Αφήνοντας στην άκρη τα παιχνίδια εξουσίας και τον τζόγο που έχει στηθεί στις πλάτες μας ας πάμε στο ενδεχόμενο που γίνεται το δημοψήφισμα κι εμείς είμαστε ο λαός και πρέπει να αποφασίσουμε.
Είμαι βράδυ σε μια έρημη γωνιά προσπαθώ να γυρίσω σπίτι και ξαφνικά από τη γωνία πετιέται ένας ληστής οπλισμένος και μου λέει απλά.
«Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου?»
Αυτό έχουν κανονίσει να μας ρωτήσουν. Με πολύ απλά λόγια.
Και θα ποντάρουν στο πόσοι ανυποψίαστοι διαβάτες δεν έχουν κάνει ειδικές δυνάμεις, δεν είναι μπρατσάδες, δεν είναι οπλισμένοι επίσης. Με δεδομένο ότι έχουν απέναντι ένα λαό που τις τελευταίες δεκαετίες το μόνο που δεν έκανε ήταν... μαθήματα αυτοάμυνας.
Με δεδομένο πως η λέξη Ευρώπη και χρεοκοπία ηχεί καλύτερα από το νησί Γκανταγκούνταμ και χρεοκοπία επίσης.
Πόσοι θα απαντήσουν βρε αδελφέ «άσε κάτω τα λεφτά
Πόσοι θα βγάλουν σπρέυ πιπεριού από τη τσέπη και θα προλάβουν να το ρίξουν στη μούρη του κλέφτη
Και πόσοι θα ψηφίσουν ελπίζοντας πως όλο και κάποιο περιπολικό της αστυνομίας θα κλειδώσει να περνάει από εκεί εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα....
Φυσικά θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ουσιαστικό το ερώτημα
Να μας φέρουν μπροστά τους κλέφτες και να μας ρωτήσουν «φυλακή ή κρεμάλα» οπότε το μόνο που θα είχαμε να σκεφτούμε είναι αν είμαστε αρκετά ψυχοπονιάρηδες να συγχωρούμε και τους εγκληματίες ή αν είμαστε με το νόμο του Λυντς,....
Επίσης θα μπορούσαν να κάνουν το αυτονόητο , πάμε κάλπες παιδιά κι αποφασίστε αν μαζί θα προχωρήσουμε ή όχι.
Ομως τώρα το ερώτημα παραμένει «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου» και ποντάρουν πως η πλειοψηφία του κόσμου είναι φοβισμένοι, αισθάνονται ανίσχυροι και ανίκανοι να ανατρέψουν τους οπλισμένους ληστές. Οπότε ίσως πουν πάρτα ταλεφτά μου και χάρισέ μου τη ζωή μου. Γιατί εκεί που φτάσαμε μια μεγάλη μερίδα πολιτών δεν φοβάται απλά τη φτώχεια, εχει αρχίσει και τρέμει μη γίνει κάποιος εμφύλιος (όπως τονίζουν συνέχεια), μια σύρραξη , ένα πραξικόπημα ή δεν ξέρω τι άλλο διασπέρνουν γύρω μας συνέχεια.
Η πληροφόρηση με τον εκφοβισμό έχουν γίνει πλέον ένα. Κανείς δεν μπορεί να διακρίνει που είναι το μούσι και που η αλήθεια. Είναι τόσο μεγάλα τα περιθώρια στυγνότητας που δείχνουν στις αποφάσεις τους για το μέλλον των ανθρώπων και την επιβίωσή τους, που τίποτα δεν αποκλείουμε. Τα φοβόμαστε ΟΛΑ.
Αυτό που πρέπει λοιπόν πρέπει να απαντήσουμε όλοι στους εαυτούς μας για να μην προχωράμε άοπλοι και φοβισμένοι στα σκοτάδια είναι έχουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε με θάρρος ότι και να προκύψει στην αντίστασή μας σε ένα εκβιασμό? ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ?
Εχουμε τη δύναμη να γίνουν όλα αληθινό χάος και μέσα από από αυτό να βρούμε τις αντοχές μας, τις ικανότητές μας, τις προοπτικές σε ένα εντελώς καινούργιο τοπίο που θα βγει από τα αποκαϊδια?
Εχουμε ακόμα και την αντοχή να υπομείνουμε το γεγονός πως στο τέλος ότι και να κάνουμε δεν θα βγούμε από τα αποκαϊδια και ο βαρύς χειμώνας θα κρατήσει πάρα πολλά χρόνια?
Οι στρατιώτες που τιμούσαμε προχτές τη μνήμη τους πήγαν στα χιόνια ξεκάλτσωτοι κι οι περισσότεροι που δεν άφησαν τη ζωή τους σε εκείνα τα βουνά γύρισαν με κομμένα χέρια και πόδια από τα κρυοπαγήματα. Αν είχαν κάτσει να σκεφτούν τον εξοπλισμό τους, τα κατάλληλα ρούχα για τα χιόνια, την ανάλογη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για κάθε ενδεχόμενο δεν θα μιλάγαμε ποτέ για έπος, αλλά μια κοινή συνηθισμένη μάχη...
Δεν ξέρω που θέλουν να μας οδηγήσουν. Ειλικρινά.
Το χειρότερο είναι όμως πως δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη μέρα από την οποιαδήποτε απόφαση και τι είμαστε σε θέση να κάνουμε σαν λαός. Αν υπάρχει κοινή συνισταμένη στα πράγματα που θέλουμε τουλάχιστον σε ένα ικανοποιητικό ποσοστό για να τα καταφέρουμε.
Γεγονός είναι όμως ένα. Πως πρέπει να ωριμάσουμε και να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε σαν πρωτόβγαλατα παιδάκια. Δεν έχουμε περιθώρια πλέον να παίζουμε ούτε να ικανοποιούμε τα βίτσια μας.
Χρειάζεται να αποφασίσουμε ΑΜΕΣΑ ο καθένας μας τι θέλει τελικά.
Ο Γιώργος και όσοι είναι κοντά του, σίγουρα δεν έκαναν αυτή τη κίνηση έτσι για πλάκα, κι εμείς είμαστε υποχρεομένοι την οποιαδήποτε απόφαση να την πάρουμε με την ανάλογη ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Αν δεν μπορούμε ας καθίσουμε σπίτι μας κι ας περιμένουμε τα γεγονότα να κυλίσουν κι ότι βρέξει ας κατεβάσει.
vasiliskos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου