Σωθήκαμε. Μας έσωσαν. Δυο χρόνια σωτηρίας ήδη. Με μια διαφορά ακριβώς όπως στην σχετική ταινία . Ενώ εμείς ξυπνάμε στο ίδιο χάλι κάθε μέρα, η πραγματικότητα αλλάζει ερήμην μας, σε μόνιμες πλέον νυχτόβιες συσκέψεις οι οποίες αφήνουν στα γρήγορα το ανακοινωθέν τους το ξημέρωμα στους αγουροξυπνημένους ραγιάδες που έχουν ακόμα στα μάτια τη τσίμπλα και οι οποίοι ακούν τρία πράγματα κάθε πρωί μέχρι να υποκύψουν και να απορροφήσουν μέχρι το μεδούλι τους το μάθημά τους,..
Δεύτερον ότι λέγεται στα πέριξ, (κι αυτό συμπεριλαμβάνει τις φωνές αγωνίας μας, την οργή μας, το ξέσπασμά μας ) είναι παραπληροφόρηση, παραπλάνηση μας από πονηρούς που έχουν επενδύσει στη χρεοκοπεία του, ή από τους άλλους που ζηλεύουν τη κυβέρνηση και τα μεγαλειώδη έργα της...
Και τρίτον οι γερμανοί είναι φίλοι μας και μας νοιάζονται. Αυτό πρέπει να είναι το σημαντικότερο που θα αφομοιώσουμε από εδώ και πέρα γιατί θα το ζούμε κάθε μέρα, τη γερμανική παρουσιά εννοώ...
Σήμερα κάτι κουνήθηκε πολύ έντονα στο ξύπνημά μας. Κάτι βρώμαγε ακόμα πιο πολύ από τη συνηθισμένη βρώμα των ημερών. Τα πρόσωπα που έβλεπα γύρω μου δεν περίμεναν πλέον τίποτα. Η αυγή πήρε μια παράταση 10 χρόνων. Και ούτε γιατί μετά από όσες θυσίες και να κάνουμε, όσο και να πέσουμε χαμηλά το ψηλότερο που θα βγούμε μετά από 10 χρόνια δεν θα είναι το ξημέρωμα μιας νέας εποχής αλλά το σούρουπο που ήμασταν όταν μπήκαμε.... (ναι ξέρω είναι ο απόλυτος σουρεαλισμός...)
Η λιτότητα θα είναι δέκα χρόνια, οι big bothers θα στήσουν τις κάμερες γύρω από το εξαθλιωμένο ελληνικό Truman show και θα κανονίζουν «διακριτικά» αν η κυβέρνηση επιτελεί σωστά τον έργο που της έχει αναθέσει η ανώτατη Κομανταντουρ.
Ζούμε σε ένα οικονομικό σύστημα που έτσι κι αλλιώς το χρήμα «δεν πατάει ποτέ στη γη» Κυκλοφορεί μέσα σε οθόνες και πίνακες. Κινείται, παίζει, ωφελεί και καταστρέφει μέσα από μια παγκόσμια εικονική πραγματικότητα όπου δυο πράγματα είναι μόνο αληθινά. Εκείνοι που τα παίρνουν κι εκείνοι που τα χάνουν.
Στην Ελλάδα έχουμε κάτι που ταιριάζει απόλυτα μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο. Μια και στο παίξιμο ήμασταν μικροί και φτηνιάρηδες χάσαμε και η εικονική κυβέρνηση είναι στημένη μπροστά στις οθόνες μας μιλώντας με την ξερή γλώσσα των μηχανημημάτων κι η φτώχεια μας από δω και μπρος θα είναι η μοναδική επαφή με την ανθρώπινη πραγματικότητα.
Το χάος πλέον μεταξύ λαών και εξουσίας είναι απύθμενο. Από τη στιγμή που οι μάσκες έπεσαν και οι λαοί τοποθετούνται στη φυσική τους θέση εκείνη των υποταγμένων, εξαθλιωμένων και χωρίς κανένα δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά μαζών, οι άνθρωποι θα βιώνουν καθημερινά μια απολύτως ακαταλαβίστικη γλώσσα των παικτών που ποντάρουν στα διεθνή casino, ορολογίες που θα αφορούν εκείνους και μόνον όπως και οι κανόνες των παιχνιδιών, και οι απλές μάζες θα μοιάζουν με τα τρωκτικά των υπονόμων που παλεύουν και επιβιώνουν στα απόνερα του κόσμου που είναι πάνω...
Κου ράστηκα να παρακολουθώ αυτό το παιχνίδι των κρατών-ιδιωτών που παίζεται με ένα bluetooth στο αυτί κι ένα δάχτυλο πατημένο στην επόμενη εντολή. Δεν με ενδιαφέρει αυτός ο ξύλινος κόσμος. Δεν με ενδιαφέρει τι άλλες ψευτιές θα ξεστομίζουν, τι τεχνάσματα θα χρησιμοποιούν για να μπερδεύουν τις γριούλες που τους κόβεται η σύνταξη και τα παιδάκια που λιποθυμάνε από τη πείνα. Τι δικαιολογίες θα βρίσκουν για όσους θα πεθαίνουν ή θα τρελλαίνονται μέσα σε ένα κόσμο που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν , όπου ο κάθε πικραμένος και αόρατος ανθρωπάκος ρωτάει απεγνωσμένα να μάθει τι είναι το ΔΝΤ, τα ασφάλιστρα κινδύνου, τι είναι ομόλογα, τι είναι επιλεκτική ή μη χρεοκοπεία, λες και όλοι μαζί «τα παίξαμε».
Ενα κόσμο που προσπαθεί να καταλάβει που στο διάολο πήγαν τα λεφτά και του λένε πως με τη σπατάλη σου και τη πονηριά σου θρασύτατε και κουτοπόνηρε μικροαστέ το κράτος χρεώθηκε και πρέπει να πληρώσεις τώρα για τις πολλές σου αμαρτίες και δεν βγαίνει ούτε ένας να πει «ρε παληκάρι τζογάραμε και μείναμε ταπί και τζογάραμε πάνω στα λεφτά τα δικά σου όχι τα δικά μας, και τώρα επειδή είσαι αποδεδειγμένος μαλάκας θα μας πληρώσεις και το ταξί για να πάμε στο σπίτι» .
Πεθαίνουν και τρελαίνονται σε ένα κόσμο που δεν έχει καμιά διάθεση να συμπονέσει, να φροντίσει και να περιθάλψει τα άρρωστα παιδιά του τα οποία αφού περάσουν μέσα από μια αναλυτική έρευνα αγοράς αν το συμπέρασμα είναι πως περισσεύουν θα τα πετάξει στο Καιάδα της παγκοσμιοποίησης σαν αγνώστου ταυτότητας άχρηστα αντικείμενα.
Θα βιώνουμε ξανά και ξανά τη μέρα της Μαρμότας χωρίς να το ξέρουμε. Θα ελπίζουμε πως είναι μια καινούργια μέρα που ξεκινάει ενώ θα είμαστε κολλημένοι συνέχεια σ΄εκείνο το κομβικό σημείο που ανακοινώθηκε ο μακρόχρονος και παγωμένος χειμώνας μας, και θα ανακαλύπτουμε πως είμαστε ακόμα βαθιά μέσα στο βάλτο από τα σημάδια επάνω μας της προηγούμενης μέρας που άφησαν οι βδέλλες που μας ρουφάνε ενώ εμείς κοιμόμαστε μόνιμα.
Κι εκείνοι που κινούν τα νήματα θα ξέρουν πολύ καλά πως αυτό το συνεχόμενο deja vu μας θα τους προσφέρουμε το χρονικό περιθώριο για να κάνουν τις επιλογές τους τα βράδυα σαν τους βρυκόλακες την ώρα που οι άνθρωποι κοιμούνται...
Και τέλος περισσότερο από όλους αυτούς και τον άχρηστο κόσμο τους, κουράστηκα να ακούω τους και αντ΄αυτών απολογητές τους. Τους εθελοντές γλύφτες του συστήματος που καταναλώνουν την πολύτιμη φαιά ουσία που τους έδωσε ο Θεούλης για να δικαιολογούν την ανικανότητα εκείνων και την δουλικότητα τη δική τους.
Οπς.... παρασύρθηκα και δεν έχω καταλάβει καλά. Από σήμερα μήπως η επιτήρηση από την Γκεστάπο γίνει και σε εμάς και βρεθούμε ξαφνικά στην υπόγα με κανα γερμαναρά (ή παρόμοιο ον ελληνικής παραγωγής) να μας συνετίζει?....
Φεύγω για κάποιο εξωτικό νησί. Να βλέπω από μακριά κι εσάς και τη μιζέρια σας.
vasiliskos2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου