iPhone 6... και κρίση;

Πριν από μερικές μέρες κυκλοφόρησε στην Αμερική και σε μερικές χώρες της Ευρώπης το νέο iPhone 6 και ανακοινώθηκε ότι στις αρχές Οκτωβρίου θα κυκλοφορήσει και στη χώρα μας. Με αφορμή λοιπόν αυτή την άφιξη, μια κοπελίτσα στο ραδιόφωνο είπε: Άντε, όλοι οι Έλληνες περιμένουμε με ανυπομονησία να 'ρθει.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ; Τι περιμένουμε; Το iPhone;
Η κοπελίτσα στο ραδιόφωνο και οι περισσότεροι Έλληνες μάλλον δεν έχουμε πάρει χαμπάρι τι γίνεται γύρω μας. Κοιμόμαστε και δε λέμε να ξυπνήσουμε. Ή δε θέλουμε. Δεν ξέρω... Ζούμε σε μία χώρα που έχει περίπου 1,3 εκατομμύρια ανέργους, πληρώνει διπλά και τρίδιπλα χαράτσια, έχει ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι συνταξιούχοι δεν έχουν καν σύνταξη και το 1/3 του πληθυσμού της ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις για ανθρώπους που πηδάνε απ' τα παράθυρα επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, και αναγκάζονται να πουλήσουν τα σπίτια τους σε λαμόγια για ένα κομμάτι ψωμί. Και περιμένουμε, με ανυπομονησία κιόλας, ένα κινητό τηλέφωνο; Ένα κινητό τηλέφωνο που είναι κονσερβοκούτι, για το 85% (μην πω και παραπάνω) αυτών που θα το πάρουν τους είναι παντελώς άχρηστο και στοιχίζει περίπου όσο δύο μηνιάτικα;


Δεν έχω κάτι προσωπικό με τα iPhone ούτε με την Apple φυσικά. Με αυτούς που πάνε και τ' αγοράζουν έχω το πρόβλημα. Αν παρατηρήσεις τους περισσότερους που έχουν τέτοια τηλέφωνα είναι μαθητές γυμνασίου και λυκείου, άνεργοι, υπάλληλοι με τρεις και εξήντα, φοιτητές... ΦΟΙΤΗΤΕΣ! Με αυτά τα λεφτά μπορείτε να βγάλετε το νοίκι για τέσσερις μήνες... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι συνήθως πάνε και τ' αγοράζουν λάθος άτομα. Να πάρει i Phone κάποιος που βγάζει 4.000 το μήνα και είναι μεγαλοστέλεχος, OK. Γι΄αυτόν το κινητό είναι η προέκταση του δεξιού του χεριού και το χρησιμοποιεί καθημερινά για τη δουλειά του, σαν ατζέντα, σαν μικρό υπολογιστή... Ο φοιτητής όμως τι το θέλει; Να σημειώνει τα μαθήματα που χρωστάει;

Εκτός βέβαια απ' το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν χρειάζονται μια τέτοια συσκευή, είναι και οι τραγικές εικόνες που βιώνεις καθημερινά στο δρόμο. Όταν βλέπω μισθοσυντήρητο σαραντάρη ή πιτσιρικά γύρω στα δεκαπέντε με σκισμένο τζιν, μπλούζα με στάμπα, converse παπούτσι και iPhone σε χρώμα σαμπανιζέ στο χέρι, είναι σαν να βλέπω τον γείτονά μου, που είναι μπετατζής, να φτιάχνει χαρμάνι στην οικοδομή με μαύρο κοστούμι Armani.

Τώρα θα μου πει κάποιος πρέπει να είσαι πλούσιος ή επιχειρηματίας για να αγοράσεις ένα κινητό που σ' αρέσει; Όχι βέβαια, μπορείς να το πάρεις όποιος και αν είσαι (έστω και για μόστρα) αρκεί βέβαια να σου ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ 1.000 ευρώ. Όταν χρωστάς δυο δάνεια για το σπίτι που μένεις, δόσεις για τ' αυτοκίνητο, και κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνό σου πάει ο ιδρώτας στην κάλτσα, τότε μάλλον πρέπει να βάλεις προτεραιότητες. Πρώτα ξεχρεώνουμε τις 10 πιστωτικές κάρτες που έχουμε σε όλες τις τράπεζες της χώρας και παίρνουμε τετράδια και γομολάστιχες για το παιδάκι μας που ξεκίνησε το σχολείο και μετά αγοράζουμε κινητό που κάνει μια περιουσία.

Στο κάτω - κάτω της γραφής (που θα 'λεγε και ο Πάριος), ακόμα και αυτοί που μπορούν να το αγοράσουν χωρίς να χρειάζεται να τη βγάλουν με νερό και παξιμάδι για τον υπόλοιπο μήνα, δεν χρειάζεται να δώσουν τόσα λεφτά για ένα κινητό που δεν αξίζει ούτε τα μισά. Μπορείς να βρεις κινητά με τα ίδια χαρακτηριστικά (και καλύτερα) με 450 - 500 ευρώ. Και όπως είπα και παραπάνω, αν είσαι κάποιος που κάνει "σκληρή χρήση" στο κινητό ΟΚ, αλλά αν το χρησιμοποιείς για να στέλνεις μηνύματα στην γκόμενά σου τη Σούλα και να μαλαπερδίζεις στο Facebook ανεβάζοντας selfies, τότε απλά πετάς λεφτά...

Και στην τελική, πρέπει πιστεύω κάποια στιγμή στην Ελλάδα να μάθουμε την αντικειμενική αξία μερικών πραγμάτων. Ένα στυλό αξίζει 50 λεπτά, ένα λίτρο γάλα 1,30 ευρώ και ένα iPhone 6 αξίζει ΜΟΝΟ αν στο κάνουν δώρο...

Christos Georgilas