Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Οι τριακόσιοι Κακικάντζαροι της Βουλής



Γράφει ο Gianapo


Ακούγαμε παλιότερα απ' τις γιαγιάδες μας για τους καλικάντζαρους που όλο το χρόνο προσπαθούσαν να κόψουν τον κορμό του δέντρου που βαστάει επάνω του τη Γη. Τα Χριστούγεννα που κόντευαν να τελειώσουν το άφηναν και έβγαιναν στην επιφάνεια μέχρι τα Φώτα. Αφού έκαναν τις σκανταλιές τους και δημιουργούσαν όσα περισσότερα προβλήματα μπορούσαν έφευγαν με τον αγιασμό των υδάτων. Εκεί τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Το δέντρο είχε και πάλι δέσει και έπρεπε να ξεκινήσουν το κόψιμο απ' την αρχή. Τα επόμενα Χριστούγεννα που πάλι κόντευαν να τελειώσουν το δέντρο το άφηναν πάλι και.....
Παιδιά τότε εμείς τρομάζαμε και πιστεύαμε πως οι καλικάντζαροι είναι τα πιο φοβερά πλάσματα του κόσμου.
Σε εκείνη την τρυφερή ηλικία κάνεις δεν τολμούσε να μας μιλήσει για τους 300 κακικάντζαρους της Ελληνικής βουλής.
Μπροστά σε τούτους οι καλικάντζαροι είναι πρόβατα που περιμένουν υπομονετικά το Άγιο Πάσχα για την ομαδική σφαγή τους.
Οι κακικάντζαροι δεν κάνουν ποτέ διακοπές. Ολόκληρο τον χρόνο δουλεύουν σκληρά με μοναδικό τους σκοπό να μας εξαθλιώσουν.
Μας περικόπτουν μισθούς και συντάξεις, μας κόβουν δώρα Χριστουγέννων, επιδόματα αδείας, δώρα Πάσχα, και μας ωθούν στην ανεργία.
Και όσα περισσότερα καταφέρνουν να μας πάρουν τόσο περισσότερο διασκεδάζουν και υπερηφανεύονται για τα κατορθώματά τους.
Κι αν τολμήσουμε να αντισταθούμε στις επιθυμίες τους, δικές τους ή των αφεντικών τους, αν ενωμένοι βγούμε στους δρόμους ενάντια στην θέλησή τους, έχουν τις δυνάμεις καταστολής και τους προβοκάτορες έτοιμους για κάθε ενδεχόμενο.
Και όμως οι κακικάντζαροι δεν είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την κατάντια μας.
Πρώτα και κύρια φταίμε εμείς γιατί τους διορίσαμε αφεντικά μας και ορίσαμε προστάτες μας τους συνδικαλιστές υποκατάστατά τους.
Αν θυμάμαι καλά η γιαγιά μου μου έλεγε πως έχουν άσχημη όψη και μαύρη μούρη.
Επειδή φοβάμαι πολύ τις άσχημες μαύρες μούρες θα ήθελα τη βοήθειά σας.
Όποτε και όπου τους πετυχαίνεται, γιαούρτι στη μούρη.
Μην τους αφήνετε να κυκλοφορούν στους δρόμους άνετοι και ωραίοι.
Γιαούρτι, γιαούρτι και πάλι γιαούρτι.
Όταν επισκέπτονται την ιδιαίτερη πατρίδα τους γιαούρτι, όταν μιλάνε σε συγκεντρώσεις γιαούρτι, όταν ανεβαίνουν στο σβέρκο μας γιαούρτι...
Και όμως οι κακικάντζαροι δεν είναι ανίκητοι. Χρησιμοποιούν τη δική μας δύναμη για να κάνουν αυτά που κάνουν.
Όταν όλοι εμείς μαζί και ο καθένας από εμάς χωριστά αποφασίσουμε να τους πάρουμε πίσω την δύναμή μας, θα καταντήσουν καρικατούρες μιας εποχής που για εμάς θα έχει γίνει μάθημα και για αυτούς το μεγαλύτερο πάθημα.

http://saktsak.blogspot.com/2010/12/blog-post_7826.html 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου