Και καθώς μετράς τα
ψίχουλα που σου έχουν μείνει αφού έχεις αφαιρέσει νοίκι, ΔΕΗ και
λοιπούς πάγιους λογαριασμούς και υπολογίζεις πως το μεγάλο σου πρόβλημα
δεν είναι πως θα πας διακοπές αλλά πως θα διακόψεις βασικές ανάγκες
γιατί από το τοίχο δεν μπορείς να κόψεις.... έρχονται και τα
γ@αμισιάτικα της εφορίας.
Θεϊκή η στιγμή για όσους πήραμε το εκκαθαριστικό μας ήδη ε? Προσπαθώ να καταλάβω ποιος φοβερός εγκέφαλος σχεδίασε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι. Γιατί μόνο άτομα εκτός πραγματικότητας από ένα άλλο κόσμο, που δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως από τα δρώμενα, μπορούν να ελπίζουν πως θα συγκεντρώσουν χρήματα και, αυτό κι αν είναι ανέκδοτο, πως θα προχωρήσουν σε ανάπτυξη σε ένα κράτος που οι μειοψηφούντες πολίτες που έχουν ακόμα δουλειά, δεν ξέρουν τι να πρωτοβάλουν στην άκρη από τα γ@μισιάτικα!
Διοτι κι ένας παντελώς ηλίθιος μπορεί να καταλάβει πως σε μια χώρα όπου οι πολίτες δεν έχουν χρήματα, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί ότι και να φτιάξεις , ότι και να παράγεις κάποιος πρέπει να ΑΓΟΡΑΣΕΙ τα γ@μημένα προϊόντα και υπηρεσίες. Πρέπει να κινείται χρήμα στην αγορά όπως λένε κι οι εμπόροι. Από που θα το βρουν το χρήμα οι φωστήρες των μνημονιακών εκτρωμάτων?
Εγώ και όλοι οι γνωστοί πάντως δεν αγοράζουμε τίποτε πλέον. Εκτός κι αν η ανάπτυξη επέλθει από τα εισιτήρια που αγοράζουμε στο μετρό ή τα λεωφορεία, από τα απολύτως βασικά τρόφιμα (ακόμα γιατί πολλοί δεν αγοράζουν ούτε αυτά πλέον) από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού (όσο έχουμε ακόμα γιατί κι αυτό μπορεί να το κόψουμε) και από τα κ@λόχαρτα, τις σερβιέτες και τα προφυλακτικά που μπορεί ακόμα να διακινούνται στην αγορά λόγω... καταλαβαίνετε...
Από την άλλη θα κατανοούσα μια τέτοια πολιτική σε περίπτωση που είχαμε ας πούμε τεράστιες φυτείες κακάου, σιτηρών ή ορυχεία χρυσού και πολίτιμων λίθων ή πετρέλαιο οπότε στο όραμά τους οι φύλαρχοι τους τεταρτοκοσμικού κρατιδίου θα σχεδίαζαν δέκα εκατομμύρια σκλάβοι να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί όπως συνέβαινε στην άγρια δύση τις παλιές καλές εποχές, κι αυτοί θα πούλαγαν τους θησαυρούς στους αποικιοκράτες και θα ζούσαν με τις δέκα γυναίκες τους και τους χίλιους σκλάβους τους στις πολυτελείς κατοικίες των δικτατόρων της μπανανίας.
Εδώ όμως σ΄αυτή τη μικρή χώρα, συμβαίνει κάτι που το ονομάζουν πείραμα (για να έχει έτσι μια εξωτική σημασία) αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μ@λακία και μισή που θα δοκιμάσει τις αντοχές ενός ολόκληρου λαού - δηλαδή πόσο μπορείς να ζήσεις χωρίς λεφτά - και τις αντοχές΄ενός κράτους - από που να πληρώσεις τα χρέη και να γεμίσεις τα ταμεία αφού ότι κινείται γύρω σου εκτός από μια κάστα κουραδομηχανών που ζουν παρασιτικά εις βάρος των υπόλοιπων δεν υπάρχει μία?-
Ξεκινήσαμε από το κίνημα "δεν πληρώνω" και φτάνουμε αισίως στο "δεν έχω μία να πληρώσω". Και σ΄αυτό το σημείο οι λύσεις ανάπτυξης που οραματίζονται οι πολίτες ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους και την ηθική τους υπόσταση, είναι είτε να φύγουν μετανάστες εκ νέου, είτε να πηδήξουν από τα μπαλκόνια, είτε να γίνουν λωποδύτες, είτε - αν έχουν τα προσόντα - να κάνουν πιάτσα για να βγάζουν το μεροκάματο.
Η ανάπτυξη προσπαθώ να καταλάβω από που θα προέλθει, όπως επίσης και η αποπληρωμή του χρέους και η έξοδος από την ύφεση....
Είτε κάτι πολύ πονηρό ξέρουν και δεν το λένε, μας το φυλάνε για έκπληξη, είτε έχουν σαν εικόνα τα κωλάδικα που κυκλοφορούν ακόμα οι ακατοίκητες εις το νου φουσκωτές στάρλετ, νταβατζήδες, νονοί της νύχτας και γενικότερα όλο το συνάφι της αρπαχτής, (συμπεριλαμβανομένων των νεανίσκων που χαρτζηλικόνονται από τους μπαμπάδες που είχαν γερή καβάτζα από τη προηγούμενη μάσα) και νομίζουν πως όλος ο λαός είναι δυο πλατείες, μερικοί παρατρεχάμενοι κ@ωλομπαράδες ,κάποια νεοφώτιστα πουτ@νάκια, η φυλή των διευθυντών, τα golden boys ,οι κυρίες της αυλής με τις μούρες γεμάτες μπότοξ και οι τηλεαστέρες παπαγάλοι...
Το λεγόμενο μεγάλο κεφάλαιο και τους κατόχους του, δεν τους συμπεριλαμβάνω γιατί ούτε υπήρξαν ποτέ έλληνες ούτε υπήρξαν ποτέ άνθρωποι έστω και ελάχιστης ηθικής, οπότε τους κατατάσσω στη διεθνή μαφία και στον ανθελληνικό χώρο οπότε μένουν εκτός του λογαριασμού. Οπως επίσης δεν συμπεριλαμβάνω και την περίφημη διανόησή μας, τον πνευματιό μας κάσμο γιατί αυτός στην πλειοψηφία του από ότι αποδείχτηκε ήταν και είναι απών. Εκτός κι αν συμμετοχή είναι να βγαίνεις στα κανάλια για να καταθέτεις τη βαθυστόχαστη άποψή σου, ή να κάνεις ημερίδες όπου αναλύεις τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, κλείνοντας το πρόγραμμα με ένα σικάτο μπουφέ φορώντας το εντελώς κάζουαλ τζιν των τετρακοσίων+ ευρώ....
Θεϊκή η στιγμή για όσους πήραμε το εκκαθαριστικό μας ήδη ε? Προσπαθώ να καταλάβω ποιος φοβερός εγκέφαλος σχεδίασε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι. Γιατί μόνο άτομα εκτός πραγματικότητας από ένα άλλο κόσμο, που δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως από τα δρώμενα, μπορούν να ελπίζουν πως θα συγκεντρώσουν χρήματα και, αυτό κι αν είναι ανέκδοτο, πως θα προχωρήσουν σε ανάπτυξη σε ένα κράτος που οι μειοψηφούντες πολίτες που έχουν ακόμα δουλειά, δεν ξέρουν τι να πρωτοβάλουν στην άκρη από τα γ@μισιάτικα!
Διοτι κι ένας παντελώς ηλίθιος μπορεί να καταλάβει πως σε μια χώρα όπου οι πολίτες δεν έχουν χρήματα, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί ότι και να φτιάξεις , ότι και να παράγεις κάποιος πρέπει να ΑΓΟΡΑΣΕΙ τα γ@μημένα προϊόντα και υπηρεσίες. Πρέπει να κινείται χρήμα στην αγορά όπως λένε κι οι εμπόροι. Από που θα το βρουν το χρήμα οι φωστήρες των μνημονιακών εκτρωμάτων?
Εγώ και όλοι οι γνωστοί πάντως δεν αγοράζουμε τίποτε πλέον. Εκτός κι αν η ανάπτυξη επέλθει από τα εισιτήρια που αγοράζουμε στο μετρό ή τα λεωφορεία, από τα απολύτως βασικά τρόφιμα (ακόμα γιατί πολλοί δεν αγοράζουν ούτε αυτά πλέον) από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού (όσο έχουμε ακόμα γιατί κι αυτό μπορεί να το κόψουμε) και από τα κ@λόχαρτα, τις σερβιέτες και τα προφυλακτικά που μπορεί ακόμα να διακινούνται στην αγορά λόγω... καταλαβαίνετε...
Από την άλλη θα κατανοούσα μια τέτοια πολιτική σε περίπτωση που είχαμε ας πούμε τεράστιες φυτείες κακάου, σιτηρών ή ορυχεία χρυσού και πολίτιμων λίθων ή πετρέλαιο οπότε στο όραμά τους οι φύλαρχοι τους τεταρτοκοσμικού κρατιδίου θα σχεδίαζαν δέκα εκατομμύρια σκλάβοι να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί όπως συνέβαινε στην άγρια δύση τις παλιές καλές εποχές, κι αυτοί θα πούλαγαν τους θησαυρούς στους αποικιοκράτες και θα ζούσαν με τις δέκα γυναίκες τους και τους χίλιους σκλάβους τους στις πολυτελείς κατοικίες των δικτατόρων της μπανανίας.
Εδώ όμως σ΄αυτή τη μικρή χώρα, συμβαίνει κάτι που το ονομάζουν πείραμα (για να έχει έτσι μια εξωτική σημασία) αλλά στην ουσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μ@λακία και μισή που θα δοκιμάσει τις αντοχές ενός ολόκληρου λαού - δηλαδή πόσο μπορείς να ζήσεις χωρίς λεφτά - και τις αντοχές΄ενός κράτους - από που να πληρώσεις τα χρέη και να γεμίσεις τα ταμεία αφού ότι κινείται γύρω σου εκτός από μια κάστα κουραδομηχανών που ζουν παρασιτικά εις βάρος των υπόλοιπων δεν υπάρχει μία?-
Ξεκινήσαμε από το κίνημα "δεν πληρώνω" και φτάνουμε αισίως στο "δεν έχω μία να πληρώσω". Και σ΄αυτό το σημείο οι λύσεις ανάπτυξης που οραματίζονται οι πολίτες ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους και την ηθική τους υπόσταση, είναι είτε να φύγουν μετανάστες εκ νέου, είτε να πηδήξουν από τα μπαλκόνια, είτε να γίνουν λωποδύτες, είτε - αν έχουν τα προσόντα - να κάνουν πιάτσα για να βγάζουν το μεροκάματο.
Η ανάπτυξη προσπαθώ να καταλάβω από που θα προέλθει, όπως επίσης και η αποπληρωμή του χρέους και η έξοδος από την ύφεση....
Είτε κάτι πολύ πονηρό ξέρουν και δεν το λένε, μας το φυλάνε για έκπληξη, είτε έχουν σαν εικόνα τα κωλάδικα που κυκλοφορούν ακόμα οι ακατοίκητες εις το νου φουσκωτές στάρλετ, νταβατζήδες, νονοί της νύχτας και γενικότερα όλο το συνάφι της αρπαχτής, (συμπεριλαμβανομένων των νεανίσκων που χαρτζηλικόνονται από τους μπαμπάδες που είχαν γερή καβάτζα από τη προηγούμενη μάσα) και νομίζουν πως όλος ο λαός είναι δυο πλατείες, μερικοί παρατρεχάμενοι κ@ωλομπαράδες ,κάποια νεοφώτιστα πουτ@νάκια, η φυλή των διευθυντών, τα golden boys ,οι κυρίες της αυλής με τις μούρες γεμάτες μπότοξ και οι τηλεαστέρες παπαγάλοι...
Το λεγόμενο μεγάλο κεφάλαιο και τους κατόχους του, δεν τους συμπεριλαμβάνω γιατί ούτε υπήρξαν ποτέ έλληνες ούτε υπήρξαν ποτέ άνθρωποι έστω και ελάχιστης ηθικής, οπότε τους κατατάσσω στη διεθνή μαφία και στον ανθελληνικό χώρο οπότε μένουν εκτός του λογαριασμού. Οπως επίσης δεν συμπεριλαμβάνω και την περίφημη διανόησή μας, τον πνευματιό μας κάσμο γιατί αυτός στην πλειοψηφία του από ότι αποδείχτηκε ήταν και είναι απών. Εκτός κι αν συμμετοχή είναι να βγαίνεις στα κανάλια για να καταθέτεις τη βαθυστόχαστη άποψή σου, ή να κάνεις ημερίδες όπου αναλύεις τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, κλείνοντας το πρόγραμμα με ένα σικάτο μπουφέ φορώντας το εντελώς κάζουαλ τζιν των τετρακοσίων+ ευρώ....
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου