Διάλογος δύο παιδιών λαθρομεταναστών

Προχθές κάτι τύποι με μαύρες μπλούζες «με δάφνινα δεντράκια που ανάμεσά τους υπήρχε ένα άλλο σχήμα» χαράκωσαν ένα πιτσιρίκι από το Αφγανιστάν με μπουκάλια μπύρας. Ένας 20χρονος Ολλανδός μαχαίρωσε 20 φορές ένα παιδί από τη Ρωσία. Χθες κάποιοι ξυλοφόρτωσαν έναν Σύριο στην πλατεία Αμερικής. Στη Θεσσαλονίκη Έλληνας πατέρας βίαζε επί δέκα χρόνια την κόρη του.

Γιατί τα ανέφερα όλα μαζί; Δεν ξέρω… Η θεματολογία της σημερινής ανάρτησης είναι τα κρούσματα ρατσισμού, αλλά βλέποντας και τις υπόλοιπες εγκληματικές πράξεις που έλαβαν χώρα πρόσφατα, μου ήταν αδύνατο να τις παραβλέψω. Ίσως παράθεσα τα περιστατικά για να επισημάνω πως ήμασταν ανέκαθεν λίγο ζούγκλα, απλά λόγω Χρυσής Αυγής εστιάζουμε πλέον περισσότερο στη ρατσιστική βία.

Πάντα πίστευα πως ο ρατσισμός μας δεν είναι φυλετικός, αλλά οικονομικός. Και ότι οι Χρυσαυγίτες δεν είναι ακριβώς ρατσιστές, απλά είναι κάποιοι πίθηκοι που ψάχνουν αφορμή για να δείρουν. Όπως και να’χει, η ζωή για τα πιτσιρίκια των μεταναστών τείνει να γίνει μαρτυρική (όπως και των Ελλήνων φυσικά), ειδικά στις μεγάλες αστικές περιοχές.

Πηγή: Mediasoup