Δεν έπεσα από τα σύννεφα. 40 μέρες πήγαινα πάνω κάτω στη πλατεία όπως
χιλιάδες άλλοι. Κι εκείνη τη τελευταία μέρα γέμισα τα πνευμόνια μου με
τα όμορφα αρώματα της δημοκρατίας. Ξέρναγα μια μέρα και σκεφτόμουν όλους
εκείνους που είχα δει διάσπαρτους γύρω μου, να τους ψεκάζουν σαν
κατσαρίδες, να τους πατάνε σαν μυρμήγκια. Και μέσα στο ναό της
δημοκρατίας πέφτανε οι ψήφοι της ντροπής. Δεν ξέχασα τίποτα. Από ότι
φαίνεται και χιλιάδες άλλοι δεν ξέχασαν. Εκείνους που άλλοι τους είπαν
ηλίθιους, άλλοι πιο σικ τους είπαν απολιτικ. Άλλοι έβαζαν τους
παπαγάλους να τους λένε δυο - τρεις χιλιάδες σκορπισμένους κι
αργόσχολους.
Εγώ που πήγαινα πάνω κάτω πλατεία και μίλαγα με κόσμο, ήξερα πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει ότι εισέπραξε και θα δούμε κι αύριο, επίσης ήξερα πως η Χρυσή Αυγή θα ανέβαινε εκεί που ανέβηκε και θα δούμε κι αύριο. Ήξερα επίσης πως θα έσκαγε μύτη κάποιος σαν τους ΑΝΕΛ. Εννοείται πως ήταν εμφανής η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ και ο ξεφτιλισμός της ΝΔ. Ήξερα επίσης για το χάσμα που θα άνοιγε μεταξύ αγανακτισμένων και ΚΚΕ. Δεν μου έκανε εντύπωση. Ολοι είχαμε καταλάβει ακριβώς πως θα πήγαινε το σκηνικό. Καμιά έκπληξη.
Γιατί τα ήξερα? Ας ερχόσουν να έβλεπες. Να καταλάβαινες που πάμε. Ας λάμβανες έστω υπόψη στα σοβαρά το τι έγινε από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη στις παρελάσεις της 28ης. Μερικοί από μακριά σχολίαζαν και έβγαζαν πορίσματα και τότε λες και μιλάνε για βλαμμένους κι όχι για ανθρώπους, πολίτες που είχαν ήδη φτάσει στα όρια ήδη. Οι αγανακτισμένοι οι απολιτίκ, οι φαιδροί, οι υπερφίαλοι, οι πλανεμένοι έμοιαζαν να έχουν εξαφανιστεί μετά το ψέκασμα με τα πανίσχυρα εντομοκτόνα.
Ομως στις περιφρονημένες πλατείες από τον όχι δικομματισμό αλλά τον τρικομματισμό κι όποιος καταλαβαίνει κατάλαβε, οι βλαμμένοι πολίτες μεταλλάχθηκαν. Μια και τους απαγόρεψαν να ρίχνουν μούτζες ελεύθερα, περίμεναν υπομονετικά να ρίξουν τις μούτζες στη κάλπη. Αυτό που συνέβη στις προηγούμενες εκλογές και που θα συμβεί και αύριο, είναι το αποτέλεσμα 40 ημερών αποτοξίνωσης από την υποχρέωση των κομματικών μαγαζιών, και η ελευθερία του να αντιμετωπίζεις την ξεφτιλισμένη πολιτεία και τα μαγαζιά της πολιτικής σνομπαρίας, όπως ακριβώς τους άρμοζε. Με φτύσιμο.
Εγώ και χιλιάδες άλλοι ήμασταν εκεί. Εσύ δεν ήσουν και λες ακόμα τα δικά σου. Λέγε κι όταν θα έρθουν οι επόμενες πλατείες, οι χειρότερες, γιατί θα έρθουν θα ψάχνεις πάλι να δικαιολογήσεις την ηλιθιότητά σου και την αποστασιοποίησή σου από τον απλό κοσμάκη κατηγορώντας τον για απολιτίκ.
Υπήρχαν όμως μέσα στη γενική τύφλα μερικές πολιτικές δυνάμεις που ήταν ΜΑΖΙ με τους αγανακτισμένους. Κάθε μέρα. Που στην ουσία ήταν οι αγανακτισμένοι. Της πάνω και της κάτω πλατείας και των γύρω δρόμων. Γιατί δεν ήταν απολιτίκ τελικά το σκηνικό. Απλά δεν ήταν από το πολιτίκ που είχατε σχεδιάσει. Κι αυτό τσούζει....
Γιατί κανένας άνθρωπος και κανένας λαός δεν είναι προβλέψιμος, εκτός κι αν είσαι κοντά του ν΄ακούς τι λέέι. Τότε κάτι μπορεί να καταλάβεις. Κάτι...
Καλή ψήφο σε όλους τους αγανακτισμένους ! (προσέξατε όλο αυτό το καιρό που ακόμα και η λέξη αγανακτισμένοι στα βορθοκάναλα έμοιαζε να είναι απαγορευμένη δια ροπάλου?)
vasiliskos
Εγώ που πήγαινα πάνω κάτω πλατεία και μίλαγα με κόσμο, ήξερα πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει ότι εισέπραξε και θα δούμε κι αύριο, επίσης ήξερα πως η Χρυσή Αυγή θα ανέβαινε εκεί που ανέβηκε και θα δούμε κι αύριο. Ήξερα επίσης πως θα έσκαγε μύτη κάποιος σαν τους ΑΝΕΛ. Εννοείται πως ήταν εμφανής η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ και ο ξεφτιλισμός της ΝΔ. Ήξερα επίσης για το χάσμα που θα άνοιγε μεταξύ αγανακτισμένων και ΚΚΕ. Δεν μου έκανε εντύπωση. Ολοι είχαμε καταλάβει ακριβώς πως θα πήγαινε το σκηνικό. Καμιά έκπληξη.
Γιατί τα ήξερα? Ας ερχόσουν να έβλεπες. Να καταλάβαινες που πάμε. Ας λάμβανες έστω υπόψη στα σοβαρά το τι έγινε από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη στις παρελάσεις της 28ης. Μερικοί από μακριά σχολίαζαν και έβγαζαν πορίσματα και τότε λες και μιλάνε για βλαμμένους κι όχι για ανθρώπους, πολίτες που είχαν ήδη φτάσει στα όρια ήδη. Οι αγανακτισμένοι οι απολιτίκ, οι φαιδροί, οι υπερφίαλοι, οι πλανεμένοι έμοιαζαν να έχουν εξαφανιστεί μετά το ψέκασμα με τα πανίσχυρα εντομοκτόνα.
Ομως στις περιφρονημένες πλατείες από τον όχι δικομματισμό αλλά τον τρικομματισμό κι όποιος καταλαβαίνει κατάλαβε, οι βλαμμένοι πολίτες μεταλλάχθηκαν. Μια και τους απαγόρεψαν να ρίχνουν μούτζες ελεύθερα, περίμεναν υπομονετικά να ρίξουν τις μούτζες στη κάλπη. Αυτό που συνέβη στις προηγούμενες εκλογές και που θα συμβεί και αύριο, είναι το αποτέλεσμα 40 ημερών αποτοξίνωσης από την υποχρέωση των κομματικών μαγαζιών, και η ελευθερία του να αντιμετωπίζεις την ξεφτιλισμένη πολιτεία και τα μαγαζιά της πολιτικής σνομπαρίας, όπως ακριβώς τους άρμοζε. Με φτύσιμο.
Εγώ και χιλιάδες άλλοι ήμασταν εκεί. Εσύ δεν ήσουν και λες ακόμα τα δικά σου. Λέγε κι όταν θα έρθουν οι επόμενες πλατείες, οι χειρότερες, γιατί θα έρθουν θα ψάχνεις πάλι να δικαιολογήσεις την ηλιθιότητά σου και την αποστασιοποίησή σου από τον απλό κοσμάκη κατηγορώντας τον για απολιτίκ.
Υπήρχαν όμως μέσα στη γενική τύφλα μερικές πολιτικές δυνάμεις που ήταν ΜΑΖΙ με τους αγανακτισμένους. Κάθε μέρα. Που στην ουσία ήταν οι αγανακτισμένοι. Της πάνω και της κάτω πλατείας και των γύρω δρόμων. Γιατί δεν ήταν απολιτίκ τελικά το σκηνικό. Απλά δεν ήταν από το πολιτίκ που είχατε σχεδιάσει. Κι αυτό τσούζει....
Γιατί κανένας άνθρωπος και κανένας λαός δεν είναι προβλέψιμος, εκτός κι αν είσαι κοντά του ν΄ακούς τι λέέι. Τότε κάτι μπορεί να καταλάβεις. Κάτι...
Καλή ψήφο σε όλους τους αγανακτισμένους ! (προσέξατε όλο αυτό το καιρό που ακόμα και η λέξη αγανακτισμένοι στα βορθοκάναλα έμοιαζε να είναι απαγορευμένη δια ροπάλου?)
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου