Φούσκες

Ακούω από παντού σάλπιγγες συνωμοσίας, έγκριτους αναλυτές να πετούν σάλια αυθεντίας σε εφημερίδες κι ειδησεογραφικές τηλεοπτικές πομφόλυγες, γεμάτοι πόζα κι κομπορρημοσύνη για την μοναδική τους πένα που αλώνει ταμπουρωμένες συνειδήσεις κι προτεκτοράτα λήθης, εικόνες κάνουν τον γύρο της πλατείας που έγινε λάσπη από ιδρώτα κι αίμα παμφάγων νεοφιλελεύθερων, όλοι κουβαλούν διαφορετικό δαίμονα, τα αναρχορεμάλια τους μπάτσους, τα φασιστοειδή ασπόνδυλα τον υποβόσκοντα κομμουνισμό κι τους θρασείς υποστηρικτές της Μεγάλης Αλβανίας, οι χωριατοφασίστες δεξιοί την ανέμελη δικτατορία των ονείρων τους, οι σοσιαλφασίστες τον άκρατο καπιταλισμό ενώ ονειρεύονται με μίσος την αυγή της πολυπόθητης χειραγώγησης των συναισθημάτων, οι ουδέτεροι απολιτίκ τους γραφικούς εστέτ βερμπαλιστές που διαβάζουν Προυστ και Καστοριάδη.

Οι λέξεις κι οι έννοιες έχουν χάσει το νόημά τους, Χούντες και αμερικανικοί δάκτυλοι, μικροαστικές κατάρες σε διόδια κοινωνικής δικτύωσης, οχλοκρατία κι χαοτικός προσανατολισμός, επιχειρήματα από νευρωτικούς δημοσιογράφους που πληρώνονται για να τρομοκρατούν τον αμαθή κοσμάκη, αντιευρωπαϊκός εσμός που υπενθυμίζει για πολλοστή φορά τα οθωμανικά κατάλοιπα σε συμπεριφορές κι ήθος, κρυμμένοι ψευτοδιανοούμενοι που ψάχνουν στο λεξικό του Μπαμπινιώτη την άγνωστη λέξη που θα παρεισφρέει στο κείμενο προσδίδοντας τον απαραίτητο επαναστατικό τόνο, βρόμικα μαλλιά κι πρόσωπα, υστερικές Πουλχερίες με την ψευδαίσθηση της νίκης κατά των οργάνων της τάξης, έγκαυλοι αναρχοφασίστες που πανηγυρίζουν για το κοινοβιακό άβατο των Εξαρχείων και της φτωχογειτονιάς, ανέστιος και πένης ο έφηβος κρατώντας παραμάσχαλα τον Κροπότκιν για σύμβολο.
Απούσα μεταναστευτική πολιτική, Τσιπραδόροι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το χειρότερο υλικό από τρίτες χώρες παρελαύνει καθημερινά στις οδούς κι στα σοκάκια του Κέντρου, απουσία ουσιαστικής ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία, παραβατικότητα, διαφθορά, εκμετάλλευση, φτώχεια κι συνθήματα από τσιτάτα-σκορποχώρια σελίδων που αναλύουν την ανθρώπινη σκέψη, την προώθηση της αυτοδιαχείρισης κι την κατάργηση οποιασδήποτε μορφής εξουσίας, πορνεία κι κατάχρηση δημοκρατικών θεσμών, προπέτες που κρατούν στα χέρια τους την λύση για μια κοινωνία χωρίς κανόνες, με κανιβαλιστική ηθική κι φανατική αντίδραση στον διάλογο κι την ανεκτικότητα, βαλκανική λεβεντιά κι εξωπραγματικό ενδιαφέρον για τον πλησίον, τρακαδόροι σκέψεων οι συνδαιτημόνες που απορροφούν οξυγόνο κι βία για την επιβεβλημένη αντίδραση.
Αγναντεύω από τις ταράτσες κατατρεγμένους από το κράτος, τα κόμματα, παρίες που παραμένουν στο σκοτάδι για να πείσουν για το γνήσιο της υπογραφής τους σε λογύδρια άγχους, περιστέρια τρώνε ψίχουλα στο αντικρυνό μπαλκόνι, αγάπη κι έρωτες σε ευγενικές χειρονομίες για να μην χαραχτεί η ξανθιά κοπέλα με την μνησίκακη μνήμη των περασμένων ερώτων, αχταρμάς με παστουρμά, φτηνά αρώματα από μεσόκοπες δούλες στη Ζήνωνος, έφηβοι ονειρεύονται πιξελωτά στήθη κι ξεροχυσιές μπροστά απ’ την τηλεόραση, συνδρομητές πόνων κι κακομοιριάς οι λιγοστοί ογδοντάρηδες με καταγωγή μικρασιάτικη, μπέρδεμα, πόνος κι αποφασιστικότητα στην επιστροφή της αταραξίας κι του κουμκάν, πίκρα κι πόνος, διαφθορά στα πάθη αφού τους δίνουμε ονόματα, φούσκες με αυθάδικη γλώσσα κι υποκρισία, μια χώρα στον γκρεμό του παραλόγου κι της οπισθοδρομικότητας, του εμφυλίου κι του απόλυτου κακού υλικού.
Ας προσέχαμε.

theelfatbay