Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Τρέξε να προλάβεις


deviantart.com

Καλημέρα λες και προχωράς τρέχοντας να προλάβεις τα λεπτά της ζωής σου. Πλένεσαι, βάφεσαι, ξυρίζεσαι, αναλόγως, και ντύνεσαι. Άλλοτε για να ενθουσιάσεις, για να λάβεις τα βλέμματα και να ακούσεις τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις, και άλλοτε για να περάσεις όσο το δυνατόν γίνεται απαρατήρητος.

Πίνεις βιαστικά δυο γουλιές καφέ και αν είσαι τυχερός και δεν κάψεις τη γλώσσα σου, πίνεις και τρίτη.

Μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη που σου κλείνει το μάτι, άρωμα και είσαι έτοιμος. Αν έβρισκες και τα κλειδιά εκεί που νόμιζες πως τα άφησες, όλα θα κυλούσαν κατ' ευχή, μα έλα που ποτέ δεν είναι εκεί που νομίζεις! Και δεν φτάνει η αργοπορία σου, περνάνε και από το μυαλό οι σκέψεις πως τα χάνεις γενικότερα σιγά σιγά. Αν ηρεμούσες λίγο, θα τα έβλεπες μπροστά σου! Μα δεν έχουν στόμα τα άμοιρα, στέκουν εκεί και περιμένουν. Βασικά αν είχαν στόμα δεν θα σε φώναζαν, μα θα άκουγες τα χαχανητά τους, για αυτό το πρωινό καθημερινό κρυφτούλι.


Τρέχοντας τώρα και αλαφιασμένος, μπαίνεις στο αμάξι και ανοίγεις το ραδιόφωνο, ψάχνεις τους σταθμούς και οδηγάς. Σταμάτα ένα λεπτό, ένα μόνο και δες γύρω σου, πίσω σου, μπρος σου... Ανατολή! Ο ήλιος ανατέλλει, σηματοδοτεί την αρχή κάθε μέρα και για κάθε μέρα, είτε εσύ του δίνεις σημασία είτε όχι. Δεν σε ρωτά, δεν σε πιέζει, δεν σε υπολογίζει. Μεγαλειώδες, λαμπρός, με άνεση και ηρεμία, εκμεταλλευόμενος την κίνηση της γης σου, αλλάζει θέση και πορεία. Βρέξει, χιονίσει, πίσω ή μπροστά από τα σύννεφα, είναι πάντα εκεί. Πηγή ζωής. Εσύ όμως πρέπει να προλάβεις τη μέρα σου, να τρέξεις πιο γρήγορα από τον χρόνο και να διευθετήσεις τις υποχρεώσεις σου. Αυτές που σου δημιούργησαν, αυτές που πρόσθεσες και αυτές που ξεπηδούν. Πλασματικές ή μη, είναι εκεί και σε περιμένουν. Μια ζωή επαναλαμβανόμενων κινήσεων, σκέψεων, μια ζωή άχαρη στην ουσία της.

Θα 'ταν ευχής έργον να μειώσεις τις ανάγκες σου και να αυξήσεις τις χαρές σου. Χαρές που θα αντλείς από αυτά που σου προσφέρει γύρω σου η φύση, οι άνθρωποι που σ' αγαπούν αληθινά, αυτοί που νοιάζονται, αυτοί που θέλουν και “αυτοί”, να ζήσουν ως άνθρωποι και όχι ως μηχανές.

Βαθιές ανάσες, άνοιγμα των οφθαλμών και τρέξε να προλάβεις, σε λίγο θα περάσει ο προϊστάμενος μισθοδοσίας, και εσύ δεν θα έχεις χτυπήσει την κάρτα σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου