ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ? ΘΑ ΤΟ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ?

Είναι απορίας άξιον πως ο άνθρωπος έχει τη καταπληκτική ιδιότητα να βλέπει μπροστά του το ίδιο πράγμα και να το αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο, αρκεί να αλλάξεις το όνομα.

Δεν ασχολήθηκα καθόλου μέχρι τώρα μ΄εκείνους τους κυρίους που εμφανίστηκαν και μας ανακοίνωσαν πως έχουν τόσα πολλά λεφτά ώστε μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος μας σε μια νύχτα και να μας μείνει και περίσσευμα. Ποια είμαι άλλωστε εγώ να μπορώ να ξέρω τι είναι αυτοί οι άνθρωποι, από που ήρθαν, ποιος είναι σκοπός τους?

Εγώ είμαι όμως μια τυχάρπαστη μέσα στο μέγα πλήθος. Με ελάχιστες γνώσεις (μη πω και καθόλου) σε ζητήμα τραπεζών, ομολόγων, διεθνών παικτών, μηχανισμών κίνησης του χρήματος κλπ  Αυτό που με κάνει όμως να γελάω είναι η αντίδραση διαφόρων ειδημόνων που είπαν το εξής θεΪκό:

Οι άνθρωποι αυτοί είναι απατεώνες, δεν έχουν χρήμα, αέρα πουλάνε! Γιατί μου ήρθαν γέλια? Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι που προσπάθησαν να μας διαφωτίσουν για το γεγονός πως αυτοί οι ομογενείς ψεύδονται και προσπάθούν να μας πείσουν για ανύπαρκτα πράγματα, την ίδια στιγμή θεωρούν πως τα χρήματα που εισπράττουμε από την αγαπημένη μας ΕΕ, και που για χάρη τους θυσιάζεται ένας ολόκληρος λαός, είναι αληθινά και δεν είναι αέρας!!!!

Καταλαβαίνετε το γελοίο του θέματος έτσι?  Τα υποτιθέμενα χρήματα των ομογενών είναι ανύπαρκτα, ενώ η δόση που μας έχουν σπάσει τα νεύρα από το καλοκαίρι αν θα μας την δώσουν και κοντεύουμε να δώσουμε για αντάλλαγμα και το βρακί που φοράμε, είναι υπαρκτή, ανταποκρίνεται σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ και θα έρθει κατ΄ευθείαν στα σπίτια των δυστυχισμένων να τους ανακουφίσει.

Ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ πως ο άνθρωπος θα κάνει τόσο δρόμο, μέσα από πολέμους, επαναστάσεις, διεθνείς ανακατατάξεις, θα χυθεί αίμα εκατομμύρίων ανθρώπων για τη πρόοδο και θα φτάσει μέχρι το διάστημα, για να καταλήξει να είναι δούλος και εκβιαζόμενος άλλη μια φορά από συγχωροχάρτια!

Το καταλαβαίνετε αυτό που ζούμε? Κάποτε οι άνθρωποι δίναν τα πάντα, τη περιουσία τους, ότι είχαν και δεν είχαν για να αποκτήσουν ένα συγχωροχάρτι που έκδιδε μια Εκκλησία Α.Ε. για να κλείσουν θέση στο Παράδεισο.  Και φτάσαμε στο σημείο σήμερα κάποια άλλα Ιερατεία εκείνα κάποιων αόρατων και θεΪκά απεσταλμένων αγορών που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το τι στο διάολο πουλάνε, να κατέχουν όλη τη διακίνηση του παγκόσμιου πλούτου διακινώντας συγχωροχάρτια στους έχοντες και κατέχοντες αυτού του κόσμου που διακατέχονται από μια σχιζοφρένεια να βλέπουν παλιόχαρτα με πολλά μηδενικά στα ντουλάπια τους.

Τι θα γίνει λοιπόν? Θα μας σπάσετε πολύ τα νεύρα ακόμα για να πάρει η πατρίδα που θα πεινάσει αν δεν το πάρει, το επόμενο συγχωροχάρτι για να ελπίσει για τον υποτιθέμενο Παράδεισο που της υπόσχεστε?

Αναρωτιέμαι αν η Κυβέρνηση έλεγε στους δανειστές πως ξέρετε κάτι? Επειδή στην Ελλάδα έχει πέσει πείνα, δεν θέλουμε διατραπεζική μεταφορά ενός αόρατου ποσού αλλά θέλουμε να μας στείλετε το αντίτιμο σε τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα, σχολικά είδη, πετρέλαιο, γιατί αυτά έχει ανάγκη ο λαός μας τώρα, τι λέτε θα μας στέλνανε? Αφού όλα τα κάνουν για τη διάσωσή μας?

Αφού η δική τους βοήθεια είναι υπαρκτή και ουσιώδης κι όχι απάτη όπως εκείνων των ομογενών?  

Τρία χρόνια ασχολούμαστε μ΄ενα χρέος που δεν κάνει κιχ κανείς να δούμε  ΠΩΣ δημιουργήθηκε ΠΟΙΟΙ είναι υπεύθυνοι για τη κατάρρευση της χώρας.  Ζητιανεύουμε χρήμα το οποίο δεν ξέρει κανείς μας ΠΟΥ πάει.  Η αποτυχία είναι εμφανέστατη από τα τραγικά αποτελέσματα, δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να δεις αυτό το χάλι κι έχουμε μια κυβέρνηση τριών διαφορετικών κομμάτων που έχουν μπερδέψει το ρόλο τους (δεν γυρίζουμε ταινία, η τύχη της χώρας είναι στα χέρια σας) κι ένα λαό που προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει που είναι το πιο μεγάλο ψέμα!!!

Η αλήθεια έχει μεταναστεύσει. Σε τόπο μακρινό. Δεν υπάρχει τίποτα αληθινό σε όλα αυτά που ακούμε.  Χρωστάμε αέρα, μας δανείζουν αέρα, θυσιαζόμαστε για άερα! Δεν είναι καν καπιταλισμός αυτό , ο μεσαίωνας με τα συγχωροχάρτια του είναι.

Γιατί να μην δεχτούμε αυτούς τους ανθρώπους που μας προσφέρουν επίσης αέρα? Τουλάχιστον απαιτούν να μας πουλήσουν αέρα ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.  Οι άλλοι μας πουλάνε αέρα ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΟΝΤΑΣ την απάτη.

Γι΄αυτό σας λέω. Το τελευταίο καιρό δεν ξέρω αν πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε.  Και ξέρετε αυτά δεν τα λέω εγώ. Στις παρέες παντού τα ίδια λέμε. Ακόμα και κάτι γιαγιάδες έχουν πάρει πρέφα τι γίνεται. Ο έλληνας από κύτταρο είναι καχύποπτος και δύσπιστος. Από κύτταρο είναι συνωμοσιολόγος.  Μπορεί να είναι υποταγμένος, σιωπηλός, ανήμπορος να κάνει κάτι αλλά ΞΕΡΕΙ. Η αν δεν ξέρει ακριβώς ψυλλιάζεται. Δεν μασάει. Ακόμα κι όταν μοιάζει πως μασάει δεν είναι έτσι. Απλά βολευόμαστε.

Και τώρα την εποχή που ξεσκεπάζονται όλα και είναι απαίσια αυτή η γύμνια βγαίνουν προς τα έξω όλα όσα ψυλλιαζόταν αλλά έκανε το κορόΪδο γιατί πέρναγε καλά. Εδώ δεν είναι Αμερική να τους πασάρουν τους δίδυμους πύργους και να χάβουν κάθε παπαριά σαν μοναδική αλήθεια. Εδώ είναι Ελλάδα.  Τα ελαττώματά μας είναι πολλά. Θες πονηροί, φιλοτομαριστές, δεν δεχόμαστε το φταίξιμό μας, θες πως είμαστε ψώνια, θες πως βαριόμαστε να ιδρώσουμε, ότι θέλετε πείτε. Ενα πράγμα μόνο δεν ισχύει. Το κουτόχορτο.

Το κουτόχορτο μοιάζει να το τρώμε όταν κάτι βλέπουμε που μας συμφέρει, όταν φοβόμαστε, όταν απειλούμαστε και κάνουμε μόκο, όταν περιμένουμε κάποιος άλλος να βγάλει το φίδι από τη τρυπα... όχι πως δεν ξέρουμε πως είναι κουτόχορτο.

Πηγαίνετε στο πιο απομακρυσμένο χωριό. Βρήτε ένα ξεχασμένο παππού σε μια στάνη και ρωτήστε τον έτσι στο ξεκάρφωτο. Τι πιστεύεις πως γίνεται μπάρμπα γύρω μας. Μια λέξη θα σας πει. Σκατά.

Δεν θα βρείτε ούτε ένα που να πει κάτι άλλο. Ούτε ένα.

Πάρτε το πια αυτό το ρημάδι το συγχωροχάρτι της επόμενης δόσης να προχωρήσουμε πιο γρήγορα στο χάος. Αντε ντε. Γιατί αυτή η στασιμότητα μας έχει σπάσει τα νεύρα. Εχουμε φτάσει στο κάτω κάτω της σελίδας, δηλαδή στο εμφανές ξεφτίλισμα και περιμένουμε με αγωνία να γυρίσουμε σελίδα να δούμε τι γίνεται στη συνέχεια του παραμυθιού.

Η δική τους αγωνία ξέρετε ποια είναι? Ψάχνουν να βρουν τον αστάθμητο παράγοντα που δεν έχουν υπολογίσει. Το μυρίζουν στην ατμόσφαιρα πως υπάρχει. Ξέρουν πως κάποια μαλακία θα γίνει και θα έρθει το πάνω κάτω όπως μόνιμα συμβαίνει σ΄αυτό το τόπο που ο λαός ακολουθεί ένα εντελώς δικό του ξυπνητήρι. Και δεν ξέρουν που θα χτυπήση αυτό το ξυπνητήρι, από ποιους και πότε.  Γι΄αυτό ακόμα μας κάνουν τη χάρη να μας καλοπιάνουν. Αν το είχαν σίγουρο πως δεν υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει ξυπνητήρι δεν θα μπαίναν καν στο κόπο να μας ενημερώσουν.

vasiliskos