Το τσίμπημα της μέλισσας ή αλλιώς δράση και αντίδραση

Το να πεταχτείς τρομαγμένος και να τραβηχτείς από το τσίμπημα μιας μέλισσας, δεν σημαίνει ότι απέφυγες το κεντρί… το δηλητήριο έχει ήδη διαπεράσει το δέρμα σου.

Έτσι κι εσύ, κοινωνία μάνα κι αδερφή μου, αντί να σπάς διαρκώς τα μούτρα πάνω στον «τοίχο» γιατί δεν φτιάχνεις ένα δρόμο, πραγματικά νέο, για να πας απέναντι;

Αν πετάξεις ένα μπαλάκι πάνω σ ένα τοίχο, σου γυρνάει πάντα πίσω…

Η αντίδραση είναι μια ενέργεια καθαρά μηχανική, μπορεί να επαναλαμβάνεται ασταμάτητα χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, είναι ενέργεια αντανακλαστική, δεν έχει αποφύγει το «δηλητήριο», έχει πάντα μέσα της το παρελθόν, το παλιό.
Η δράση όμως είναι μια ενέργεια στο τώρα, δημιουργεί το νέο, περιέχει καθαρή αντίληψη, επίγνωση και νοημοσύνη, δεν είναι ενέργεια αντανακλαστική.

Η εξέλιξη μπορεί να έρθει μονάχα μέσα από την άμεση δράση.

Μια κοινωνία ολόκληρη εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο και ενεργεί πάντα με την ίδια λογική, τη λογική της αντίδρασης στο «κακό».
Η αντίδραση αυτή είναι γεμάτη θυμό, απογοήτευση, απελπισία, αντιπαλότητα, φόβο, ακόμα και βία…και αυτά τα στοιχεία, πέρα από το γκρέμισμα των προσδοκιών που περιέχουν δεν έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, κάτι πραγματικά νέο.

Πηγή: RAMNOUSIA