Για την Ουκρανία δεν ξέρω πολλά. Ίσως
λίγα περισσότερα, από διάφορους ξερόλες των καφενείων, αλλά δε βαριέσαι.
Έχω πάει και στην Οντέσα με βαπόρι μικρός, επί του προηγούμενου
καθεστώτος. Η Οντέσα είναι μαγική πόλη, να την επισκεφτείτε μόλις βρεθεί
ευκαιρία. Είναι μια πόλη που γελάει στην εύφορη πεδιάδα πίσω της και
κλείνει το μάτι, η μαργιόλα, στη θάλασσα που ανοίγεται μπροστά της.
Διαβάζω πολλά, βλέπω πολλά στις οθόνες. Αλλά αυτή η εικόνα του νεαρού να
σπάει με το σκεπάρνι το μνημείο των πεσόντων του Αντιφασιστικού Πολέμου
με σόκαρε. Ίσως διότι σκέπτομαι παρωχημένα. Ίσως γιατί μεγάλωσα με την
«Επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα». Ίσως γιατί ανήκουμε σε μια γενιά που ακόμα,
κάποια πράγματα τα τιμάει και τα σέβεται. Για την Ουκρανία δεν ξέρω
πολλά. Ίσως λίγα περισσότερα, από διάφορους ξερόλες των καφενείων, αλλά
δε βαριέσαι. Ξέρω όμως ότι όσοι έσπειραν αυτή τη σπορά, θα τους θερίσει
το δρεπάνι του αποτρόπαιου μαύρου θανάτου. Αυτό είναι ο φασισμός. Εμείς θα είμαστε απέναντι. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου