Τα μανίκια έχουν σηκωθεί κι έχουν στρωθεί στη δουλειά. ΕΚΛΟΓΕΣ.
Δεν ξέρω αν εσείς είστε ενθουσιασμένοι που επί τέλους θα ρίξετε την οργή σας στη κάλπη αλλά εμένα κάτι δεν μου κάθεται καλά. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο καλά σχεδίασαν τα πάντα ώστε να μας δέσουν χειροπόδαρα, αγνοώντας πλήρως και τη γνώμη μας και την οργή μας....
Πως βαδίζουν για εκλογές? Ε? Τι βλέπουν και το αποφάσισαν. Δηλαδή το ρισκάρουν κι ότι γίνει? Με λίγα λόγια αν υπήρχε περίπτωση μετά τις εκλογές να αλλάξουν όλα και να γίνουν ανατροπές που θα βάζανε σε συζήτηση όλα τα θέματα και την ίδια την ύπαρξη του μνημονίου.. θα επικρατούσε τέτοια ησυχία στα αφεντικά που τζογάρουν δισεκατομύρια στη πλάτη μας?
Μόνο δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν για να προχωράμε σε εκλογές. Η οι έρευνες τους συμπεραίνουν πως ο ελληνικός λαός στη πλειοψηφία του είναι ηλίθιος, ή πως ότι αποτέλεσμα και να βγει είναι ήδη εξασφαλισμένες οι δυνάμεις που θα συνεργαστούν για να σχηματίσουν μια όμορφη και ξεκάθαρη μνημονιακή κυβέρνηση.
Και με την απλή λογική να βαδίσεις αν όντως τα δυο κόμματα φτάσουν ένα 28% θα έχουν 155 έδρες. Και να μην φτάσουν μπορούν να συνεργαστούν με άλλες δυνάμεις που τώρα διεκδικούν ψήφο σαν αντιμνημονιακές και μόλις μπουν... τσακ ω του θαύματος θα το σκεφτούν πιο πατριωτικά το θέμα και θα πουν "για να μην χρεοκοπήσουμε μπλα μπλα μπλα...."
Με λίγα λόγια ταπεινή μου γνώμη είναι πως οι εκλογές γίνονται γιατί νοιώθουν εξασφαλισμένοι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα γιατί έχουν μια λύση ήδη έτοιμη για όποιο και να είναι το αποτέλεσμα. Ολο το διάστημα που προηγήθηκε των εκλογών και δεν μιλάω για τις τελευταίες μέρες αλλά από την αρχή που πήρε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία μέχρι σήμερα βολιδοσκοπούν συνεχώς.
Τις αντιδράσεις των πολιτών, τις κινήσεις των λεγόμενων αντιμνημονιακών χώρων, τις προθέσεις του αριστερού χώρου, τις προθέσεις του δεξιού χώρου και μάλλον δεν φοβούνται. Θα μου πείτε πως αν είναι έτσι παραβλέπουν το "απρόβλεπτο" που είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Είναι όμως απρόβλεπτος? Το πόσο βαθειά αλλοιωμένος και υποταγμένος είναι ένας λαός, δεν το ξέρω εγώ , εσύ και οι γνωστοί μας αλλά εκείνοι που τον καθοδήγησαν επι δεκαετίες να είναι αυτό που κατάντησε σήμερα.
Αυτοί λοιπόν ξέρουν και ποιο είναι το μέτρο θάρρους ή φόβου του, και με ποιες αντιλήψεις έχει γαλουχηθεί, και ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ, και τι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ. Ο έλληνας ψηφοφόρος δεν είναι το αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων, ούτε ο διαμαρτυρόμενος της πλατείας, ούτε ο ώριμος πολιτικά σκεπτόμενος. Ο έλληνας ψηφοφόρος είναι εκείνος ο μοναχικός άνθρωπος πίσω από το παραβάν που διαλέγει ένα χαρτάκι με γνώμονα το συμφέρον του. Και μέχρι τώρα αυτό το συμφέρον καθοριζόταν από τρία πράγματα. Το απόλυτα προσωπικό συμφέρον (πελάτης του συστήματος), την οικογενειακή παράδοση (ψηφίζω δεξιά ή αριστερά γιατί έτσι έκαναν και οι παππούδες μου), και το φόβο (κι αν βγουν πάλι οι τάδε και χάσω την ησυχία μου?) Φυσικά υπήρχε και ένα ποσοστό που ψήφιζε έχοντας μια διαφορετική ωριμότητα σκέψης και αντίληψης γενικότερα. Αλλά πόσο είναι αυτό? Ενας κόκκος χαμένος στην έρημο της ανοησίας και της απάτης.
Σ΄αυτές τις εκλογές υπάρχει η ιδιαιτερότητα της γενικευμένης οργής. Της γενικευμένης αγανάκτηση και του συναισθήματος προδοσίας. Το ξύπνημα σε έναν εφιάλτη όπου οι ανήκοντες σε διαφόρους χρωματισμούς συνειδητοποιούν πως όλοι έπαιξαν και παίζουν στις πλάτες τους, κουβαλώντας επί πλέον το συναίσθημα της πουτάνας με ενοχές γιατί ίσως τελικά μαζί τα φάγαμε και τώρα εμείς περισσεύουμε από το φαγοπότι και μας πετάνε. Επί πλέον υπάρχει ο φόβος πως όλο αυτό το μακελειό δεν θα τελειώσει έτσι ήσυχα αλλά το μέλλον επιφυλάσσει πολύ άσχημες εξελίξεις. Εχουν προωθηθεί σενάρια εμφυλίου, πολέμου, αναρχίας, επέλασης των κόκκινων ή των μαύρων, σειρήνες στο αιγαίο, εξαθλίωση και πείνα...
Ο έλληνας ψηφορόρος τελικά αυτή τη φορά κοιτάζοντας τα χαρτάκια θα ψηφίσει με φόβο?με αποφασιστικότητα? με συνείδηση ώριμη? με μούτζα? γεμάτος ψευδαισθήσεις ακόμα (το λεγόμενο ζωτικό παραμύθι) ? Και πολύ περισσότερο. Πόσο ποσοστό ακόμα τη περνάει καλά ή έστω βολεύεται και θεωρεί ότι έχει τα κρατήματα, τις άκρες, να μασαμπουκώνει κι ας ψοφίσουν οι υπόλοιποι?
Αυτοί θεωρούν πως όλα τα έχουν τακτοποιημένα. Εμείς?
vasiliskos
Δεν ξέρω αν εσείς είστε ενθουσιασμένοι που επί τέλους θα ρίξετε την οργή σας στη κάλπη αλλά εμένα κάτι δεν μου κάθεται καλά. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο καλά σχεδίασαν τα πάντα ώστε να μας δέσουν χειροπόδαρα, αγνοώντας πλήρως και τη γνώμη μας και την οργή μας....
Πως βαδίζουν για εκλογές? Ε? Τι βλέπουν και το αποφάσισαν. Δηλαδή το ρισκάρουν κι ότι γίνει? Με λίγα λόγια αν υπήρχε περίπτωση μετά τις εκλογές να αλλάξουν όλα και να γίνουν ανατροπές που θα βάζανε σε συζήτηση όλα τα θέματα και την ίδια την ύπαρξη του μνημονίου.. θα επικρατούσε τέτοια ησυχία στα αφεντικά που τζογάρουν δισεκατομύρια στη πλάτη μας?
Μόνο δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν για να προχωράμε σε εκλογές. Η οι έρευνες τους συμπεραίνουν πως ο ελληνικός λαός στη πλειοψηφία του είναι ηλίθιος, ή πως ότι αποτέλεσμα και να βγει είναι ήδη εξασφαλισμένες οι δυνάμεις που θα συνεργαστούν για να σχηματίσουν μια όμορφη και ξεκάθαρη μνημονιακή κυβέρνηση.
Και με την απλή λογική να βαδίσεις αν όντως τα δυο κόμματα φτάσουν ένα 28% θα έχουν 155 έδρες. Και να μην φτάσουν μπορούν να συνεργαστούν με άλλες δυνάμεις που τώρα διεκδικούν ψήφο σαν αντιμνημονιακές και μόλις μπουν... τσακ ω του θαύματος θα το σκεφτούν πιο πατριωτικά το θέμα και θα πουν "για να μην χρεοκοπήσουμε μπλα μπλα μπλα...."
Με λίγα λόγια ταπεινή μου γνώμη είναι πως οι εκλογές γίνονται γιατί νοιώθουν εξασφαλισμένοι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα γιατί έχουν μια λύση ήδη έτοιμη για όποιο και να είναι το αποτέλεσμα. Ολο το διάστημα που προηγήθηκε των εκλογών και δεν μιλάω για τις τελευταίες μέρες αλλά από την αρχή που πήρε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία μέχρι σήμερα βολιδοσκοπούν συνεχώς.
Τις αντιδράσεις των πολιτών, τις κινήσεις των λεγόμενων αντιμνημονιακών χώρων, τις προθέσεις του αριστερού χώρου, τις προθέσεις του δεξιού χώρου και μάλλον δεν φοβούνται. Θα μου πείτε πως αν είναι έτσι παραβλέπουν το "απρόβλεπτο" που είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Είναι όμως απρόβλεπτος? Το πόσο βαθειά αλλοιωμένος και υποταγμένος είναι ένας λαός, δεν το ξέρω εγώ , εσύ και οι γνωστοί μας αλλά εκείνοι που τον καθοδήγησαν επι δεκαετίες να είναι αυτό που κατάντησε σήμερα.
Αυτοί λοιπόν ξέρουν και ποιο είναι το μέτρο θάρρους ή φόβου του, και με ποιες αντιλήψεις έχει γαλουχηθεί, και ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ, και τι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ. Ο έλληνας ψηφοφόρος δεν είναι το αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων, ούτε ο διαμαρτυρόμενος της πλατείας, ούτε ο ώριμος πολιτικά σκεπτόμενος. Ο έλληνας ψηφοφόρος είναι εκείνος ο μοναχικός άνθρωπος πίσω από το παραβάν που διαλέγει ένα χαρτάκι με γνώμονα το συμφέρον του. Και μέχρι τώρα αυτό το συμφέρον καθοριζόταν από τρία πράγματα. Το απόλυτα προσωπικό συμφέρον (πελάτης του συστήματος), την οικογενειακή παράδοση (ψηφίζω δεξιά ή αριστερά γιατί έτσι έκαναν και οι παππούδες μου), και το φόβο (κι αν βγουν πάλι οι τάδε και χάσω την ησυχία μου?) Φυσικά υπήρχε και ένα ποσοστό που ψήφιζε έχοντας μια διαφορετική ωριμότητα σκέψης και αντίληψης γενικότερα. Αλλά πόσο είναι αυτό? Ενας κόκκος χαμένος στην έρημο της ανοησίας και της απάτης.
Σ΄αυτές τις εκλογές υπάρχει η ιδιαιτερότητα της γενικευμένης οργής. Της γενικευμένης αγανάκτηση και του συναισθήματος προδοσίας. Το ξύπνημα σε έναν εφιάλτη όπου οι ανήκοντες σε διαφόρους χρωματισμούς συνειδητοποιούν πως όλοι έπαιξαν και παίζουν στις πλάτες τους, κουβαλώντας επί πλέον το συναίσθημα της πουτάνας με ενοχές γιατί ίσως τελικά μαζί τα φάγαμε και τώρα εμείς περισσεύουμε από το φαγοπότι και μας πετάνε. Επί πλέον υπάρχει ο φόβος πως όλο αυτό το μακελειό δεν θα τελειώσει έτσι ήσυχα αλλά το μέλλον επιφυλάσσει πολύ άσχημες εξελίξεις. Εχουν προωθηθεί σενάρια εμφυλίου, πολέμου, αναρχίας, επέλασης των κόκκινων ή των μαύρων, σειρήνες στο αιγαίο, εξαθλίωση και πείνα...
Ο έλληνας ψηφορόρος τελικά αυτή τη φορά κοιτάζοντας τα χαρτάκια θα ψηφίσει με φόβο?με αποφασιστικότητα? με συνείδηση ώριμη? με μούτζα? γεμάτος ψευδαισθήσεις ακόμα (το λεγόμενο ζωτικό παραμύθι) ? Και πολύ περισσότερο. Πόσο ποσοστό ακόμα τη περνάει καλά ή έστω βολεύεται και θεωρεί ότι έχει τα κρατήματα, τις άκρες, να μασαμπουκώνει κι ας ψοφίσουν οι υπόλοιποι?
Αυτοί θεωρούν πως όλα τα έχουν τακτοποιημένα. Εμείς?
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου