Όχι άλλο Παπανδρέου – όχι άλλο Σαμαρά. Θα σας πω μια ιστορία.
Πριν τρία χρόνια το τμήμα δίωξης Εκβιαστών της Ασφάλειας άρχισε να ερευνά καταγγελίες για νονούς της νύχτας. Απειλές, ξυλοδαρμοί, ανατινάξεις μαγαζιών και ξαφνικά μια δολοφονία. Η υπόθεση άρχισε να σοβαρεύει. Η αστυνομία ζήτησε την βοήθεια των κοριών της ΕΥΠ. Δεκάδες τηλέφωνα άρχισαν να παρακολουθούνται. Στην υπόθεση φαινόταν μπλεγμένοι ποινικοί, μπράβοι αλλά και άνθρωποι υπεράνω υποψίας (έτσι δεν λένε;), ακόμη και αστυνομικοί. Η ομάδα των αστυνομικών όμως, που ξεκίνησε την υπόθεση δεν έδειχνε να κωλώνει.
Στις παρακολουθήσεις αναπλέκει και το τμήμα εσωτερικών υποθέσεων της ΕΛΑΣ. Στις κασέτες ακουγόταν καθαρά οι απειλές και οι παραγγελίες για «καθάρισμα» και στα βίντεο φαινόταν ότι πολλά «πακέτα» άλλαζαν κάθε βράδυ χέρια. Ενημερώθηκαν αρχηγοί, εισαγγελείς και τον Φεβρουάριο έγινε το μπαμ. Η αστυνομία ανακοίνωσε την «εξάρθρωση οκτώ εγκληματικών οργανώσεων στην οποία συμμετείχαν 217 άτομα». Ανάμεσα τους – σας το είπα- πολλοί ποινικοί αλλά και οκτώ αστυνομικοί! Οι εφημερίδες έγραψαν για το μεγαλύτερο πλήγμα στην μαφία της νύχτας. Σαράντα άτομα προφυλακίσθηκαν και δεκάδες τέθηκαν σε περιορισμό. Μέχρι και μια λαϊκή τραγουδίστρια ακουγόταν να δίνει εντολή να στριμώξουν τον πρώην αγαπητικό της – έγινε θέμα και στα «μεσημεριανά», εκεί πριν τα τούρκικα. Οι συμμορίες όλα τα αναλάμβαναν. Από χαστούκια μέχρι σπάσιμο ποδιών και από ανατινάξεις μέχρι δολοφονίες. Τον Σεπτέμβρη ο εισαγγελέας άρχιζε να φωνάζει έναν έναν τους εκβιαζόμενους. Και εδώ αρχίζουν οι εκπλήξεις. «Λάθος καταλάβατε, κανείς δεν με εκβίασε». «Παρεξήγηση, εγώ οικειοθελώς έδινα τα χιλιάρικα γιατί ο κατηγορούμενος είχε άρρωστη την μανούλα του». «Μεθυσμένο ήταν το παληκάρι που με απείλησε. Όταν ξεμέθυσε μου ζήτησε συγνώμη και εγώ τον συγχώρεσα». «Έδωσα κάτι λεφτά αλλά την άλλη μέρα που τα έφεραν πίσω». «Τι λεφτά καλέ; Ψάρια μου ζητούσε ο άνθρωπος για να κάνει μια σούπα στα παιδιά του». Μην γελάτε. Για κλάματα είναι. Τελικά μόνο δύο από τους 150 εκβιαζόμενους μίλησαν καθαρά για τους κακοποιούς. Όλοι οι άλλοι άλλαξαν τις καταγγελίες τους.
«Γιατί δεν είπες την αλήθεια;» ρώτησα έναν από τους μάρτυρες της υπόθεσης. Η συνάντηση μας έγινε στον Πειραιά δυο τρεις μέρες μετά από την κατάθεση του στον εισαγγελέα. Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να σας πω ότι αυτές τις ώρες που όλοι τρέχουμε πανικόβλητοι ρωτώντας «είμαστε ακόμη στο ευρώ;», η ομάδα των τηλεοπτικών «Πρωταγωνιστών» ετοιμάζει μια εκπομπή για την τυφλή –εντελώς όμως- Δικαιοσύνη. Ίσως αν δεν έχουμε έκτακτα γεγονότα να την δείτε την Κυριακή το βράδυ στο Μέγκα.
«Γιατί είπες ψέματα λοιπόν;». Ο εξηντάρης συνομιλητής μου σηκώθηκε από την καρέκλα του και έκανε δύο τρία απειλητικά – έτσι νόμισα - βήματα προς το μέρος μου. «Για κοίτα γύρω σου, Μπορεί αυτό το κράτος να με προστατέψει; Έχω παιδιά, έχω εγγόνια, εσύ θα τα φυλάς; Ή θα μου δώσουν τους σωματοφύλακες τους οι πολιτικοί; Η επιχείρηση έτσι κι αλλιώς καταστράφηκε. Η αγορά πέθανε. Ποια δικαιοσύνη και ποια αστυνομία. Πέντε τρελοί υπάρχουνε και όλοι οι άλλοι τα κάνουνε πλακάκια. Ή έχεις εμπιστοσύνη εσύ σε αυτό το κράτος; Πες μου. Δεν τα βλέπεις όλα που διαλύονται;».
Οι τελευταίες του λέξεις δεν ήταν καθόλου απειλητικές. Ήταν ράκος. Το ίδιο και εγώ. Στην τηλεόραση στο βάθος του γραφείου του ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς μάλωναν ξανά. Μάλλον για το ποιος θα σώσει την Ελλάδα. Ευτυχώς ο ήχος ήταν κλειστός.
του Σταύρου Θεοδωράκη
Στις παρακολουθήσεις αναπλέκει και το τμήμα εσωτερικών υποθέσεων της ΕΛΑΣ. Στις κασέτες ακουγόταν καθαρά οι απειλές και οι παραγγελίες για «καθάρισμα» και στα βίντεο φαινόταν ότι πολλά «πακέτα» άλλαζαν κάθε βράδυ χέρια. Ενημερώθηκαν αρχηγοί, εισαγγελείς και τον Φεβρουάριο έγινε το μπαμ. Η αστυνομία ανακοίνωσε την «εξάρθρωση οκτώ εγκληματικών οργανώσεων στην οποία συμμετείχαν 217 άτομα». Ανάμεσα τους – σας το είπα- πολλοί ποινικοί αλλά και οκτώ αστυνομικοί! Οι εφημερίδες έγραψαν για το μεγαλύτερο πλήγμα στην μαφία της νύχτας. Σαράντα άτομα προφυλακίσθηκαν και δεκάδες τέθηκαν σε περιορισμό. Μέχρι και μια λαϊκή τραγουδίστρια ακουγόταν να δίνει εντολή να στριμώξουν τον πρώην αγαπητικό της – έγινε θέμα και στα «μεσημεριανά», εκεί πριν τα τούρκικα. Οι συμμορίες όλα τα αναλάμβαναν. Από χαστούκια μέχρι σπάσιμο ποδιών και από ανατινάξεις μέχρι δολοφονίες. Τον Σεπτέμβρη ο εισαγγελέας άρχιζε να φωνάζει έναν έναν τους εκβιαζόμενους. Και εδώ αρχίζουν οι εκπλήξεις. «Λάθος καταλάβατε, κανείς δεν με εκβίασε». «Παρεξήγηση, εγώ οικειοθελώς έδινα τα χιλιάρικα γιατί ο κατηγορούμενος είχε άρρωστη την μανούλα του». «Μεθυσμένο ήταν το παληκάρι που με απείλησε. Όταν ξεμέθυσε μου ζήτησε συγνώμη και εγώ τον συγχώρεσα». «Έδωσα κάτι λεφτά αλλά την άλλη μέρα που τα έφεραν πίσω». «Τι λεφτά καλέ; Ψάρια μου ζητούσε ο άνθρωπος για να κάνει μια σούπα στα παιδιά του». Μην γελάτε. Για κλάματα είναι. Τελικά μόνο δύο από τους 150 εκβιαζόμενους μίλησαν καθαρά για τους κακοποιούς. Όλοι οι άλλοι άλλαξαν τις καταγγελίες τους.
«Γιατί δεν είπες την αλήθεια;» ρώτησα έναν από τους μάρτυρες της υπόθεσης. Η συνάντηση μας έγινε στον Πειραιά δυο τρεις μέρες μετά από την κατάθεση του στον εισαγγελέα. Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να σας πω ότι αυτές τις ώρες που όλοι τρέχουμε πανικόβλητοι ρωτώντας «είμαστε ακόμη στο ευρώ;», η ομάδα των τηλεοπτικών «Πρωταγωνιστών» ετοιμάζει μια εκπομπή για την τυφλή –εντελώς όμως- Δικαιοσύνη. Ίσως αν δεν έχουμε έκτακτα γεγονότα να την δείτε την Κυριακή το βράδυ στο Μέγκα.
«Γιατί είπες ψέματα λοιπόν;». Ο εξηντάρης συνομιλητής μου σηκώθηκε από την καρέκλα του και έκανε δύο τρία απειλητικά – έτσι νόμισα - βήματα προς το μέρος μου. «Για κοίτα γύρω σου, Μπορεί αυτό το κράτος να με προστατέψει; Έχω παιδιά, έχω εγγόνια, εσύ θα τα φυλάς; Ή θα μου δώσουν τους σωματοφύλακες τους οι πολιτικοί; Η επιχείρηση έτσι κι αλλιώς καταστράφηκε. Η αγορά πέθανε. Ποια δικαιοσύνη και ποια αστυνομία. Πέντε τρελοί υπάρχουνε και όλοι οι άλλοι τα κάνουνε πλακάκια. Ή έχεις εμπιστοσύνη εσύ σε αυτό το κράτος; Πες μου. Δεν τα βλέπεις όλα που διαλύονται;».
Οι τελευταίες του λέξεις δεν ήταν καθόλου απειλητικές. Ήταν ράκος. Το ίδιο και εγώ. Στην τηλεόραση στο βάθος του γραφείου του ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς μάλωναν ξανά. Μάλλον για το ποιος θα σώσει την Ελλάδα. Ευτυχώς ο ήχος ήταν κλειστός.
του Σταύρου Θεοδωράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου