Χορεύοντας...

Γράφει ο Gianapo


Σταματάς ξαφνικά στην άκρη του δρόμου και χορεύεις,
ένα απερίγραπτο χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό σου.
Αλήθεια τι σε κάνει να σωπαίνεις;
γιατί χαμογελάς με νόημα στον άδικο σταυρό που σέρνεις;

Μπορεί τα πάντα ν΄ άλλαξαν σε αυτή τη χώρα
οι άνθρωποι της να αφήσαν τα μίση τους,
ίσως να περιμένουν ανυπόμονα τη μπόρα
απόλυτα ασφαλείς μέσα στα απόρθητα τείχη τους.


Αυτό το τραγούδι δεν μιλάει για έρωτες
και αχόρταγες αγκαλιές στην άκρη της θάλασσας,
δεν κάνει χάρες σε ιδέες πρωτάκουστες
και δεν εμπίπτει σε νόμο αγάπης κανένα.

Συνεχίζεις να χορεύεις αδιάκοπα
κρατώντας αγκαλιά το κενό της ψυχής σου,
το χαμόγελο σου λουλούδια μοιράζει ακατάπαυστα
μέσα στην απόλυτη χαρά της ζωής σου.

Σταματάς ξαφνικά να χορεύεις και ψάχνεσαι
ίσως σήμερα η μέρα να ανήκει σε εσένα,
κοιτάς με νόημα τον κόσμο που αλλάζει ταυτότητα
και αφήνεις τη σκέψη σου να ταξιδεύει ασταμάτητα.

Η κατάσταση θα ήταν εντελώς ανεξέλεγκτη
αν αποφασίζαμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη της μοίρας μας,
κι η ζωή μας θα κυλούσε σε μονοπάτια σχεδόν αδιάβατα
όταν ο ήλιος θα έσβυνε της ψυχής μας.