Η
δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη για παραβίαση περί επεξεργασίας προσωπικών
δεδομένων, -μετά τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ στο HOTDOC- με
βοήθησε να καταλάβω γιατί υπάρχει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, άγνωστοι στρατιώτες δεν υπάρχουν.
Όποιος έχει πάει φαντάρος ξέρει πως, όταν παρουσιάζεσαι, δηλώνεις τα στοιχεία σου και καταθέτεις την ταυτότητά σου. Δηλαδή, δεν μπορώ εγώ να κάνω τη θητεία ενός άλλου, ούτε ένας άλλος μπορεί να κάνει τη δική μου.
Οι στρατιώτες που σκοτώνονται στον πόλεμο έχουν ονόματα και επίθετα. Δεν είναι άγνωστοι.
Για παράδειγμα, ξέρουμε πως οι νεκροί του ελληνοϊταλικού πολέμου ήταν 7.948. Επίσης, ξέρουμε τα ονόματά τους, πού έπεσαν και ποια ημερομηνία.
Πώς να υπάρχει άγνωστος στρατιώτης; Δηλαδή, θα φύγει ο γιος σου για τον πόλεμο, δεν θα γυρίσει ποτέ και εσύ θα σκέφτεσαι πως «το παιδί μου μπορεί κατευθείαν από το μέτωπο να πήγε μετανάστης στην Αμερική και δεν πέρασε από το σπίτι να μας χαιρετήσει»;
Άσε που και η μάνα σου να μη σε αναζητήσει, θα σε αναζητήσει σίγουρα η γυναίκα σου που κουτουπωνόταν με κάποιον άλλον -ενώ εσύ πολεμούσες-, αλλά δεν είναι και χαζή να χάσει τη σύνταξη του σκοτωμένου κερατά.
Άρα, όλοι οι στρατιώτες είναι γνωστοί, έχουν ονόματα και επίθετα και δεν υπάρχουν άγνωστοι στρατιώτες.
Τότε, γιατί υπάρχει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη;
Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη υπάρχει για να μην παραβιάζονται τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των νεκρών στρατιωτών.
Ο νεκρός στρατιώτης μπορεί να μη θέλει να μάθουμε ότι είναι νεκρός. Μπορεί να θέλει να πιστεύουμε ότι ζει και βασιλεύει.
Αν γράφαμε στο Σύνταγμα όλα τα ονόματα των νεκρών στρατιωτών θα παραβιάζαμε τα προσωπικά τους δεδομένα γιατί ο καθένας θα μπορούσε να περάσει από το Σύνταγμα και να δει πως ο Επαμεινώνδας Αιμορροΐδας σκοτώθηκε στην Κορυτσά στις 15 Νοεμβρίου του 1940, οπότε κάτι δανεικά που του είχες δώσει μην περιμένεις άδικα να σου τα δώσει πίσω γιατί έχουν περάσει και 72 χρόνια και, κανονικά, πρέπει να έχεις ξεχάσει τα χρήματα που δάνεισες στον Αιμορροΐδα γιατί είσαι γεροσάψαλο και θα έπρεπε να είχες πάθει Αλτσχάιμερ αλλά -εκτός από ετοιμοθάνατος- είσαι και τσιφούτης.
Άσε που, αν γράψουμε όλα τα ονόματα των νεκρών στρατιωτών στο Σύνταγμα, θα χρειαζόμαστε 500 στρέμματα τοίχο.
Οπότε, γράφεις εκεί πως το μνημείο είναι του Αγνώστου Στρατιώτη -που είναι και πιο ποιητικό- και καθάρισες.
Τούτων δοθέντων, θέλω να συγχαρώ την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη δίωξη σε βάρος του Κώστα Βαξεβάνη για παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, και να προτείνω -αντί να σκαλίζουμε τη λίστα Λαγκάρντ- δίπλα στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη να φτιαχτεί το Μνημείο του Αγνώστου Μεγαλοκαταθέτη στο Εξωτερικό.
pitsirikos
Όπως όλοι γνωρίζουμε, άγνωστοι στρατιώτες δεν υπάρχουν.
Όποιος έχει πάει φαντάρος ξέρει πως, όταν παρουσιάζεσαι, δηλώνεις τα στοιχεία σου και καταθέτεις την ταυτότητά σου. Δηλαδή, δεν μπορώ εγώ να κάνω τη θητεία ενός άλλου, ούτε ένας άλλος μπορεί να κάνει τη δική μου.
Οι στρατιώτες που σκοτώνονται στον πόλεμο έχουν ονόματα και επίθετα. Δεν είναι άγνωστοι.
Για παράδειγμα, ξέρουμε πως οι νεκροί του ελληνοϊταλικού πολέμου ήταν 7.948. Επίσης, ξέρουμε τα ονόματά τους, πού έπεσαν και ποια ημερομηνία.
Πώς να υπάρχει άγνωστος στρατιώτης; Δηλαδή, θα φύγει ο γιος σου για τον πόλεμο, δεν θα γυρίσει ποτέ και εσύ θα σκέφτεσαι πως «το παιδί μου μπορεί κατευθείαν από το μέτωπο να πήγε μετανάστης στην Αμερική και δεν πέρασε από το σπίτι να μας χαιρετήσει»;
Άσε που και η μάνα σου να μη σε αναζητήσει, θα σε αναζητήσει σίγουρα η γυναίκα σου που κουτουπωνόταν με κάποιον άλλον -ενώ εσύ πολεμούσες-, αλλά δεν είναι και χαζή να χάσει τη σύνταξη του σκοτωμένου κερατά.
Άρα, όλοι οι στρατιώτες είναι γνωστοί, έχουν ονόματα και επίθετα και δεν υπάρχουν άγνωστοι στρατιώτες.
Τότε, γιατί υπάρχει το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη;
Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη υπάρχει για να μην παραβιάζονται τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των νεκρών στρατιωτών.
Ο νεκρός στρατιώτης μπορεί να μη θέλει να μάθουμε ότι είναι νεκρός. Μπορεί να θέλει να πιστεύουμε ότι ζει και βασιλεύει.
Αν γράφαμε στο Σύνταγμα όλα τα ονόματα των νεκρών στρατιωτών θα παραβιάζαμε τα προσωπικά τους δεδομένα γιατί ο καθένας θα μπορούσε να περάσει από το Σύνταγμα και να δει πως ο Επαμεινώνδας Αιμορροΐδας σκοτώθηκε στην Κορυτσά στις 15 Νοεμβρίου του 1940, οπότε κάτι δανεικά που του είχες δώσει μην περιμένεις άδικα να σου τα δώσει πίσω γιατί έχουν περάσει και 72 χρόνια και, κανονικά, πρέπει να έχεις ξεχάσει τα χρήματα που δάνεισες στον Αιμορροΐδα γιατί είσαι γεροσάψαλο και θα έπρεπε να είχες πάθει Αλτσχάιμερ αλλά -εκτός από ετοιμοθάνατος- είσαι και τσιφούτης.
Άσε που, αν γράψουμε όλα τα ονόματα των νεκρών στρατιωτών στο Σύνταγμα, θα χρειαζόμαστε 500 στρέμματα τοίχο.
Οπότε, γράφεις εκεί πως το μνημείο είναι του Αγνώστου Στρατιώτη -που είναι και πιο ποιητικό- και καθάρισες.
Τούτων δοθέντων, θέλω να συγχαρώ την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη δίωξη σε βάρος του Κώστα Βαξεβάνη για παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, και να προτείνω -αντί να σκαλίζουμε τη λίστα Λαγκάρντ- δίπλα στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη να φτιαχτεί το Μνημείο του Αγνώστου Μεγαλοκαταθέτη στο Εξωτερικό.
pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου