Το δεύτερο συμπέρασμα που βγαίνει από την φράση του Αντώνη Σαμαρά είναι πως, εν έτει 2013, πάμε πάλι για πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Επιστροφή στο ’50. Η Νέα Ελλάδα του Αντώνη Σαμαρά.
Βέβαια, με την Νέα Δημοκρατία του ακροδεξιού Σαμαρά συγκυβέρνησε και η ΔΗΜΑΡ. Και διόριζε κι αυτή. Αριστερούς.
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ,λοιπόν, διόριζαν ΚΑΙ αριστερούς. Και όχι μόνο στην ΕΡΤ. Αλλά γιατί τους διόριζαν;
Μια ωραία απάντηση έχει δώσει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
Την εποχή που ο κ. Ανδριανόπουλος ήταν υπουργός Πολιτισμού, ερωτήθηκε αν θα διώξει τους αριστερούς από το υπουργείο, και απάντησε πολύ εύστοχα και ρεαλιστικά πως, αν διώξει τους αριστερούς από το υπουργείο Πολιτισμού, θα μείνει μόνος του.
Κακά τα ψέματα, ο «πολιτισμός» της Νέας Δημοκρατίας ήταν διάφοροι σαχλαμάρες και ο «πολιτισμός» του ΠΑΣΟΚ ήταν τα σκυλάδικα.
Η Δεξιά είχε μια κάποια αισθητική στο παρελθόν -κυρίως, εξαιτίας των εκλεκτών προσωπικών φίλων του Κωνσταντίνου Καραμανλή- αλλά, στην πορεία, απέκτησε αισθητική μεσημεριανής τηλεοπτικής εκπομπής. Από τον Χατζιδάκι στον Ζαχόπουλο.
Ένας από τους κύριους λόγους, λοιπόν, που διορίζονταν αριστεροί ήταν επειδή ήταν μορφωμένοι και καλλιεργημένοι. Είναι τόσο απλό.
Μια βασική διαφορά που έχουν αριστεροί και δεξιοί -τουλάχιστον σε γενικές γραμμές- είναι πως οι αριστεροί είναι διαβασμένοι και οι δεξιοί είναι καφενεία με χωροφύλακες.
Δεν είναι τυχαίο πως η κυριότερη κατηγορία που δέχεται από γνωστούς αριστερούς ο Αλέξης Τσίπρας είναι πως δεν είναι τόσο μορφωμένος όσο οι προηγούμενοι ηγέτες της Αριστεράς. Ή όσο οι ίδιοι. Που, από την πολλή μόρφωση, παραμορφώθηκαν και κατέληξαν γιουσουφάκια της κάθε κυβέρνησης και του κάθε νταβατζή.
Είναι λοιπόν πιο μορφωμένοι -αν και με πολλές αναπηρίες- οι αριστεροί. Ή τουλάχιστον ήταν.
Γιατί σήμερα συναντάς ακόμα και αναρχικούς που δεν έχουν ανοίξει βιβλίο. Ενώ, στις όχι και τόσο παλαιότερες εποχές, στο πανεπιστήμιο έκανες παρέα με αναρχικούς, επειδή ήταν οι πιο διαβασμένοι απ’ όλους. Και μάθαινες και ποια βιβλία οφείλεις να διαβάσεις, για να ξεστραβωθείς.
Πολλοί σημερινοί αναρχικοί -τουλάχιστον έτσι αυτοπροσδιορίζονται- δεν ξέρουν ούτε ορθογραφία.
Κοροϊδεύουν τους χρυσαυγίτες αλλά και σε πολλά δικά τους κείμενα τα ορθογραφικά λάθη είναι ατελείωτα, ενώ τα υποκείμενα, τα ρήματα και τα αντικείμενα βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο μεταξύ τους.
Και εντάξει, να ανατρέψουμε τα πάντα αλλά θα ανατρέψουμε και το αλφάβητο; Το επόμενο βήμα θα είναι να συνεννοούμαστε με χειρονομίες και κραυγές.
Σήμερα, οι περισσότεροι Έλληνες -δεξιοί και αριστεροί- δεν ανοίγουν βιβλίο ποτέ αλλά είναι όλοι φωτεινοί παντογνώστες. Και αδικημένες και παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες.
Μετά την δήλωση Σαμαρά, περί διορισμών κυρίως αριστερών από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, κανείς δεν είπε τον σημαντικότερο λόγο για τον οποίο διορίζονταν οι αριστεροί.
Οι αριστεροί διορίζονταν, για να εξαγοραστούν.
Οι αριστεροί διορίζονταν, για να σωπάσουν.
Οι αριστεροί διορίζονταν, για να ακυρωθούν.
Εν τέλει, οι αριστεροί διορίζονταν, για να πάψουν να είναι αριστεροί.
Και, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, έπαυαν να είναι αριστεροί.
Ή γίνονταν «επαγγελματίες αριστεροί». Και ανακάλυπταν την κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας.
Οι αριστεροί δεν διορίζονταν μόνο στο Δημόσιο. Αν προσέξετε τους δημοσιογράφους που βρίσκονται σε περίοπτες θέσεις στα καθεστωτικά ΜΜΕ είναι σχεδόν όλοι αριστεροί. Ή μάλλον ήταν αριστεροί.
Η εξυπνάδα της οικονομικής ελίτ είναι πως δεν έχει ιδεολογικά κωλύματα. Αν δει κάποιον να ξεχωρίζει, αμέσως τον πλησιάζει. Και είναι πρόθυμη να του κάνει όλα τα χατίρια. Όλα. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω προσωπικά. Αλλά να μην επεκταθώ.
Δεν σας κάνει εντύπωση που με τόσους αριστερούς δημοσιογράφους δεν υπήρχε τόσες δεκαετίες ούτε ένα αριστερό ΜΜΕ -έστω ένα αριστερό περιοδικό- που να ξεχωρίζει;
Με τόσους αριστερούς προβεβλημένους δημοσιογράφους, αυτό θα ήταν το λογικό.
Τα πράγματα είναι απλά:
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι περισσότεροι είναι πως πολλοί Έλληνες ήταν κομμουνιστές επειδή ήταν φτωχοί. Βασικά, δεν ήταν κομμουνιστές.
Ήταν φτωχοί. Πάμφτωχοι. Δεν είχαν παπούτσι να φορέσουν. Οπότε, τι επιλογές είχαν;
Στην Ελλάδα, αριστερός είναι αυτός που είναι στην απέξω.
Αν μπει μέσα, παύει να είναι αριστερός. Κι αν βγει έξω, γίνεται πάλι αριστερός επαναστάτης. Δεν ισχύει για όλους· ισχύει, όμως, για τους περισσότερους.
Η θεωρία πως το σύστημα αλλάζει από μέσα έχει καταρριφθεί στην Ελλάδα.
Το σύστημα σε αλλάζει από μέσα. Και από αριστερό σε κάνει τζουτζέ.
Πλουσιότερο, γραφικό και ακίνδυνο.
Βέβαια, ένας δημοσιογράφος δεν πρέπει να είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός. Ένας δημοσιογράφος οφείλει να είναι δημοσιογράφος.
Είναι εντυπωσιακό πως, μετά από τρία χρόνια Μνημόνια -και με άπειρες λίστες να σκάνε μύτη-, δεν έχουμε δει ακόμα τις λίστες με τα ονόματα δημοσιογράφων που ήταν στο payroll.
Και δεν βλέπω και καμιά διάθεση να γίνουν γνωστά. Ούτε οι δημοσιογράφοι δείχνουν καμιά τρελή επιθυμία για κάθαρση στον χώρο τους.
Βέβαια, ο τόπος είναι μικρός, και δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο να αντιληφθείς ποιοι είναι αυτοί οι δημοσιογράφοι που ήταν στο payroll.
Γιατί το πολιτικό κατεστημένο μπορεί να αλλάξει κάποια στιγμή, αλλά οι δημοσιογράφοι είναι πιο σάπιοι ακόμα και από τους πολιτικούς.
Και μεγάλη ευθύνη έχουν οι αριστεροί δημοσιογράφοι. Που ξεπουλήθηκαν εύκολα και φτηνά, και απέκτησαν και ύφος.
Κι όταν βλέπεις αριστερό με ύφος, ξέρεις πως είναι ο πιο μεγάλος σκατάς που υπάρχει.
Καταλαβαίνω πως αυτά που γράφω δεν θα με κάνουν και πολύ δημοφιλή σε κάποιους χώρους, αλλά, προσωπικά, κάνω εμετό πια με τους αριστερούς.
Δεν υπάρχουν αριστεροί.
Και γι’ αυτό δεν υπάρχει Αριστερά.
Βέβαια, ούτε Δεξιά υπάρχει.
Καλύτερα. Για να πάμε παρακάτω.
Και να δούμε ποια πραγματικά είναι η Ελλάδα.
Και να τρομάξουμε.
pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου