Η εκπόρνευση ενός λαού έχει τα στάδιά της. Γίνεται σιγά σιγά, ύπουλα στην αρχή και πιο ξεκάθαρα μετά. Μια κουβέντα που πετάχτηκε τυχαία σε μια τηλεοπτική εκπομπή δεν είναι αθώα και αβάσιμη. Ο άνθρωπος που τη ξεστόμισε όπως και όλοι οι άλλοι που εδώ και δυο χρόνια ασελγούν επάνω μας χωρίς καμιά ενοχή έχουν δημιουργήσει την εντύπωση πως είμαστε εν δυνάμει πόρνες.
Δημιούργησαν αυτή την αντίληψη εδώ και πολλά χρόνια όταν έβλεπαν τους πελάτες να σέρνονται στα βουλευτικά γραφεία, να ζητάνε κάθε είδους χάρες και να ξεπουλάνε τη ψήφο τους ακόμα και σε άτομα που βγάζαν μάτι πως είναι λαμόγια, κλεφταράδες, απατεώνες. Οταν έβλπεπαν τους πολίτες να μολύνονται καθημερινά από την αρώστια της απληστίας, της αδιαφορίας για το κοινωνικό σύνολο, του πιο χυδαίου φιλοτομαρισμού, της προθυμίας να παρανομήσουν, να οικονομήσουν εύκολα, να πατήσουν πάνω σε κάθε είδους σκατά για να μασαμπουκώσουν αδιάφοροι ποιος ζει ποιος πεθαίνει κι αν όλο το κράτος καταρρέει κάτω από το ζυγό μιας απίστευτη ρεμούλας.
Βλέποντας λοιπόν αυτά και με δεδομένο ότι δίπλα σε όλη αυτή τη χυδαιότητα οι καλοζωισμένοι τότε γονείς πνευματικά στείροι παρόμοια ανατροφή έδωσαν στα τέκνα τους, τα μεγαλωμένα σαν άψογοι λοβοτομημένοι καταναλωτές και τηλεορασόπληκτοι, υπολογίζουν πως ένα βήμα πιο πέρα, δηλαδή να τα βγάλουν και στο πεζοδρόμιο δεν είναι και σπουδαίο πράγμα....
Ολα αυτά τα κάνουν, όλα αυτά τα λένε γιατί μας βλέπουν σαν ξεφτυλισμένα ανθρωπάκια που ούτε λόγο μπορούμε να αρθρώσουμε, ούτε ΄να αντισταθούμε, ούτε να τους ξεβρακώσουμε. Κι έχουν αποκτήσει περισσότερη σιγουριά για την μιζέρια μας τα δυο τελευταία χρόνια. Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να παρακαλάει κάποιος να δουλεψει με τρια κατοστάρικα ανασφάλιστος και να κάνει κωλοτούμπες στον εργοδότη μη τυχόν και τον διώξει? (ξέρεις πόσα κοριτσάκια αφήνουν το αφεντικό να τους πιάνει το κώλο για να επιβιώσουν αγανακτισμένε μου?) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βαράνε αλύπητα και να φουσκώνουν με χημικά ακόμα και παιδιά και γερόντους στις πλατείες και να τρέχεις να κρυφτείς φοβισμένος? (ξέρεις πόσοι γονείς λένε ακόμα και τώρα στα παιδιά ΄μη τυχόν και κατέβεις εσύ με εκείνους τους άλλου στη πλατεία, να καθίσεις ήσυχος και να κοιτάς τη δουλειά σου) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να σε αποκαλεί όλος ο κόσμος τεμπέλη, ρεμπεσκέ και κλεφταράκο και να λουφάζεις απλά συσωρεύοντας οργή που το πολύ πολύ όταν τη βγάζεις να κάνει τόσο θόρυβο όσο μια κούφια κλανιά?
Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι μάθανε τις κορούλες πως το άλφα και το ωμέγα στη ζωή είναι να φοράνε μοδάτα ρούχα, να περιφέρονται στις καφετέρειες και τα μπαράκια ντυμένες σαν καραγκιόζηδες με τα ακριβά κινητά στα χέρια , κούφιες , γεμάτες αγωνία μη πάρει δυο πόντους παραπάνω ο κώλος τους ? (ήδη είναι ουρές οι υποψήφιες που βολιδοσκοπούν πιο γεράκο θα βρουν να του τα πάρουν....) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι έμαθαν στους γιους να ξυπνάνε και να κοιμούνται με όνειρο ένα μάτσο παλιοσίδερα και διάφορους τρόπους να λουφάρουν και να βγάλουν εύκολη κονόμα? ( μήπως θέλετε να αναφέρουμε τι γίνεται στα κωλόμπαρα με τους κωλομπαράδες που προσφέρουν γη και ύδωρ για ένα πήδημα από τον νεανία?ακόμα και καινούργιο αμάξι?) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βλέπεις τα παιδιά να δουλεύουν δώδεκα-δεκατέσσερις ώρες τη μέρα, με ψίχουλα, και να τους λες να το βουλώσουν για να κάνουν καριέρα? Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να προωθείς τη κορούλα να βρει ένα καλό κορόϊ΄δο ματσωμένο και το γιο να προσέξει μην τον τυλίξει καμιά ξεβράκωτη?
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Οι κουβέντες μοιάζουν βαριές όταν τις ξεστομίζει κάποιος. Οπως βαρύ μας έπεσε και το μαζί τα φάγαμε, όπως βαρύ μας έπεσαν και τα εξώφυλλα στο focus που μας ξεφτυλίζουν, όπως πολύ βαρύς φυσικά μας έπεσε ο Καρατζαφέρης που μίλησε για τις μανάδες στην Ιταλία που προτίμησαν να δίνουν το κωλαράκι των παιδιών τους στους εισβολείς από το να τα αφήσουν να πεινάσουν. Και βγήκαν πάλι οι Σπαρτιάτες και οι Σουλιώτισσες στο προσκήνιο. Ομως δεν είναι ούτε τα λόγια που ξεστομίζει κάποιος ούτε η οργισμένη αντίδραση που καθορίζουν τις εξελίξεις.
Το αν τελικά θα εκπορνευθούν τα παιδιά μας ή όχι θα το δούμε στο μέλλον. Γιατί στο μέλλον θα φανεί πόσοι κατόρθωσαν να έχουν μεγαλώσει παιδιά που δεν θα στήσουν κώλο για να έοχυν ένα καλύτερο κινητό. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα γλύψουν τα παπούτσια σ΄ενα αφεντικό αλλά θα το στείλουν στο διάολο. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα μυξοκλαίνε γιατί δεν έχουν να πάρουν καινούργια ρούχα και αμάξια. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που θα είναι ικανά να πεινάσουν αλλά να μην τους πιάσουν το κώλο.
Αν το έχουμε κατορθώσει αυτό κι αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας με προσωπικές θυσίες και αγώνες να βγουν στον αγώνα της ζωής με το κεφάλι ψηλά και με όποιο κόστος ακόμα και τη πείνα, χωρίς ΄να φοβούνται, χωρίς να υποκύψουν σε τίποτα τότε μπορούμε να τρίψουμε στη μούρη κάθε πορνολάγνου τα αποδεικτικά στοιχεία της αξιοπρέπειάς μας. Μέχρι τότε όμως δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά κάθε μέρα σε εκπόρνευση βρισκόμαστε κι εμείς και τα παιδιά ΄μας και ακολουθούν και τα εγγόνια μας.
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου