Έφτασαν και οι εκλογές για να αποδείξουν για ακόμη μια φορά πως ζούμε σε
μια γυάλα γεμάτη από χρυσόψαρα. Ελαφρύς όρος περιγραφής της κατάστασης,
βαρύ όμως και να συνειδητοποιήσω (ξανά) αυτό που έδειξαν οι κάλπες. Να
συνειδητοποιήσω ότι ζω ανάμεσα σε χιλιάδες φασίστες. Και μη μου πεις
πάλι ότι άλλο να ψηφίζεις Χ.Α και άλλο να 'σαι φασίστας, πάει αυτή η
καραμέλα βρώμισε, καλύτερα να την φτύσεις.
Τι λες; Δε ξέρεις; Ξεράδια! Εγκληματίες είναι, δολοφόνοι είναι, και το
ξέρεις καλά. Απλά δε σε νοιάζει. Δε σε νοιάζει το αίμα που είδες στο
πεζοδρόμιο, γιατί δεν έφτασε στην αυλή σου. Έννοια σου όμως και θα
φτάσει. Κι όταν θα φτάσει θα κλαίγεσαι σαν μετανιωμένος Μπούκουρας ρε
κακομοίρη. Στα χέρια σου έχεις το αίμα δεκάδων μεταναστών, έχεις το αίμα
του Λουκμάν, έχεις το αίμα του Παύλου. Και με αυτά τα χέρια αγκαλιάζεις
τα παιδιά σου. Ντρέπομαι και ξεχειλίζω οργή για την κατάντια σου. Για
μένα είσαι το ίδιο τέρας με αυτούς.
Και όσο για σας που υποστηρίζετε ακόμη τους πασοκονουδούδες ή τους
πασοκονουδούδες που φόρεσαν τη στολή του "ανεξάρτητου", στην ίδια μοίρα
σας έχω. Την πάρτη σας κοιτάτε, το ρουσφέτι σας και ότι αρπάξετε. Και
όσο για τα άλλα που συμβαίνουν δίπλα μας, γύρω μας, για σας είναι ψιλά
γράμματα. Η αδιαφορία σας, χρόνια τώρα, κοστίσει ζωές.
Τώρα για την αριστερά να μιλήσω; Τι να πω; Ποια αριστερά; Στα λόγια
χτίζονται όλα ουτοπικά, στην πράξη όμως έδειξε λίγη και ανέτοιμη. Άντε,
άμα της κάψουν κανένα εκλογικό περίπτερο τα χρυσάβγουλα, θα ταραχτεί και
θα βγάλει και την ανάλογη "αντιφασιστική" ανακοίνωση. Μετά μούγκα πάλι.
Όπως στη μούγκα ήταν και πριν. Μη γελιόμαστε. Τα ποσοστά τους δεν
ανέβηκαν εν μια νυκτί. Όταν όμως εκκολαπτόταν το αυγό του φιδιού, όπως
όλοι έτσι και η αριστερά αλλού αρμένιζε.
Πως θα εξελιχθούν τα πράγματα δεν ξέρω. Όπου και να κοιτάξω βλέπω τη
μαυρίλα τους. Αυτό που ξέρω όμως σίγουρα είναι ένα ... έχουμε πόλεμο
εκεί έξω. Γι αυτό φρόντισε να 'χεις μνήμη και συνείδηση, η ελευθερία και
η ζωή κερδίζονται με αγώνα, η απάντηση στο φασισμό δίνετε στους δρόμους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου