Όταν οι δημοσιονομικοί αριθμοί ισοπεδώνουν τους ανθρώπους

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εφαρμογής του νεοφιλελευθερισμού είναι η
δημοσιονομική πειθαρχία και η προσήλωση στους στόχους των οικονομικών
δεικτών, αδιαφορώντας για τις επιπτώσειςσε κοινωνικό επίπεδο. Η περίπτωση της
Ελλάδας είναι χαρακτηριστική...
 Πριν από μερικές ημέρες ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρήστος
Σταϊκούρας ανακοίνωσε ότι ο κρατικός προϋπολογισμός εμφάνισε ταμειακό
πλεόνασμα συνολικού ύψους 970 εκατ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του έτους.

«Τα ταμειακά στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης για το Μάρτιο παρέχουν ποσοτικές
ενδείξεις που δείχνουν την ικανοποιητική πορεία των δημοσίων οικονομικών της
 χώρας κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013» τόνισε στην ανακοίνωσή του.

Παράλληλα, σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αυξήθηκε
η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, φτάνοντας στα επίπεδα του 2001.

Στη συνέχεια, Euroworking Group και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδωσαν το πράσινο
φως για την εκταμίευση της δόσης μετά... Βαΐων και κλάδων, δίνοντας επαίνους για
την προσήλωση της Ελλάδας στο πρόγραμμα.

Πέρα όμως από την πραγματικότητα των δημοσιονομικών δεικτών, υπάρχει αυτή της
 πραγματικής οικονομίας αλλά και της κοινωνίας κυρίως, που «πληρώνει» τη βελτίωση
των αριθμών.

Η ανεργία, όπως ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή (Eurostat) έχει σκαρφαλώσει
στο εφιαλτικό 27,2%, ενώ την ίδια ώρα 6 στους 10 νέους δεν μπορούν να βρουν δουλειά.

Παράλληλα, προβλέπεται λουκέτο για 60.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα το
2013, σύμφωνα με τα στοιχεία του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Στο θέμα της ανταγωνιστικότητας, η Κομισιόν κατέδειξε τον πραγματικό -και κυνικό- λόγο
αύξησής της, που δεν είναι άλλος από τις πολιτικές λιτότητας και περικοπών που
εφαρμόζονται εδώ και τρία χρόνια.

Την ίδια ώρα, οι έπαινοι συνεχίζονται. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χαρακτηριστούμε
«οικονομικό θαύμα» όπως η Χιλή πριν από μερικές δεκαετίες...

πηγη:kafeneio-gr