Η εικόνα αστυνομικού να ψεκάζει από απόσταση αναπνοής με σπρέι πιπεριού, φοιτητές που απλά διαμαρτύρονταν καθιστοί κατά τις διαδηλώσεις στην Νέα Υόρκη, ήταν από τις πλέον εξοργιστικές και αποκάλυψαν μια ακόμη φορά το βάναυσο και θρασύδειλο πρόσωπο της εξουσίας.
Oι αστυνομικές αρχές μάλιστα έδειξαν υπερβάλλων ζήλο, επιτιθέμενοι στην υπαίθρια βιβλιοθήκη των ακτιβιστών, με σκοπό να τους πάρουν τα βιβλία και να τα πετάξουν στα σκουπίδια! Οι δύο αυτές στιγμές είναι ακόμη και σημειολογικά φρικώδεις. Η επίθεση σε άοπλους ανθρώπους που διεκδικούν και η καταστροφή βιβλίων, δηλαδή φορέων γνώσης, κουλτούρας και πολιτισμού, δεν είναι απλά μια ηλίθια απόφαση της αστυνομίας. Σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που σέβονται τον εαυτό τους, τα βιβλία και ο πολιτισμός πρέπει να αφανίζονται. Στην Χούντα, η αστυνομία έκανε ντου σε σπίτια για να ελέγχει αν κάποιος διέθετε “αριστερά” βιβλία.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται 2 μήνες και πλέον στην Wall Street, συνέλεξαν και μοιράστηκαν αυτά τα βιβλία. Άλλη μια συμπεριφορά που μισούν οι εξουσίες. Το να μοιράζονται οι άνθρωποι πράγματα. Οι εξουσίες γενικά μισούν την κοινωνικότητα, γι’ αυτό καλλιεργούν αντικοινωνικές συμπεριφορές και μίσος. Δεν θέλουν τους ανθρώπους ενωμένους και με γνώσεις, αλλά διασπασμένους και απαίδευτους.
Οι τακτικές αυτές όπως ο ψεκασμός με το σπρέι πιπεριού και η αρπαγή των βιβλίων παραπέμπουν στον Μεσαίωνα ή στο ναζιστικό καθεστώς. Η καπιταλιστική δημοκρατία των επαγγελματιών πολιτικών και των golden boys, φυτεύει μέσα στον καθένα μας έναν αστυνομικό. Απαξιώνει την παιδεία, την γνώση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με τρόπο ύπουλο. Παντού, σε όλο τον κόσμο η συνταγή λιτότητας εφαρμόζεται στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης. Οι πλούσιοι είναι πολύ πιθανόν να έχουν ως προνόμιο την μόρφωση σε λίγο καιρό και οι υπόλοιποι να μην έχουν να φάνε. Οπότε για ποια γνώση να ενδιαφερθούν αν δεν έχουν ψωμί στο τραπέζι; Στην Βρετανία θέλουν να τριπλασιάσουν τα δίδακτρα των πανεπιστημίων. Στην Ελλάδα η δημόσια εκπαίδευση ευτελίζεται, αφήνοντας τους μαθητές χωρίς βιβλία.
Η εικόνα της αστυνομοκρατίας σε κάθε χώρα του πλανήτη πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί την έχουμε συνηθίσει. Σου λένε “πούλα το μέλλον σου”, “κάτσε ήσυχος”, αλλιώς θα σε χτυπήσουμε, θα σε ψεκάσουμε, θα σου πετάξουμε τα βιβλία.
Το σύστημα όπως είναι δομημένο θα γεννάει ανισότητες, άρα και ανθρώπους που θα διεκδικούν. Κι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι ελίτ να οχυρώνονται πολύ περισσότερο πίσω από σιδερένιους φράκτες και φρουρούμενοι από ορδές αστυνομικών.
Το πιο επικίνδυνο για τις “δημοκρατίες” του δυτικού κόσμου, είναι όχι μόνο να αντιδρούν οι πολίτες τους, αλλά κυρίως να σκέφτονται. Γι’ αυτό πρέπει να αποθαρρυνθούν σταδιακά από αυτό. Να φοβούνται να κυκλοφορήσουν μ’ ένα βιβλίο αγκαλιά, να ψιθυρίζουν όταν συζητούν για θέματα έξω από τα πολιτικώς ορθά και τα εγκεκριμένα.
Το αλατοπίπερο της αστυνομοκρατίας δεν είναι τα σπρέι πιπεριού και τα γκλομπς, αλλά η “κανονικότητα”, η απάθεια, η υπακοή στο δόγμα αξιών. Το να θεωρείσαι “φυσιολογικός”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου