Οι μέρες της ευδαιμονίας του τηλεοπτικού νυφοπάζαρου και της illustration απάτης, πέρασαν ανεπιστρεπτί. Οι τηλεαστέρες, οι μόδιστροι πολυτελείας, οι celebrities και οι “κοσμικοί” που περιέφεραν εαυτούς σε gala και δήθεν συγκεντρώσεις της νομενκλατούρας χάνουν την χρυσόσκονη από την οποία έραναν την ψεύτικη ζωή τους και -κυρίως- τον ψεύτικο πλούτο τους. Η σύλληψη του Λάκη Γαβαλά (που βέβαια στην συνέχεια αφέθηκε με περιοριστικούς όρους) είναι ένα σημείο των καιρών.
Άνθρωποι που δεν προσφέρουν το παραμικρό στην κοινωνία, για χρόνια προβάλλονταν ως “επιτυχημένοι”, ως αγαπημένοι των ΜΜΕ και ως πρόσωπα προς μίμηση. Τα φλας έτρεχαν πίσω τους κι αυτοί μετέτρεψαν την ματαιοδοξία τους και τον “αέρα” που πουλούσαν, σε πόζες. Βέβαια στον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά, τα χρήματα που κερδίζει κανείς, δεν είναι αναγκαίο να απορρέουν από την προσφορά και την παραγωγικότητά του, αλλά από τις δημόσιες σχέσεις, την λογική κάθε-δημοσιότητα-είναι-καλή-δημοσιότητα και τις…γνωριμίες.
Στον χορό των οφειλετών προς το Δημόσιο, βρίσκονται βέβαια και επιχειρηματίες που χρωστάνε μεγάλα ποσά στην Εφορία και στο ΙΚΑ. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει πραγματική βούληση της Δικαιοσύνης να τιμωρηθούν όπως θα συνέβαινε με οποιονδήποτε άλλο, ή είναι απλές κινήσεις εντυπωσιασμού. Το πως έφτασαν να ζουν άνθρωποι μέσα στην χλιδή, αλλά παράλληλα να χρωστάνε από το Δημόσιο ως συνεργάτες και εργαζόμενους, δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση, αφού δύσκολο το εύκολο κέρδος, χωρίς ατασθαλίες.
Το life style στην Ελλάδα, οικοδομήθηκε ως κακέκτυπο του δυτικού, προσθέτοντας παράλληλα γλίτσα νοσταλγίας για την οθωμανική περίοδο. Πρόσωπα χωρίς ξεκάθαρο επάγγελμα, που άλλες εποχές θα τους ονόμαζαν αεριτζήδες και απατεώνες, μέχρι σήμερα απολάμβαναν και τα χάδια των media. Καταρρέοντας αυτό το κακόγουστο σκηνικό, θα συμπαρασύρει πολλούς. Το life style χρωστάει και ίσως ήρθε η ώρα να περάσουν μερικοί από το ταμείο, για να πάρουν πίσω τα μυαλά τους.
strangejournal
Άνθρωποι που δεν προσφέρουν το παραμικρό στην κοινωνία, για χρόνια προβάλλονταν ως “επιτυχημένοι”, ως αγαπημένοι των ΜΜΕ και ως πρόσωπα προς μίμηση. Τα φλας έτρεχαν πίσω τους κι αυτοί μετέτρεψαν την ματαιοδοξία τους και τον “αέρα” που πουλούσαν, σε πόζες. Βέβαια στον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά, τα χρήματα που κερδίζει κανείς, δεν είναι αναγκαίο να απορρέουν από την προσφορά και την παραγωγικότητά του, αλλά από τις δημόσιες σχέσεις, την λογική κάθε-δημοσιότητα-είναι-καλή-δημοσιότητα και τις…γνωριμίες.
Στον χορό των οφειλετών προς το Δημόσιο, βρίσκονται βέβαια και επιχειρηματίες που χρωστάνε μεγάλα ποσά στην Εφορία και στο ΙΚΑ. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει πραγματική βούληση της Δικαιοσύνης να τιμωρηθούν όπως θα συνέβαινε με οποιονδήποτε άλλο, ή είναι απλές κινήσεις εντυπωσιασμού. Το πως έφτασαν να ζουν άνθρωποι μέσα στην χλιδή, αλλά παράλληλα να χρωστάνε από το Δημόσιο ως συνεργάτες και εργαζόμενους, δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση, αφού δύσκολο το εύκολο κέρδος, χωρίς ατασθαλίες.
Το life style στην Ελλάδα, οικοδομήθηκε ως κακέκτυπο του δυτικού, προσθέτοντας παράλληλα γλίτσα νοσταλγίας για την οθωμανική περίοδο. Πρόσωπα χωρίς ξεκάθαρο επάγγελμα, που άλλες εποχές θα τους ονόμαζαν αεριτζήδες και απατεώνες, μέχρι σήμερα απολάμβαναν και τα χάδια των media. Καταρρέοντας αυτό το κακόγουστο σκηνικό, θα συμπαρασύρει πολλούς. Το life style χρωστάει και ίσως ήρθε η ώρα να περάσουν μερικοί από το ταμείο, για να πάρουν πίσω τα μυαλά τους.
strangejournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου