Ποιον θα πάρει το Ποτάμι;

Τις τελευταίες ημέρες τα μίντια τα έχει συνεπάρει το Ποτάμι. Κοίτα να δεις αυτό καλό παιδί ο Σταύρος, έφτασε με τη μία στο 6%, καλύπτει κενά, ικανοποιεί ανάγκες, ο λαός ήταν έτοιμος από καιρό να αγκαλιάσει τους επιτυχημένους- «εγώ είμαι επιτυχημένος δεν είμαι λούζερ», δήλωσε ο Θεοδωράκης, σε μια έκρηξη αγνού αυτοθαυμασμού. Χαρές και πανηγύρια στα μίντια, διότι το Ποτάμι «μουσκεύει τον ΣΥΡΙΖΑ», «ψαλιδίζει τη διαφορά με τη Ν.Δ.», «κάνει τις ευρωεκλογές θρίλερ». Το «Πρώτο Θέμα» του Αναστασιάδη βγήκε με πρωτοσέλιδο τίτλο «Παύλο, κάντο όπως ο Σταύρος!», όπου Παύλος είναι ο υιός Γλίξμπουργκ και αυτοί που τον παροτρύνουν είναι οι εν Ελλάδι φιλοβασιλικοί. Αυτό δεν θα είναι Ποτάμι, θα είναι ο Κηφισός σε ημέρα πλημμύρας.


Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τις δημοσκοπικές επιδόσεις του Ποταμιού. Ότι οι ίδιες δημοσκοπήσεις που του δίνουν 6% έδιναν 17% στην εκλιπούσα Κεντροαριστερά των 58, ότι το ΚΕΠ του Αβραμόπουλου εμφανίστηκε στις δημοσκοπήσεις με 9, 5% και στο τέλος δεν κατέβηκε καν στις εκλογές, ότι το κόμμα της Ντόρας έφτασε δημοσκοπικά στο 7% και κατέληξε εκλογικά στο 2,9%, για να σβήσει αμέσως μετά στις τρυφερές αγκάλες του Σαμαρά.

Παρόλα αυτά δεν αποκλείεται το Ποτάμι του Θεοδωράκη να πάει σχετικά καλά στις ευρωεκλογές, να κλέψει ψήφους από δω κι από κει, όπως δηλώνει ο ίδιος με υπερηφάνεια. Παρά τη βαρύτητα τω ν καιρών, κάποιος κόσμος εξακολουθεί να ψηφίζει ελαφρά , επιλέγει το λευκό, το άκυρο, την αποχή ή κάποια κόμματα που μοιάζουν έκκεντρα, για να στείλει μηνύματα στο πολιτικό σύστημα. Δεν αποκλείεται το Ποτάμι του Θεοδωράκη να κόψει και κάποιες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, ψαλιδίζοντας κατά τι τη διαφορά που θα τον χωρίζει από τη Ν.Δ. Όλα αυτά μπορεί να συμβούν, θα είναι ωστόσο εντελώς δευτερεύοντα. Αν υπάρξει κάποια σοβαρή πολιτική επίπτωση από την παρουσία του Ποταμιού, αυτή θα είναι ο εκλογικός καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ, του δεύτερου τη τάξη κυβερνητικού εταίρου.

Το ΠΑΣΟΚ πνέει τα λοίσθια από καιρό. Το βάρος της συγκυβέρνησης με την ακροδεξιά του Σαμαρά, το βάρος του Μνημονίου, το βάρος του ίδιου του Βενιζέλου, που είναι ο πιο αντιδημοφιλής πολιτικός αρχηγός, σχεδόν εξίσου αντιδημοφιλής με τον έγκλειστο Μιχαλολιάκο, όλα τούτα είχαν στείλει το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα στα τάρταρα, του επέτρεπαν ωστόσο να κρατάει το κεφάλι στην επιφάνεια και να βαριανασαίνει. Ώσπου ήρθε το φιάσκο των 58 και μάλιστα με βασική ευθύνη του αδηφάγου Βενιζέλου που έφερε αιφνιδίως το σταυρό στις ευρωεκλογές, φτιάχτηκε το μοδάτο Ποτάμι που θέλγει αρκετούς από τους εναπομείναντες πασόκους, κατέφτασε και ο ΓΑΠ που αμφισβητεί φανερά την ηγεσία, η βαριά ανάσα κόπηκε με το μαχαίρι.

Το ΠΑΣΟΚ, είτε ως ΕΛΙΑ είτε ως μηλιά είτε ως δίκταμο, κινδυνεύει να μην βγάλει ούτε έναν ευρωβουλευτή. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει άρδην, η συγκυβέρνηση θα είναι αδύνατον να σταθεί με τον έναν εταίρο της διαλυμένο, με τον αντιπρόεδρό της να αμφισβητείται από τα ίδια τα στελέχη του κόμματός του. Ο Σαμαράς θα αναγκαστεί να πάει σε εκλογές το αργότερο μέχρι το φθινόπωρο κι αυτές οι εκλογές θα είναι εθνικές, ο κόσμος θα ψηφίζει για τη ζωή του και όχι για να στείλει μηνύματα στο σύστημα ή για να στείλει στο ευρωκοινοβούλιο τους όμορφους και τους επιτυχημένους.

Τότε θα δούμε ποιους θα πάρουν τα ποτάμια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤAΚΗΣ