Η μεθοδική διάλυση του τομέα της δημόσιας υγείας, από την κυβέρνηση των μνημονίων συνεχίζεται. Μετά τις ελλείψεις σε ιατρικά είδη, σε προσωπικό και ουσιαστικά η υπολειτουργία των νοσοκομείων (μετά το κλείσιμο ορισμένων), αλλά και το πιο σύντομο ανέκδοτο “δωρεάν υγεία”, η εισαγωγή γενόσημων φαρμάκων είναι πλέον γεγονός και με νόμο.
Γενόσημο, είναι το αντίγραφο του πρωτότυπου σκευάσματος. Το πρωτότυπο φάρμακο, αρχίζει να κυκλοφορεί κατ’ αποκλειστικότητα για μια δεκαετία και μετά λήγει η πατέντα του. Έτσι δίνεται η ευκαιρία σε άλλες φαρμακευτικές να το “αντιγράψουν”. Η σύνθεση αυτού του αντίγραφου περιέχει την βασική δραστική ουσία του πρωτότυπου και παρόμοια σύνθεση. Κυκλοφορούν με μειωμένη τιμή κι αυτό γιατί παράγονται κυρίως σε τριτοκοσμικές χώρες, όπως η Ινδία, το Πακιστάν και σε αφρικανικές χώρες, αλλά και στην αγρίως καπιταλιστική Κίνα.
Στην περίπτωσή μας, δεν μας ενδιαφέρει ποιος έχει περισσότερο κέρδος, αλλά αν τα γενόσημα είναι επικίνδυνα για την δημόσια υγεία. Καθώς δεν διαθέτω ιατρικές γνώσεις, παραθέτω την ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών για τα γενόσημα.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στην ποιότητα των εισαγόμενων φαρμάκων κατά τον Ι.Σ.Α.. Από την άλλη, ο ΕΟΦ υποστηρίζει πως όλα τα φάρμακα, απ’ όπου κι αν εισάγονται περνούν από εργαστηριακούς ελέγχους. Υπάρχει και ο σύλλογος εργαζομένων του ΕΟΦ, όπου καταγγέλει πως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει ελέγχους, λόγω μείωσης προσωπικού. Άρα ποιος λέει αλήθεια; Φυσικά δεν μπορώ με τίποτα να πιστέψω την κυβέρνηση, ενώ και ο ΕΟΦ με το τηλεοπτικό σποτ, προσπαθεί να προκαταβάλει θετικά, πείθοντας τους πολίτες πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.
Αμφισβητώ τις προθέσεις όλων. Όλοι κόπτονται για την υγεία μας ή η κάθε πλευρά επιδιώκει μόνο στο κέρδος; Η κυβέρνηση, διαλύοντας κάθε ίχνος κοινωνικής παροχής και κράτους πρόνοιας, έχει ευτελίσει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Γιατί αυτό συμβαίνει όταν κάθε ασφαλισμένος δικαιούται μηνιαίως μόνο 23 ευρώ για φάρμακα. Οι πλούσιοι έχουν την δυνατότητα για πρόσβαση σε καλύτερες υπηρεσίες και προϊόντα, ενώ οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να καταναλώνουν αμφιβόλου ποιότητας και από τα δύο. Τα φτηνά γενόσημα μπορεί να είναι πιο προσιτά για τον μέσο πολίτη (με τα μειωμένα εισοδήματα και την σχεδόν ανύπαρκτη ασφάλιση), αλλά δεν του παρέχουν σε καμία περίπτωση ασφάλεια.
Κι αν στην υπόλοιπη Ευρώπη (γιατί αυτό ήταν το επιχείρημα του υπουργού Υγείας) το 50% στην αγορά φαρμάκου είναι γενόσημα, ενώ εδώ μόλις 18%, ας μας πει πως είναι δομημένο το υπόλοιπο σύστημα υγείας και τι μισθούς λαμβάνουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι. Η υπερσυνταγογράφηση και η επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων μπορεί να είναι υπαρκτά προβλήματα, αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνεται ο ασφαλισμένος και ο ασθενής.
strangejournal
Γενόσημο, είναι το αντίγραφο του πρωτότυπου σκευάσματος. Το πρωτότυπο φάρμακο, αρχίζει να κυκλοφορεί κατ’ αποκλειστικότητα για μια δεκαετία και μετά λήγει η πατέντα του. Έτσι δίνεται η ευκαιρία σε άλλες φαρμακευτικές να το “αντιγράψουν”. Η σύνθεση αυτού του αντίγραφου περιέχει την βασική δραστική ουσία του πρωτότυπου και παρόμοια σύνθεση. Κυκλοφορούν με μειωμένη τιμή κι αυτό γιατί παράγονται κυρίως σε τριτοκοσμικές χώρες, όπως η Ινδία, το Πακιστάν και σε αφρικανικές χώρες, αλλά και στην αγρίως καπιταλιστική Κίνα.
Βέβαια τόσα χρόνια υπήρχαν και γενόσημα που παράγονταν από ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες έκαναν και εξαγωγές. Πριν ασχοληθούμε με τις επιπτώσεις της εισαγωγής γενόσημων φαρμάκων στην ελληνική αγορά, ας ξεκαθαρίσουμε πως η ελεύθερη αγορά έτσι λειτουργεί και δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Το κεφάλαιο και το εμπόριο δεν γνωρίζουν εθνικά σύνορα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν πόλεμο συμφερόντων, μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών. Καθένας θα προσπαθήσει να το παίξει συνήγορος των πολιτών και των ασθενών. Γενόσημα κυκλοφορούσαν λοιπόν και στην ελληνική αγορά, παρόλο που δεν το ήξεραν πολλοί. Από την άλλη, οι φαρμακευτικές για χρόνια πλουτίζουν, πουλώντας τα πρωτότυπα φάρμακά τους υπερκοστολογημένα.
«Η επικίνδυνη πολιτική που ακολουθείται στο χώρο του φαρμάκου, πρόκειται να οδηγήσει σε υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας, σε δραματική αύξηση της θνητότητας και της θνησιμότητας του πληθυσμού.
Η κυριαρχία των αριθμών στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από την πλευρά της Κυβέρνησης, επισκιάζει κάθε κοινωνικό και ποιοτικό κριτήριο, με τελικό θύμα τους ίδιους τους ασθενείς. Οι οποίοι καλούνται είτε να αποδεχθούν την υποβάθμιση της Υγείας τους, είτε να επωμιστούν οι ίδιοι το οικονομικό φορτίο της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.
Για το 2012 προβλέπεται από το Υπουργείο Υγείας περαιτέρω μείωση κατά 1 δισ. ευρώ και πλέον ευρώ, μόνο για εξωτερικούς ασθενείς, ενώ με την τελευταία νομοθετική πρωτοβουλία, επιβάλλεται η συνταγογράφηση γενοσήμων για τους ασφαλισμένους.
Με την απόφαση αυτή τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών κι επιβαρύνονται μακροπρόθεσμα άσκοπα τα ταμεία, αφού τελικά αποδεικνύεται ότι «το φθηνό αποβαίνει ακριβό και επικίνδυνο».
Σύμφωνα με επίσημη καταγγελία του Τμήματος Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης, σκευάσματα γενοσήμων που χρησιμοποιούνται σε τριτοβάθμια νοσηλευτικά ιδρύματα έχουν επιφέρει σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν σε αλλεργικό σοκ τους ασθενείς θέτοντας σε κίνδυνο τη ίδια τους τη ζωή.
Το τραγικό κενό της νομοθεσίας στην Ελλάδα έχει αποτέλεσμα να κυκλοφορούν γενόσημα χωρίς έλεγχο του Ε.Ο.Φ. και με τη βούλα του Νόμου. Ουδέποτε έχουμε δει δημοσιευμένες από τους καθ’ ύλη αρμόδιους φορείς μελέτες βιοδιαθεσιμότητας και κλινικής αποτελεσματικότητας για τα γενόσημα της ελληνικής αγοράς».
Το πρόβλημα εντοπίζεται στην ποιότητα των εισαγόμενων φαρμάκων κατά τον Ι.Σ.Α.. Από την άλλη, ο ΕΟΦ υποστηρίζει πως όλα τα φάρμακα, απ’ όπου κι αν εισάγονται περνούν από εργαστηριακούς ελέγχους. Υπάρχει και ο σύλλογος εργαζομένων του ΕΟΦ, όπου καταγγέλει πως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει ελέγχους, λόγω μείωσης προσωπικού. Άρα ποιος λέει αλήθεια; Φυσικά δεν μπορώ με τίποτα να πιστέψω την κυβέρνηση, ενώ και ο ΕΟΦ με το τηλεοπτικό σποτ, προσπαθεί να προκαταβάλει θετικά, πείθοντας τους πολίτες πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.
Αμφισβητώ τις προθέσεις όλων. Όλοι κόπτονται για την υγεία μας ή η κάθε πλευρά επιδιώκει μόνο στο κέρδος; Η κυβέρνηση, διαλύοντας κάθε ίχνος κοινωνικής παροχής και κράτους πρόνοιας, έχει ευτελίσει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Γιατί αυτό συμβαίνει όταν κάθε ασφαλισμένος δικαιούται μηνιαίως μόνο 23 ευρώ για φάρμακα. Οι πλούσιοι έχουν την δυνατότητα για πρόσβαση σε καλύτερες υπηρεσίες και προϊόντα, ενώ οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι να καταναλώνουν αμφιβόλου ποιότητας και από τα δύο. Τα φτηνά γενόσημα μπορεί να είναι πιο προσιτά για τον μέσο πολίτη (με τα μειωμένα εισοδήματα και την σχεδόν ανύπαρκτη ασφάλιση), αλλά δεν του παρέχουν σε καμία περίπτωση ασφάλεια.
Κι αν στην υπόλοιπη Ευρώπη (γιατί αυτό ήταν το επιχείρημα του υπουργού Υγείας) το 50% στην αγορά φαρμάκου είναι γενόσημα, ενώ εδώ μόλις 18%, ας μας πει πως είναι δομημένο το υπόλοιπο σύστημα υγείας και τι μισθούς λαμβάνουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι. Η υπερσυνταγογράφηση και η επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων μπορεί να είναι υπαρκτά προβλήματα, αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνεται ο ασφαλισμένος και ο ασθενής.
strangejournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου