Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΞΥΠΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ.

Ξύπνησα το πρωί, έφτιαξα καφεδάκι, άνοιξα τη τηλεόραση να δω τι έγινε με το περίφημο ευρογκρουπ.  Κατάλαβα ότι όλα είχαν μπει στο δρόμο τους μόλις είδα τον κανονικό πρωθυπουργό μας τον κ.Γιούνγκερ να ανακοινώνει το πρόγραμμα της κυβέρνησής του. 

Ακουσα μάλιστα πως θέλει και κάποια προσθήκη στο Σύνταγμα της χώρας του. Οχι δεν εννοούσε εμάς, απλά είναι λογικό να θέλει ο κάθε κρατικός προϋπολογισμός να πρωτο-υπολογίζει πως θα βγάλει το χρέος κι αν περισέψει για όλα τα άλλα έχει καλώς αν όχι, ας προσέχαμε.

Επίσης θα τοποθετήσει με τους υπόλοιπους εταίρους και οικονομικούς σεκιουρητάδες στα Υπουργεία να τσεκάρουν τι μπαίνει και τι βγαίνει. Κι αυτό λογικό. Αγοράζεις ένα κράτος με το ζεστό χρήμα, δεν θα βάλεις και δυο σεκιουριτάδες να το φυλάνε? 

Από ότι κατάλαβα θα υπάρχει κι ένας κουμπαράς κι ότι βγάζουμε θα μπαίνει εκεί για το χρέος μας.  Αυτό το κάνει κάθε καλός νοικοκύρης. Δεν θα περάσει από τα χέρια μας ούτε σεντ. Θα βλέπουμε τα ευρώπουλα να πετάνε γύρω μας αλλά δεν θα αφορούν κανέναν μας. Πως λέγαμε για τα παιδάκια σκλάβους που μαζεύουν το κακάο αλλά δεν έχουν δει ποτέ σοκολάτα στα χέρια τους? Κάτι τέτοιο. Αυτό έλλειπε ο σκλάβος να θέλει και λεφτά στη τσέπη. Σοβαρολογούμε?

Ακουσα επίσης πως απαραίτητη πρυπόθεση είναι να μην κάνουμε κιχ και να μη ξεφύγουμε τρίχα από τας υποδείξεις και ότι τα επόμενα χρόνια θα πετάνε το κόκκαλο ένα ένα αφού θα επιβεβαιώνουν ότι έχουμε κουνήσει την ουρά μας κι έχουμε γλύψει τα παπούτσια του αφεντικού με τον δέοντα σεβασμό. Τότε και μόνο τότε θα φωνάζουν «έλα αζώρ, τσίμπα μια κοκκάλα και γλύφε όσο προλαβαίνεις!»

Η διαδικασία για όλα αυτά είναι απλή.

Το κράτος θα λειτουργεί απέναντί μας, κάνοντας τα κουμάντα του ερήμην μας, σαν να μην υπάρχουμε συνδεδεμένο με τα σώματά μας με κάποια σωληνάκια από όπου θα ρουφάει τις ουσίες μας για να δυναμώνει. Μια συνεχόμενη αφαίμαξη, ένα ξεζούμισμα πιο λαϊκά που θα φτάσει μέχρι το μεδούλι. Υπερβολές? Καλά εδώ θα είμαστε και θα τα ζήσουμε όλοι μαζί ένα σώμα, μια αλυσίδα, ένα περιλαίμιο με χρωματιστές χαντρούλες! Νομίζετε ότι το θέαμα που είδατε στο Αιγάλεω με τους ανθρωπάκους να τσαλαπατιούνται για ένα προνοιακό επίδομα ή τους άλλους στις ουρές στη κρεαταγορά να περιμένουν ένα κομμάτι κρέας είναι υπερβολή? 

Λένε πως ότι κάνεις θα σε περιμένει στη γωνία μεταμορφωμένο σε τέρας. Και τα τέρατα μόλις έφθασαν!

Ευτυχώς το τελευταίο καιρό έχουμε δει πολλές ταινίες κι έχουμε διαβάσει ανθολογίες βαμπιρολογίας, και ξέρουμε τους βασικούς νόμους για τους βρυκόλακες. Ζουν ανάμεσά μας. Κάνουν τις συνεδριάσεις τους νύχτα πάντα. Γουστάρουν αφαίμαξη. Το κρέας τους είναι παγωμένο. Το μόνο συναίσθημα που νοιώθουν είναι η πείνα. Βασανιστική πείνα για ανθρώπινο αίμα. 

Τα περί σκόρδου είναι βλακείες γιατί από τότε που είναι εδώ έχουν καταβροχθίσει πλήθος ελληνικών μεζέδων – συμπεριλαμβανομένου του γνωστού τζατζικιού – χωρίς να πάθουν τίποτα. Δεν ξέρω με το φως του ήλιου τι γίνεται. Μάλλον κι αυτό μούφα είναι γιατί το καλοκαίρι θα ξαπλάρουν στις παραλίες τους (δικές τους είναι πλέον) πίνοντας ουζάκι (όλο και κάποιος δικός μας θα τους κάνει αέρα)

Νομίζατε πως έχετε κάποια ιδέα από σκοτάδι? Από τα τέρατα της νύχτας? Ούτε που φαντάζεστε. Σύντομα η ζωή μας θα έχει μεγάλη ένταση. Δεν θα πλήττουμε πλέον. Θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε ότι ξέραμε κι ότι δεν ξέραμε. 

Να σημειώσω βέβαια πως οι βρυκόλακες λίγο με απασχολούν αν είναι ξένοι ή ντόπιοι. Γιατί στη δική μας περίπτωση οι πιο στυγνοί είναι οι ντόπιοι. Και δεν εννοώ τους κυβερνητικούς υποτακτικούς, αλλά εκείνους που έχουν χεστεί στο χρήμα από τότε που άρχισε η κρίση. Η ίδιοι που μάζευαν το χρήμα και πριν. Οι ίδιοι που θα το κατέχουν και αύριο. Αυτοί που έχουν το σπίτι τους στο Λονδίνο, το χρήμα τους στην Ελβετία, το εξοχικό τους σε κάποιο εξωτικό νησί, τα παιδιά τους σε κολλέγια στην αλλοδαπή, αλλά το κώλο τους τάχα ελληνικό για να υποφέρουμε εκτός από την ασυδοσία τους και τη βρώμα τους!!

Αυτά. Εγώ έκανα τις γνωστές μου υπερφίαλες αναλύσεις χωρίς ίχνος επιστημονικής έρευνας, απόδειξης και ανάλυσης, κι αφήνω στους σπουδαγμένους να βρουν τρόπους να μου πουν τα παραπάνω με φρου φρου κι αρώματα και ολίγη σος, για να γλυστράει...
If you have ghosts then you have everything......

vasiliskos 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου