Δάκρυσε ρε, τι σου ζητάνε;

Πήξαμε στις φωτογραφίες. Σε άλλες στέκεσαι στητός, μοιάζεις αδιάφορος. Σε άλλες είναι άλλο ένα γαμίσι, άλλο ένα ξεγύμνωμα, άλλος ένας βιασμός. Σε άλλες σε τραβάνε από τα μαλλιά, για να σηκώσεις κεφάλι.
Κάτι κακό έχεις κάνει, δεν μπορεί. Είναι σαφές και εύπεπτο, και αν δεν είναι, θα στο περάσουμε με λίγο φώτοσοπ, μη σε νοιάζει – έμαθε και ο Μπαλούρδος φώτοσοπ και ζωγράφισε τον κόσμο όλο, μη χέσω. Πάντως μη σε νοιάζει – η νοικοκυρά θα φάει, ο νοικοκυραίος θα αναρωτηθεί αν σε γάμησε τότε που ήτανε πιωμένος στο κωλόμπαρο, φόβος θα πιάσει την ψυχή της μάνας, μη δει το παιδί της έτσι.

Δικαιοσύνη εν τάχει. Για να σε έπιασαν, είσαι σίγουρα ένοχος. Δεν χρειάζεται μελέτη, ποιος είσαι, τι είσαι, βρίζεις κι όλας, καλά κάνανε και σε βαρέσανε, μαλακισμένο, καλά κάνανε και σε βιάσανε μωρή, τα ήθελε ο κώλος σου. Υπάρχει, πλέον, ασφάλεια. Δικαιοσύνη. Όλα βαίνουν καλώς. Και τον καμμένο, απ τις γραμμές νέγρο έπρεπε να βάλουνε, κι αυτόν από κάπου κάποιος τον ξέρει, να μην τηλεφωνήσει; Αφού είναι καταφανώς ένοχος, δεν είχε χαρτιά, δούλευε διαλύοντας τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, το καθίκι. Έπρεπε να ανοίξουν το κουφάρι του και να του τραβήξουν μία φωτό.
Δεν θα έπαιζε στις οκτώ, θα μου πεις. Υπάρχουν και ευαισθησίες.
Δεκτόν.
Κάθεσαι και κοιτάς. Θα βγει το πουλάκι. Σκέφτονται να σου κολλήσουν και μία ταμπέλα “είμαι τεντυ μπόις”, είχε πέραση αυτό, αλλά αντί να σου ξυρίσουν το κεφάλι, θα σου ρίξουν και μία μπουνιά στο μάτι, έτσι, “για να με θυμάσαι”. Κοιτάνε τα φασιστοειδή την μουτσούνα σου την επόμενη μέρα γελώντας, αγνοώντας ότι και την δική τους μουτσούνα θα την δει μεθαύριο κάποιος άλλος.
Ληστής τραπέζης. Οροθετική. Βιαστής. Αναρχικός. Φασίστας. Αντιεξουσιαστής. Διαδηλωτής. Δεν αρκεί να είναι ένοχοι, πρέπει να φαίνονται και ένοχοι. Το πρόσωπό τους πρέπει να δηλώνει τρόμο, συμμετοχή, κατάθεση των όπλων. Το μήνυμα να περάσει κυρ εισαγγελέα μου – τι και αν την αφήσουμε αύριο να φύγει; Το μήνυμα.
Το μήνυμα.
Ο, του και της, γεννηθείς. -Ρε μαλάκα, ο Νίκος. Ο Γιώργος ρε, ο Αντώνης. Ρε, Σβετλάνα την λέγανε;
Και μου λεγε ότι την λέγανε Μαρία, το μουνί.
Εδώ που ήρθες, θα σε λένε και Μαρία. Μην ξεχνιέσαι.
Φαστ-φουντ δικαιοσύνη. Τα δικαστήρια αργούν, είναι δύσκολα, τα πρακτικά δεν διαβάζονται, τα γράμματα στις στήλες μικρά, ο χρόνος μετάδοσης ακριβός. Ότι γίνει τώρα, ο πελάτης βιάζεται. Να φάει γρήγορα, να σκεφτεί γρήγορα, να αποφασίσει γρήγορα. Θα έχει ξεχάσει ρε μέχρι την δίκη, θα έχει ξεχαστεί η φωτό σου σε μία ώρα.
Μπορεί βέβαια να θυμάται για λίγο τα μάτια σου, δεν ξεχνιούνται εύκολα τα μάτια μίας φωτογραφίας.
Αλλά θα του περάσει.
Επείγον, σημαντικό ανακοινωθέν: Ο κυρ Εισαγγελέας είπε να δείτε οπωσδήποτε αυτόν τον δημόσιο εξευτελισμό, υπάρχει λόγος. Έχετε δει ξανά τόσο γυμνό αυτόν τον καταφανώς ένοχο άνθρωπο;
Στείλτε ένα μήνυμα. Είναι χωρίς χρέωση. Είναι ανώνυμο.
Ή μάλλον, κοστίζει κάτι. Αλλά μην σκεφτείς τι και γιατί, να, να μαλάκα μου, κοίτα ένα γαμάτο κινητό:
Αυτό θα είναι σίγουρα δωρεάν.
Κλίκ.

arkoudos