Εμείς τα Χριστούγεννα του 2008 πήγαμε στην Αυστρία. Τα Χριστούγεννα του 2009 πήγαμε στο Καρπενήσι. Τα Χριστούγεννα του 2010 πήγαμε στο σαλόνι. Τα Χριστούγεννα του 2011 θα πάμε στο σαλόνι του γείτονα. Γιατί μας γονάτισε η έκτακτη εισφορά της ΔΕΗ και τώρα κυκλοφορούμε με φακούς στο σπίτι μας. Την τύφλα μας δεν βλέπουμε. Ο παππούς έχει γίνει νευρασθενικός γιατί ο μπαμπάς, μες στα σκοτάδια, όλο του ψαχουλεύει τον πισινό κι ο παππούς φοβάται ότι θα γίνει αδερφή στα γεράματα.
Εμείς είχαμε αποφασίσει να πάρουμε δώρο στον παππού ένα καινούργιο πιεσόμετρο γιατί το παλιό τα 'χει φτύσει. Βρέξει - χιονίσει, αυτό δείχνει 11 μεγάλη, 7 μικρή. Του αλλάξαμε μπαταρίες, τίποτα. Το κοπανίσαμε στον τοίχο, τίποτα. Κι έτσι είπαμε να του αγοράσουμε ένα. Οταν όμως είδαμε πόσο κάνουν τα πιεσόμετρα, μας κόπηκε η χαρά. Κι ο μπαμπάς είπε στον παππού «μια χαρά ωραιότατο πιεσόμετρο, φτου μην το ματιάσω!». Κι ο παππούς είπε «τότε γιατί έχει κολλήσει 11 μεγάλη, 7 μικρή;». Κι ο μπαμπάς είπε «δεν το χαίρεσαι; Πόσοι στην ηλικία σου έχουν τόσο σταθερή πίεση, φτου μη σε ματιάσω!». Κι ο παππούς χάρηκε. Και καμιά φορά που γίνεται μελιτζανής λέμε ότι έσκυψε απότομα κι η μαμά μου λέει «να κάνω τάμα μην του 'χει πάει η πίεση 21, Βαγγελίστρα μου!» Κι ο αδελφός μου του χάρισε το σετ «ο Μικρός Γιατρός» μπας και βολευτεί τσάτρα πάτρα.
Στη γιαγιά μου, που είναι ανασφάλιστη, θα κάνουμε δώρο γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων. Αιματοκρίτες, αιμοσφαίρια, χολερυθρίνες, χοληστερίνες, ζάχαρο, ουρία - υπερπαραγωγή! Τσοντάρανε μέχρι δεύτερα ξαδέλφια - γι' αυτό δεν περίσσεψε τίποτα για το πιεσόμετρο του παππού. Θέλαμε να της πάρουμε και έξτρα δώρο χάπια για την οστεοπόρωση, αλλά δεν βγαίνουμε. Γι' αυτό θα της τα αγοράσουμε του Ευαγγελισμού που γιορτάζει το όνομά της. Μέχρι τότε την έχουμε εντελώς ακίνητη σαν τη μούμια ένα πράμα - γιατί μόνο το κάταγμα στο ισχίο μάς έλειπε τώρα!
«Πάλι καλά να λέμε», λέει ο μπαμπάς, «υπάρχουν και χειρότερα. Στις εποχές που ζούμε πρέπει να έχουμε κοινωνικές ευαισθησίες. Και να συνειδητοποιήσουμε πως όταν παίρνει φωτιά το σπίτι του γείτονα, παίρνει και το δικό σου!». Κι ο παππούς που είναι ΚΑΙ κουφός λέει «πήρε φωτιά το σπίτι του γείτονα; Ωραία, πάμε να μαζέψουμε καυσόξυλα για το τζάκι».
Και περιμένουμε να έρθει από τον Δομοκό η αδελφή της μαμάς, η τρελή θεία Σταυρούλα. Η τρελή θεία Σταυρούλα δεν ήταν πάντα τρελή. Μόνο θεία. Αλλά κάτι το Μνημόνιο, κάτι το Μεσοπρόθεσμο, ήρθε και λάλησε τελείως. Εχει μπερδέψει γιορτές κι επετείους, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, όλα ένας αχταρμάς μες στο μυαλό της.
Πέρσι μας ήρθε χριστουγεννιάτικα κι είχε ντύσει το μωρό Τιρολέζα. «Καλά Χριστούγεννα» της λέγαμε «Καλή Σαρακοστή» μας απαντούσε. «Χαρούμενα γενέθλια, Σταυρούλα», «Αληθώς ο Κύριος» η Σταυρούλα. Θα μας στολίσει το δέντρο με κομφετί και σερπαντίνες κι εμένα θα με κυνηγάει πάλι από πίσω με τη στολή του Ζορρό. Και μετά θα σουβλίσει το αρνί και θα ευχηθούμε «καλά Κούλουμα». Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές με την τρελή θεία Σταυρούλα. Που όταν είναι μπροστά, δεν τη λέμε «τρελή», μόνο «θεία». Και την έχουμε από κοντά μη μας βάλει φωτιά στο καθιστικό και πηδάει τις φλόγες σαν τη Μανταλένα.
Γαλοπούλα δεν θα φάμε. Πρώτον, γιατί έχει 9 ευρώ το κιλό και δεύτερον γιατί το λυπόμαστε το πουλί το καψερό. Σίγουρα όταν ο καλός Θεούλης δημιούργησε τη γαλοπούλα δεν ήταν και στα πολύ πάνω του. Ασχημη είναι, άνοστη είναι, άχαρη είναι, όλοι στο φτύσιμο την έχουνε… Θα φάμε κοτόπουλο με γέμιση και «δόξα τω Θεώ να λέμε» είπε η γιαγιά. Και η τρελή θεία Σταυρούλα θα βάψει τα κόκκινα αυγά. Καλά Χριστούγεννα, Χριστός Ανέστη, Χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά, Αληθώς ο Κύριος!
Κι αφού ντυθούμε και στολιστούμε, θα πάμε στου γείτονα, θα φάμε, θα πιούμε, θα γλεντήσουμε. Γενικώς θα το κάψουμε! Και μετά - αφού το κάψουμε - θα πάρουμε τα καυσόξυλα για το τζάκι!
Καλά Χριστούγεννα, Μανταλένα μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου