Γράφει ο
Θοδωρής Χρόνης
Φαντάσου
εκεί που κάθεσαι σπίτι σου ή κάνεις δουλειές
στον κήπο σου, να έρθει κάποιος να σε
πάρει με τη βία, να σου πάρει την περιουσία,
να σε μεταφέρει σε άλλη τοποθεσία και
να σε κάνει σκλάβο. Αδιανόητο; Κι όμως
είναι κομμάτι της ιστορίας της
ανθρωπότητας. Φαντάζει αδιανόητο αλλά
έγινε αρκετές φορές, πολλές εκ των οποίων
μόλις τον προηγούμενο αιώνα. Πόλεμοι,
διωγμοί, ανταλλαγή πληθυσμού. Πες το
όπως θες. Το ότι μπορείς να το κάνεις να
ακουστεί πιο ευγενικό δεν αλλοιώνει
την βαρβαρότητα και το πόσο παράλογο
μπορεί να μας φαίνεται σήμερα. Ίσως όχι
παράλογο, μάλλον είναι λάθος χαρακτηρισμός.
Λογικό ήταν. Για τους λίγους που κερδίζανε
από όλο αυτό και που ακόμα….
Τι; Δε θα με
αφήσεις να τελειώσω; Όχι; Δε γίνεται
σήμερα; Όχι σε «πολιτισμένες» χώρες; Αν
αυτό πιστεύεις τότε εγώ είμαι πολύ
μικρός να σου αλλάξω γνώμη.
Ήμουν πολύ
μικρός όταν έχασα τη δουλειά μου. Ήμουν
πολύ μικρός όταν με έπνιξαν τα χρέη.
Ήμουν πολύ μικρός όταν με πήραν από το
σπίτι μου. Ήμουν πολύ μικρός όταν
εξαναγκάστηκα σε μετεγκατάσταση. Και
τώρα είμαι πολύ μικρός να αντιδράσω που
ΔΕΝ πληρώνομαι στην καινούργια μου
δουλεία.
Όχι σκλάβοι
δεν υπάρχουν σήμερα και όχι δεν έκανα
λάθος στον τόνο στην προηγούμενη πρόταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου