Ρομαντικός δεν γίνεσαι, γεννιέσαι.
Μπορεί να γεννηθείς σαν τους πολλούς και να ζήσεις όλη σου την ζωή ικανοποιώντας τα βασικά, ζωώδη ένστικτα σου ή μπορεί πιο σπάνια να γεννηθείς ρομαντικός ικανοποιώντας την ιδιαίτερη φύση σου, το πνεύμα...
Δύσκολη όμως υπόθεση να είσαι ρομαντικός, ιδεαλιστής, θα νιώθεις αυτό το βάρος της αδικίας όλου του κόσμου στους ώμους σου και πάντα θα απολογείσαι στους άλλους, στους προδότες της ανθρωπιάς, για τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και πράξης σου.
Δεν θα ταιριάζεις με τα πρότυπα της εποχής τα οποία πάντα καταλήγουν να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους και εσύ θα υποφέρεις που δεν θα μπορείς μόνος σου κάτι να αλλάξεις.
Πολλές φορές θα μοιάζει μάταιη η προσπάθεια να εξηγήσεις την αλήθεια, την ανθρωπιά, το δίκαιο, θα είναι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις τα χρώματα σε έναν τυφλό, την μουσική σε έναν κωφό.
Εκεί που εσύ θα βλέπεις ομοιότητες οι άλλοι θα βλέπουν διαφορές, εκεί που εσύ θα βλέπεις ανθρώπους οι άλλοι θα βλέπουν αριθμούς, εκεί εσύ που θα βλέπεις αγάπη οι άλλοι θα βλέπουν συμφέρον, εκεί που εσύ θα βλέπεις κάτι οι άλλοι θα βλέπουν σκοτάδι και κάπως έτσι θα πορευτείς μόνος, ολομόναχος.
Θα σε αποκαλέσουν αιώνιο έφηβο, ανόητο όταν θα μιλήσεις για ειρήνη, κομμούνι όταν θα κάνεις λόγο για το δίκαιο του εργαζομένου, ανθέλληνα όταν θα μιλήσεις για ισότητα, για ανθρώπινα δικαιώματα, άχρηστο επειδή δεν θα είναι αυτοσκοπός σου το χρήμα και η εξουσία, τρελό όταν θα βάλεις πιο πάνω το συμφέρον των άλλων από το δικό σου.
Θα σε κάνουν στην άκρη γιατί η ανιδιοτέλεια σου θα τους θυμίζει αυτό που και αυτοί θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν είναι.
Θα σε χλευάσουν, θα προσπαθήσουν να σε περιθωριοποιήσουν, θα σε κυνηγήσουν γιατί τα λεγόμενα σου θα ενοχλούν τα πάσης φύσεως συμφέροντα, μικρά και μεγάλα.
Εσύ όμως αλλιώς δεν θα μπορείς να πράξεις.
Σε όποιο μέρος, σε όποια εποχή κι αν γεννηθείς ρομαντικέ εσύ άνθρωπε μην απελπιστείς, κάτι θα μείνει από το έργο σου, ακόμα κι αν σε σκοτώσουν ακόμα κι αν σε σταυρώσουν σε δύσκολες εποχές, σε αδιέξοδα, εσένα θα αναζητήσουν και εσύ θα αναστηθείς.
Δύσκολη όμως υπόθεση να είσαι ρομαντικός, ιδεαλιστής, θα νιώθεις αυτό το βάρος της αδικίας όλου του κόσμου στους ώμους σου και πάντα θα απολογείσαι στους άλλους, στους προδότες της ανθρωπιάς, για τον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και πράξης σου.
Δεν θα ταιριάζεις με τα πρότυπα της εποχής τα οποία πάντα καταλήγουν να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους και εσύ θα υποφέρεις που δεν θα μπορείς μόνος σου κάτι να αλλάξεις.
Πολλές φορές θα μοιάζει μάταιη η προσπάθεια να εξηγήσεις την αλήθεια, την ανθρωπιά, το δίκαιο, θα είναι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις τα χρώματα σε έναν τυφλό, την μουσική σε έναν κωφό.
Εκεί που εσύ θα βλέπεις ομοιότητες οι άλλοι θα βλέπουν διαφορές, εκεί που εσύ θα βλέπεις ανθρώπους οι άλλοι θα βλέπουν αριθμούς, εκεί εσύ που θα βλέπεις αγάπη οι άλλοι θα βλέπουν συμφέρον, εκεί που εσύ θα βλέπεις κάτι οι άλλοι θα βλέπουν σκοτάδι και κάπως έτσι θα πορευτείς μόνος, ολομόναχος.
Θα σε αποκαλέσουν αιώνιο έφηβο, ανόητο όταν θα μιλήσεις για ειρήνη, κομμούνι όταν θα κάνεις λόγο για το δίκαιο του εργαζομένου, ανθέλληνα όταν θα μιλήσεις για ισότητα, για ανθρώπινα δικαιώματα, άχρηστο επειδή δεν θα είναι αυτοσκοπός σου το χρήμα και η εξουσία, τρελό όταν θα βάλεις πιο πάνω το συμφέρον των άλλων από το δικό σου.
Θα σε κάνουν στην άκρη γιατί η ανιδιοτέλεια σου θα τους θυμίζει αυτό που και αυτοί θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν είναι.
Θα σε χλευάσουν, θα προσπαθήσουν να σε περιθωριοποιήσουν, θα σε κυνηγήσουν γιατί τα λεγόμενα σου θα ενοχλούν τα πάσης φύσεως συμφέροντα, μικρά και μεγάλα.
Εσύ όμως αλλιώς δεν θα μπορείς να πράξεις.
Σε όποιο μέρος, σε όποια εποχή κι αν γεννηθείς ρομαντικέ εσύ άνθρωπε μην απελπιστείς, κάτι θα μείνει από το έργο σου, ακόμα κι αν σε σκοτώσουν ακόμα κι αν σε σταυρώσουν σε δύσκολες εποχές, σε αδιέξοδα, εσένα θα αναζητήσουν και εσύ θα αναστηθείς.
Αναρτήθηκε από Ειρηνη Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου