Μπερδεμένες λέξεις

Βουητό απ’ τα βάθη των βουλευτικών διαδρόμων, κηφήνες που αναζητούν την τροφαντή βασίλισσα που χαρίζει αφειδώς το πολύτιμο μέλι μετά από την δραστηριότητα του αφεσμού, επιθετική σμηνουργία γύρω απ’ τα θεμέλια της δημοκρατίας, πολιτισμένος ζόφος που αποσκιρτά από τις νουθεσίες κι τους νόμους, απεσταλμένοι από τηλεοπτικά κανάλια κι δωσίλογοι μικροαστοί έμπλεοι αστικής λαιμαργίας, ανακαλύπτουν την τρωτότητα στο διαμπερές σώμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ξεφεύγει απ’ τα σπάργανα του πέμπτου αιώνα προ χριστιανοσύνης, τότε που έκαναν τα πρώτα βήματα στον κόσμο οι μικρές φιγούρες των πολιτικών δικαιωμάτων, της συναίνεσης, της λήψης αποφάσεων, της ισότητας απέναντι στο νόμο.


Αυτό που δεν κατέχουν οι Έλληνες είναι η υπευθυνότητα, η γνώση των νόμων, η εφευρετικότητα στην σκέψη κι η διαδραστικότητα μεταξύ υπηρεσιών, επιτηρητών κι αξιωματούχων, θεριεύει η τυπικότητα κι η αυστηρή προσήλωση στην διδακτέα ύλη αλλά η εφαρμογή χωλαίνει σαν ποίημα παρνασσιστή που αφέθηκε στην φιλολογική επιμέλεια πρωτοετούς φοιτήτριας κλασσικής φιλολογίας που της αρέσει να υφαίνει παραπανίσιο ιστό για να μπερδεύεται γλυκά η αυστηρή αλληλουχία των νοημάτων, ακεφιά κι μυστικιστική σιγουριά ότι σίγουρα φταίνε οι άλλοι συνάδελφοι στα άχρωμα κι υπηρεσιακά γραφεία, η συκοφαντία κι η ευθυνοφοβία, απόρροιες της αγροτικής κυτταροαταβιστικής ιδιοτέλειας κι προχειρότητας, ποτίζουν συνειδητά το αγύρτικο κεφάλι.

Οι μεταγνωστικές δεξιότητες ατονούν απ’ την έλλειψη δημιουργικότητας κι κινήτρων, η συμπτωματολογία της ατιμωρησίας, η σιγουριά του μηνιαίου εισοδήματος, ο πλανευτής δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας με την κατά το δοκούν ερμηνεία, ο συνδικαλιστικός εσμός που απομυζεί κρατική ανοχή κι δωροδοκεί με δεκανίκια-ψηφοδέλτια τις ανάπηρες κάλπες, αποκαλύπτουν ένα βαλκανικό κράτος το οποίο οθωμανίζει ακροβατώντας μεταξύ αιτιοπαθογένειας κι εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων, μπερδεμένες λέξεις κι παράταιρα χρώματα εισβάλλουν στο μνησίκακο θυμικό του πολύπαθου εργαζόμενου που θυμίζει αρχιτεκτονική του φον Νόιμαν στα πρώτα της βήματα, ψυχαναγκαστική νεύρωση, παραλογισμό του Καρτέσιου, μαρξιστική χαζομάρα περί της ανθρώπινης άγνοιας.

Διατείνομαι ότι όλα γύρω μας λαμβάνουν χώρα με ηττοπάθεια κι μηρυκαστικό ταμπεραμέντο, άνθρωποι που διατίθενται να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, παραγκωνίζονται, αλλάζουν αδιάφορα πόστα ή διδάσκουν τις επιστήμες που αγαπούν στο εξωτερικό, η μετριότητα συνοδεύεται από τον απαραίτητο κομματικό στόμφο, όλα κάτω υπό την σκέπη της εξάρτησης, της δουλοπρεπούς υποχρέωσης, της ευθυνοφοβίας κι της σιγουριάς ότι οι εχθροί της δημόσιας αστάθειας είναι οι μετανάστες, οι άστεγοι, το αδηφάγο κράτος το οποίο αμοίβει πλουσιοπάροχα την κατά τα άλλα απεχθή αναπηρία, όλα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους αυτιστικά με την απαραίτητη αγένεια, μηδενικό κοινωνικό έλεγχο, συντηρητικές αναρχικές πιπίλες, άρνηση της στοιχειώδους λογικής, πρόχειρη εξειδίκευση κι φονταμενταλιστικές ορθόδοξες κορόνες.

theelfatbay