....Πως μετά από αυτό που είδαμε σήμερα αυτοί οι άνθρωποι είναι εγγυητές για καθαρές εκλογές? Πως έχουν αφήσει πιθανότητες η βουλή που θα βγει από τις εκλογές να εκφράζει τη βούληση του ελληνικού λαού και όχι εκείνη των διεθνών και ντόπιων συμμοριών?...
Το πιστεύετε στ΄αλήθεια πως οι δανειστές μας "παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις" και δεν έχουν υπολογίσει όλες τις παραμέτρους, και με ποιους ακριβώς τρόπους θα είναι εγγυημένος ο σχηματισμός κάποιου μνημονιακού σχήματος μετά τις εκλογές?
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που εδώ και δυο χρόνια βλέπουμε να παρελάζουν από τις τηλεοπτικές οθόνες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σας μοιάζουν για φάτσες που αφήνουν το συμφέρον τους στη τύχη ή στη θέληση ενός λαού?
Στοιχημάτιζα με φίλους πως δεν θα γίνουν εκλογές. Το θεωρούσα εντελώς αστείο. Σαν ανέκδοτο. Κι από την ώρα που έχασα το στοίχημα και άκουσα πως προχωράμε τελικά προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω τις ειδήσεις καθημερινά και να καταλάβω ποιοι είναι έτοιμοι για συγκυβέρνηση μετά, άσχετα με το τι ψέμματα αραδιάζουν σήμερα.
Έχουμε ένα εκλογικό σύστημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του δικομματισμού. Έχουμε δει άπειρες φορές ανθρώπους που εμπιστευτήκαμε τη πιο κρίσιμη στιγμή να μετατρέπονται σε Εφιάλτες. Έχουμε δει με πόση στυγνότητα οι Τρόικες ξεκαθάρισαν πως δεν κουνιέται μύγα και δεν θα πάρει ανάσα κανείς μέχρι να δώσουν την άδεια. Έχουμε δει να κουρελιάζεται το Σύνταγμά μας και να αγνοούνται πλήρως οι φωνές των πολιτών. Και ξαφνικά θα έκαναν εκλογές που θα έφερναν την έκπληξη?
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε ειλικρινά τους έχω παρεξηγήσει και θα πρέπει να ζητήσω συγνώμη. Γιατί πιστεύω πως ζούμε στο γύψο σε μια χωρίς έλεος οικονομική δικτατορία. Οπότε αν έχω κάνει λάθος πρέπει να πάρω ότι έχω πει πίσω.
Αυτά τα κάγκελα όμως σήμερα, οι χιλιάδες αστυνομικοί, οι ελεύθεροι σκοπευτές, οι γονείς που δεν μπορούσαν να δουν τα παιδιά τους να παρελάζουν, ο λαός που γυψώθηκε πίσω από τείχη για να δούμε στο τέλος ανθρώπους χωρίς ίχνος τσίπα να χαριεντίζονται και να χασκογελάνε μεταξύ τους αδιαφορώντας για το ασύλληπτα τραγικό θέαμα... εγγυώνται πως έχουμε Δημοκρατία?
Ακούμε ένα σωρό υποδείξεις αυτές τις μέρες. Αν ψηφίσουμε τους τάδε θα γίνει αυτό. Αν ψηφίσουμε τους άλλους εκείνο. Αν απέχουμε σενάρια. Αν ρίξουμε λευκό ή άκυρο άλλα σενάρια. Αλλά το ζουμί είναι το εξής. Υπάρχει περίπτωση αφού εκλεγεί κάποιος να αλλάξει όλα αυτά που μέχρι τώρα έχουν υπογραφεί? Υπάρχει περίπτωση έστω η επόμενη αντιπολίτευση να κάνει κάτι περισσότερο από ότι έκανε εκείνη που βλέπαμε μέχρι τώρα. Δηλαδή να παρακολουθεί ανήμπορη να αποτρέψει το οτιδήποτε.
Και τέλος αν γινόταν μια μεγάλη έκπληξη κι ένα οποιοδήποτε κόμμα από αυτά που έχουν σηκώσει τα λάβαρα του ΟΧΙ πάρει όλη τη δύναμη επάνω του ή ένας συνδυασμός αντιμνημονιακών κομμάτων σχημάτιζε πλειοψηφία, θα ακύρωναν τις συμφωνίες, θα κήρυσσαν επαχθές το χρέος, θα δίκαζαν τους ενόχους και θα σήκωναν ανάστημα σε όλα τα διεθνή λόμπυ?
Και ποια πολιτική δύναμη έχει δώσει σαφείς ενδείξεις μέχρι σήμερα πως θα έκανε όλα αυτά, με όποιο κόστος χωρίς να φοβάται κανέναν και χωρίς να είναι υπόλογη σε κανέναν?
Όμως όπως λέει κι ο λαός, κοντός ψαλμός αλληλούια. Γιατί να βιαζόμαστε? Θα ψηφίσουμε ο καθένας αυτό που θεωρεί σωστό. Μόνο κάπου μέσα μας ας συγκρατήσουμε ένα πράγμα. Πως ένα μεγάλο μέρος του λαού που έχει πληγεί από το μνημόνιο και θα έπρεπε να είναι στο δρόμο συνέχεια, λούφαξε και έδωσε το δικαίωμα και την άδεια να υψωθούν κάγκελα στις ζωές μας. Ένα άλλο μέρος παραμένει ακόμα ο παρτάκιας πελάτης του συστήματος. Κι ένα τρίτο μέρος είναι το ίδιο το σύστημα και βγάζει χρήμα χοντρό από όσα συμβαίνουν. Και με αυτή τη σιγουριά συν την εγγύηση ότι όλο και κάποιος Εφιάλτης θα είναι πρόθυμος να δείξει τις πύλες, νομίζω πως ορθά έπραξαν και οδηγούμαστε σε εκλογές.
Για να νομιμοποιηθεί πλέον το μνημόνιο και με τη ψήφο του ελληνικού λαού και να πάψουν οι άσκοπες και ανούσιες διαμαρτυρίες να σπαταλάνε το πολύτιμο χρόνο όσων κερδίζουν εκατομμύρια κάθε λεπτό που περνάει,.
Εγώ θα συνεχίσω να γράφω εδώ μέχρι τις εκλογές όλα αυτά που γράφω τόσο καιρό. Μετά, και αφού βεβαιωθώ για την κατάντια μας δεν σκοπεύω να ξοδέψω ούτε γραμμάριο φαιάς ουσίας για όλα αυτά. Το έχω υποσχεθεί, συνταγές μαγειρικής, life style, ταινίες, βιντεάκια κι ακούραστο κουτσομπολιό. Όλοι μπορούμε να γίνουμε παρτάκηδες και δεκανίκια του συστήματος. Ολοι μπορούμε να τη βγάλουμε καθαρή στις πλάτες άλλων. Δεν υπάρχει τίποτα το δύσκολο στο να είσαι ο εαυτούλης και να γράφεις όλους τους υπόλοιπους στα παλιά σου τα παπούτσια. Ο σκοπός είναι να μην καταντήσουμε έτσι. Γιατί αν καταντήσουμε πιστέψτε με η Βασίλω πρώτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου