Ο λαός στη Θεσσαλονίκη, μα και στις άλλες πόλεις, δεν επιτέθηκε σε κανέναν θεσμό. Αλλά στα πρόσωπα εκείνα που θεωρεί ως ανάξια να υπηρετούν τους θεσμούς του. Ο λαός έδειξε τις διαθέσεις του και την συλλογική του ομογνωμία στις παρελάσεις της 28ης Οκτωμβρίου. Και ουσιαστικά ο λαός μετέβαλλε τις παρελάσεις σε μια γιγαντιαία γενική του συνέλευση.
Ολος ο λαός ήταν εκεί. Δεξιοί και αριστεροί. Τέτοια λαϊκή ομοψυχία δεν την βλέπουμε συχνά, κι ας μιλάει για διχασμένους ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο λαός μας τους είπε θαρρετά πως είναι ανάξιοι. Και τους ζήτησε να φύγουν από τις εξέδρες γιατί δεν θέλει να τον αντιπροσωπεύει κανένας ανάξιος.
Ο λαός μας έχει λοιπόν συμφωνήσει επάνω σε ένα κορυφαίο ζήτημα: πως το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικές, τουλάχιστον, ηγεσίες είναι ανάξιές του. Πως οι πολιτικές του ηγεσίες αυτές προετοίμασαν την εξαθλίωση που όλοι μας ζούμε. Από χρόνια. Χρόνια πολλά. Πως οι ηγεσίες αυτές έφεραν την καταστροφή και την εξαθλίωση ή δεν την εμπόδισαν. Πως τελικά οι ηγεσίες αυτές ΔΕΝ είναι με το μέρος του λαού και τα συμφέροντά του. Πως οι ηγεσίες αυτές είναι εναντίον του λαού. Πως εντέλει οι πολιτικές ηγεσίες αυτές ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ για τον λαό και τα συμφέροντά του.
Σε όλα αυτά οι κύριοι των ηγεσιών του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας, γνωρίζουν πως υπάρχει μια τεράστια λαϊκή ομοψυχία. Το γνωρίζουν μια και ξοδεύουν πολλά από τα λεφτά που τους δίνουν ως δάνεια οι φίλοι τους οι τραπεζίτες, σε κρυφές δημοσκοπήσεις. Καταχρηστικά δάνεια που παίρνουν με αντίκρυσμα την μελλοντική δημόσια κομματική επιχορήγηση που τους πληρώνουμε. Εμείς τους την πληρώνουμε.
Αυτή την περίοδο ο λαός μας είναι όλος μαζί. Κι αυτό είναι βέβαια πολύ επικίνδυνο για τα συμφέροντά των πολιτικών ηγεσιών και για τα συμφέροντα, πολιτικά και οικονομικά, εκείνων που τους ελέγχουν με κάθε τρόπο.
Δηλαδή αν υπάρχει ένας διχασμός, είναι ο διχασμός ανάμεσα στον λαό και την πολιτική του ηγεσία. Ο μεν λαός, σύμπας και μονοιασμένος, θεωρεί την πολιτική του ηγεσία ΑΝΑΞΙΑ, η δε ηγεσία ομονοούσα θεωρεί τον λαό ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
Το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας θεωρεί τον λαό πολύ επικίνδυνο πλέον για τα συμφέροντα που εξυπηρετεί αλλά και για την επιβίωσή της. Και όχι φυσικά επικίνδυνο για την “δημοκρατία”, που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει. Και άλλα τέτοια παραμύθια που διαδίδει.
Οπως είναι ο λαός μονιασμένος, αριστεροί και δεξιοί, επάνω στο ζήτημα της ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑΣ των πολιτικών του ηγεσιών, και στέκεται ενάντια στις ηγεσίες του, έτσι και οι πολιτικές ηγεσίες, αριστεροί και δεξιοί, δηλαδή και ΠαΣοΚ και ΝΔ, είναι μονιασμένοι απέναντι στον κοινό κίνδυνο που διατρέχουν από τον λαό.
Γι’ αυτό ξαμολάνε τους κονδυλοφόρους και τους παπαγάλους τους στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Στα ΜΜΕ και τα ιστολόγια και του ΠαΣοΚ και της ΝΔ. Προσπαθώντας να παρουσιάσουν με διαφορετικό νόημα την μεγαλειώδη και μονοιασμένη στάση του λαού που τους ΑΠΑΞΙΩΣΕ και τους ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕ έμπρακτα στις παρελάσεις.
Οι πολιτικές ηγεσίες είναι φυσικά μονοιασμένες και σε ένα σωρό άλλα ζητήματα. Και κυρίως είναι μονοιασμένοι στο πως πρέπει ο λαός και μόνο ο λαός να πληρώσει την κρίση που δημιούργησαν εκείνοι για λογαριασμό των σκοτεινών και φανερών αφεντικών τους. Γι’ αυτό και μονοιασμένοι, ΠαΣοΚ και ΝΔ, καταψήφισαν την πρόταση νόμου που έγινε για λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους. Γι’ αυτό και μονοιασμένοι έχουν νομοθετήσει την ασυλία τους βρωμίζοντας Σύνταγμα και νόμους με την ανόσια εξαίρεσή τους από την ισονομία. Γι’ αυτό και μονοιασμένοι παρέχουν πολιτική κάλυψη στους ΥΠΟΠΤΟΥΣ και στους ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ με τους οποίους είναι ΤΙΓΚΑ τα κόμματά τους.
Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσουν για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ή να την εφαρμόσουν. Διότι τότε ο λαός, και όχι εκείνοι, θα έχει το πάνω χέρι.
Είναι μια συμπαιγνία που μόνο όσοι δεν θέλουν να την δουν, δεν την βλέπουν. Και πάει πολύ βαθιά. Και μπορεί να γίνει ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ. Μια και η πολιτική ηγεσία θεωρεί πως εκείνη μόνη είναι “ο εγγυητής της τάξης” στην χώρα. Και τα χει και μαγειρεμένα όλα. Σύνταγμα και νόμους. Κι όλα τα πόστα πιασμένα.
Η συμπαιγνία των ηγεσιών ΠαΣοΚ και ΝΔ θα αποκαλυφθεί από τον βίαιο τρόπο με τον οποίο ετοιμάζονται αυτές οι ομονοούσες ηγεσίες να αντιμετωπίσουν τον λαό, που όπου νάναι θα χυμήξει στους δρόμους μανιασμένος από την εξαθλίωση και την πείνα.
Θραξ Αναρμόδιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου