Ο Στουρνάρας παίζει μπάσκετ με τον Γκάλη!

Με το μπάσκετ άρχισα να ασχολούμαι από το 1992-93 περίπου. Δεν πρόλαβα τη χρυσή εποχή του Άρη και του ΠΑΟΚ, ούτε τον Γκάλη στους κίτρινους, αλλά η μπασκετική αύρα εκείνη της εποχής είχε μείνει ανεξίτηλη σε όλη τη δεκαετία των 90’ς. Ερωτεύτηκα το άθλημα με το κάρφωμα του Λέβινγκστον στα μούτρα του Μουρεσάν (έτσι κι έγινα ΠΑΟΚτσής) και μεγάλωσα με Γκάλη στον Παναθηναϊκό, Μπάνε, Φάνη, Γαλακτερό, Παταβούκα κτλ.

Αυτό που έγινε προχθές στο Αλεξάνδρειο προς τιμήν του Γκάλη ήταν ότι πιο υπέροχο είδα στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ το άθλημα. Μια υπέροχη γιορτή γεμάτη αναμνήσεις κι ένας φόρος τιμής -όπως αρμόζει- στον μεγαλύτερο Έλληνα αθλητή όλων των εποχών. Εδώ δε χωράνε οπαδικές μαλακίες, ο Γκάλης είναι λατρεία. (Πολύ όμορφη στιγμή στην εκδήλωση ήταν φυσικά και το ζεστό χειροκρότημα των αγνών Αρειανών στον Μπάνε).

Ο γκάνγκστερ έφυγε από το μπάσκετ οριστικά τη μέρα αποχώρησής του. Δεν τον είδαμε σε κανένα άλλο πόστο, επομένως δε γνώρισε τη -λογική- φθορά άλλων μεγάλων ονομάτων όπως του Γιαννάκη που έγινε προπονητής, του Φασούλα που το γύρισε στην πολιτική κτλ. Ο Γκάλης με την απουσία του συντηρεί τον απίστευτο θρύλο του. Όσο για διαδόχους; Ο ίδιος έκανε αναφορά στον Σπανούλη. Ο «Νίντζα των αποκαλύψεων» έχει διαφορετική άποψη: Γιάννης Στουρνάρας.

Πηγή: Mediasoup