκεμμένα, επειδή δεν έχω την παραμικρή διάθεση να δουλέψω και να φορολογούμαι προκειμένου να αγοράζουν διαμερίσματα οι έκφυλοι απόγονοι των Ναζιστικών συμμοριών που κυβερνάνε τον τόπο. Αλλά και Κροίσος να ήμουν δεν θα επένδυα ποτέ σε μια κοινωνία σαν την Ελληνική, τόσο εκμαυλισμένη από αδίστακτους κοινωνιοπαθείς σαν και εσάς και τόσο διαβρωμένη από λούμπεν εγκληματίες σαν αυτούς που στελεχώνουν την Ναζιστική χούντα για την οποία εργάζεστε ως περήφανος Εκτιμητής Ποιότητας Ανθρώπων.
Αποκορύφωμα της τραγικής μου ποιότητας όμως είναι ότι είμαι εξαιρετικά μορφωμένος, κάτι που καθόλου, μα καθόλου δεν σας εξυπηρετεί, μιας και όταν αναφέρεστε σε επίπεδο ανθρώπων και Ευρωπαϊκή κουλτούρα, εσείς δεν εννοείτε την παιδεία, αλλά την εκπαίδευση στην τυφλή πειθαρχεία προς την εκάστοτε ντόπια μαφία διαχειρίζεται τα Ευρωπαϊκά κονδύλια από τα οποία επιβιώνει η σάπια ηγεσία της χώρας αυτής, η οποία μέχρι τελευταίου αποτελείται από κάτι γλοιώδεις, αμόρφωτους, ψυχοπαθείς μεσάζοντες μεταξύ των εθελόδουλων ημεδαπών αγροίκων και των ιδιοτελών ιμπεριαλιστών τοκογλύφων.
Νομίζω ότι με όλα τα προαναφερθέντα έχετε πειστεί για την τραγική μου ποιότητα κύριε Δένδια, και αν κάτι δεν σας πείθει από αυτά που προανέφερα, ας ρίξω και το τελευταίο χαρτί στο τραπέζι: είμαι ομοφυλόφιλος. Πείτε μου λοιπόν, από που φεύγει ο σκυλοπνίχτης για το Φαρμακοάουσβιτς παρακαλώ, και πόσο είναι το εισιτήριο, φτάνει ένα χρυσό δόντι ή να σας δώσω και κάτι ψιλά που είχα για την κονσέρβα του γάτου μου;
Με αηδία και μόνο στην ιδέα ότι αναπνέω τον ίδιο αέρα με καθάρματα σαν και σας,
Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου