Είναι πολύ ωραίο να σκέφτεσαι πως εσένα κάποιος πρέπει να σου εξασφαλίσει μια ειδική μεταχείρηση αλλά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Ακόμα και οι λίγοι μεγαλο-προνομιούχοι, τα μεγάλα κεφάλια που λέμε δεν έχουν φωλιές ασφαλείς πια. Το βλεπεις από τα σοφιστικέ συστήματα ασφάλειας στα σπίτια τους, τα θωρακισμένα αυτοκίνητα, τους μπράβους που τους ακολουθούν και στη τουαλέτα. Νομίζουν πως είναι προνομιούχοι και ασφαλείς αλλά σκέψου πόσο γελοία είναι η εικόνα κάποιου που τρέμει από το πρωί ως το βράδυ μην τον σκοτώσουν, μην απαγάγουν τα παιδιά του, ταμπουρωμένος πίσω από φυλακές πολυτελείας με γεμάτες τις τσέπες από λεφτά αλλά αδυναμία να κάνει μια βόλτα ελεύθερος που μπορεί να κάνει κι ο τελευταίος ζητιάνος....
Η κοινωνία που σε απειλεί δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Η διαφθορά, η εγκληματικότητα, η ανωμαλία που υπάρχει γύρω μας, η συνεχώς αυξανόμενη εξαθλίωση, δεν έγιναν σε μια νύχτα. Είναι μια πληγή που έχει ανοίξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και συνεχώς αφόρμιζε και τώρα το δηλητήριό της απλώνεται παντού. Το πρόβλημα φίλε μου είναι πως είχες την ηλίθια εντύπωση πως καποια πράγματα δεν θα φτάσουν ποτέ στη φωλιά σου. Πως εσύ θα είσαι ασφαλής κι όλοι οι υπόλοιποι ας πήγαιναν να πνιγούν. Κι έτσι δεν υπολόγισες πως αυτοί "οι υπόλοιποι" καποια στιγμή μπορεί και να θελήσουν να πνιγούν μαζί σου.
Είναι ωραίο να βλέπεις τους αθλίους αλλά να νοιώθεις προνομιούχος, έλα όμως που κάποιοι υπεράνω όλων αυτών των ανθρώπων και των ντόπιων δηλαδή και των ξένων τους οποίους βλέπουν στο σύνολο σαν κατσαρίδες είχαν άλλα σχέδια. Ενώ εσύ φανταζόσουν πως είσαι προνομιούχος εκείνη υπολόγιζαν πως είσαι περιττό έξοδο?
Κι έτσι φτάσαμε στο σημείο μηδέν. Με εσένα το φιλήσυχο νοικοκύρη να πρέπει να πάρεις μια απόφαση αν τα πλάσματα που τριγυρνάνε έξω από το σπίτι σου δεν είναι άνθρωποι αλλά ζόμπι οποτε τα βαράς στον εγκέφαλο με ένα όπλο, τα παλουκώνεις ή τα καις. Εσύ ο φιλήσυχος καλείσαι να γίνεις εξολοθρευτής. Να κοιμάσαι με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι και να φαντάζεσαι γρηγορότερους τρόπους εξοντωσης του εισβολέα. Κι ο εισβολέας να είσαι σίγουρος πως παρόμοια πράγματα σκέφτεται. Γιατί η λέξη άνθρωπος , αυτή η ενοχλητική λέξη που δεν ταιριάζει με το μοντέλο κοινωνίας που έχει μπει στα σχέδια, εξαλείφεται σιγά σιγά για να βγει στην επιφάνεια το κτήνος της επιβίωσης.
Μια κι έχουν σημαντικότερες ασχολίες από την ανθρώπινη ζωή δεν θα ενδιαφερθούν ούτε να βρουν μια ανθρώπινη λύση για τους λαθρομετανάστες, ούτε για τη δική σου ζωή. Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας λένε, κι αν δεν μπορείτε και μόνοι σας πάρτε και μερικούς αυτόκλητους προστάτες που καθαρίζουν γρήγορα και αποτελεσματικά και βγάλτε τα μάτια σας. Σκότωσε για να μην σε σκοτώσουν. Κλέψε αν δεν έχεις λεφτά. Βάλε τη κόρη σου να κάνει βίζιτες να σου φέρνει φράγκα. Πήγαινε με ένα γερο ανώμαλο παλικάρι μου να σου δίνει χαρτζηλίκι. Αμπάρωσε το σπίτι σου και βάλε ηλεκτροφόρα καλώδια να συλαμβάνεις τα κουνούπια. Τι μας νοιάζει εμάς σου λένε.
Αν δεν το 'χεις καταλάβει με ενάμισι εκατομμύριο άνεργους, άλλα δυο εκατομμύρια να υποσιτίζονται, δεν ξερω ποσους που αρχίζει το μυαλό και στρίβει, το οργανωμένο έγκλημα να αλωνίζει, όπως και η πορνεία και τα ναρκωτικά, κι άλλα δυο εκατομμύρια ξένους που θα γυρνάνε στους δρόμους κι ότι βρουν να κάνουν για να επιζήσουν, δεν ζεις πια στην Ελλάδα που ήξερες αλλά στο Μπρονξ. Επί τέλους εκείνη η φαντασίωση που είχες όταν έβλεπες τον Τσαρλς Μπρόνσον να εξολοθρεύει τρεις χιλιάδες άτομα μόνος του γίνεται πραγματικότητα!
Γίνε εσύ ο επόμενος Τσαρλς! Μπορείς! Γίνε ο Μπρους Γουίλις! Γίνε ο Μελ Γκίμπσον! Γίνε ακόμα και ο kick Ass!!!! Η κάνε κάτι πιο αποτελεσματικό.... Ξεκίνα την τιμωρία με εκείνους που σε κατάντησαν έτσι, διώχτους από τις καρέκλες τους μια για πάντα , και ανάγκασε όποιον κερατά βγει να δουλέψει σοβαρά για να σώσει ότι σώνεται ακόμα και σταμάτα να φαντάζεσαι πως αυτό το χάλι που πάνε να σε καταντήσουν είναι η λύση. Δεν είναι τόσο απλό να παίζεις με την ανθρώπινη ζωή. Να ορίζεις ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Δεν είναι όπως στις ταινίες. Ενα καλά στημένο και απάνθρωπο σύστημα, σπρώχνει τα δάχτυλά μας στη σκανδάλη, όμως το μαρτύριο του να μετατραπούμε σε κτήνη θα το ζήσει η ψυχή μας , η δική μας ψυχή που θα ξεσκίζεται ξανά και ξανά χωρις έλεος. Δεν είναι τόσο απλό...
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου