" ΕΡΩΤΗΣΗ: Η δόση κάθε φορά είναι για την πατρίδα, όπως λένε, ή για την πάρτη τους; Η συμπεριφορά τους πάντως είναι σαν του ναρκομανούς. Τι κάνει ο πρεζάκιας μόλις ανοίξει τα μάτια του; Ψάχνει για λεφτά. Ψάχνει για λεφτά για τη δόση. Ανοίγει τα συρτάρια και τα ντουλάπια της μάνας του. Ψάχνει για μετρητά ή για τιμαλφή. Βγαίνει στο δρόμο με απλωμένο το χέρι και ζητιανεύει. Βουτάει τις τσάντες από τις γριές.
Στην ίδια ακριβώς κατάσταση βρίσκονται η κυβέρνηση και τα στελέχη της. Κάθε πρωί που ξυπνάνε ψάχνουνε να βρούνε λεφτά. Ποια κοινωνική τάξη θα ψειρίσουνε. Αυτούς τους δημοσίους υπαλλήλους τους έχουνε αλλάξει την Παναγία. Αφού τους πετσοκόψανε μισθούς και επιδόματα, τώρα τους έχουνε για τον πούλο. Τους συνταξιούχους που τους βρήκανε μπόσικους τους φάγανε τα δώρα και το επίδομα αδείας. Τώρα πάνε να τους πάρουνε και το ΕΚΑΣ. Τους ιδιοκτήτες ακινήτων τους έχουνε ξεσκίσει.
Δύο καινούργιους φόρους βάλανε στο άρπα κόλλα. Ενα τώρα που θα πληρωθεί την πρώτη του μήνα και το καινούργιο που θα μπει τα Χριστούγεννα στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Ετσι όπως την πάνε τη δουλειά καλύτερα συμφέρει να είσαι ενοικιαστής. Πιο λίγα λεφτά δίνεις για νοίκι απ' ό,τι για φόρους και συντήρηση. Δεν σταματάνε όμως με τίποτα. Τη μία βάζουνε φόρους στα τσιγάρα. Την άλλη στα ποτά. Τώρα ανεβάζουνε τον ΦΠΑ στην εστίαση. Αυξήσεις στη ΔΕΗ και στις συγκοινωνίες. Το μόνο που δεν αυξάνεται στην Ελλάδα είναι ο μισθός. Οπως είπε κάποιος, αυτά δεν είναι μέτρα. Είναι χιλιόμετρα.
Και ατελείωτα μάλιστα. Το ένα μετά το άλλο. Το μάτι του Βενιζέλου γυαλίζει, όπως του αρπακτικού: Πού θα βρούνε κάθε φορά λεφτά. Κι όσα κι αν κόβουνε και παίρνουνε, δεν τους φτάνουνε με τίποτα. Την άλλη μέρα ψάχνουνε για καινούργια. Οπως οι πρεζάκηδες. Αυτοί τουλάχιστον όμως δεν ρίχνουνε τις ευθύνες στους άλλους. Αυτό που έχουνε μάθει να λένε είναι «είμαι άρρωστος». Που δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια. Αυτοί οι λεμέδες οι πολιτικοί και τον αρμέγουνε τον κοσμάκη και τον βρίζουνε κι από πάνω. Δεν υπάρχει κοινωνική τάξη που να μην την έχουνε μπινελικιάσει και να μην την έχουνε στήσει στον τοίχο.
Οι μοναδικοί πατριώτες στην Ελλάδα
ΕΧΟΥΜΕ και λέμε: Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, χαραμοφάηδες και υψηλόμισθοι. Σ' αυτούς έβαλε μέσα ο Πάγκαλος και τις Ενοπλες Δυνάμεις που χαρακτήρισε αντιπαραγωγικές. Οι γιατροί ή παίρνουνε φακελάκια ή φοροδιαφεύγουν ή κλέβουνε τα νοσοκομεία. Οι φορτηγατζήδες είναι ρεμάλια και οι ταξιτζήδες αλήτες. Οι αγρότες παίζουνε κολιτσίνα όλη την ημέρα στο καφενείο και κονομάνε αέρα λεφτά από τις επιδοτήσεις. Οι φοιτητές είναι τσογλάνια που αντί να διαβάζουνε κάνουνε συνέχεια καταλήψεις και ζητάνε άσυλο.
Οι ναυτεργάτες ανάλγητοι επειδή κάνουν απεργίες και στρέφονται κατά του τουρισμού. Οι φαρμακοποιοί είναι βολεμένοι, θέλουνε να δουλεύουνε λίγες ώρες και το επάγγελμά τους κλειστό. Το ίδιο και οι μηχανικοί και οι συμβολαιογράφοι. Λες κι όλοι αυτοί πήρανε ένα πρωί συρματόπλεγμα, φτιάξανε φράχτη, όπως ο Παπουτσής στον Εβρο για τους μετανάστες, και κλείσανε τα επαγγέλματά τους. Οι κυβερνήσεις και η Βουλή έχουνε πάρει όλες τις σχετικές αποφάσεις. Οπως και για τα ταξί. Μια φορά έδωσε άδειες η Χούντα του Παπαδόπουλου κι άλλη μια θα δώσει τώρα η Δημοκρατία του Γιωργάκη.
Στην Ελλάδα αποφάσεις παίρνονται κάθε σαράντα χρόνια. Από το 1970 τώρα το 2011. Στο μεσοδιάστημα δεν έγινε απολύτως τίποτα. Και για ό,τι κακό υπάρχει φταίει ο κόσμος. Φταίνε οι υδραυλικοί, τα συνεργεία αυτοκινήτων και οι κομμώτριες που δεν δίνουνε αποδείξεις. Φταίνε οι υπάλληλοι των δήμων και της ΕΡΤ που περισσεύουνε. Γι' αυτό και θα τους ρίξουνε στην εργασιακή εφεδρεία του Καιάδα.
Ο στόχος είναι προφανής: Πέρα από μαλάκα να κάνουνε τον κόσμο συνένοχο: Μη μιλάς για το πήδημα που τρως κι έχεις να φας ακόμα. Εσύ φταις. Που καλοπληρωνόσουνα όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να δουλεύεις. Εσύ φταις που κλέβεις την Εφορία. Ο ελληνικός λαός για τους κυβερνώντες αποτελείται από τεμπέληδες, κλέφτες και ρεμάλια. Οι μοναδικοί πατριώτες στην Ελλάδα είναι ο Γιωργάκης και η παρέα του. Κι αύριο ο Σαμαράς με τη δικιά του παρέα. Χαίρετε.
Η Θεσσαλονίκη έγινε Αθήνα
ΑΚΟΜΑ κλαίνε στη Θεσσαλονίκη από τα δακρυγόνα και τα χημικά. Ετσι είναι. Να μην έχουνε παράπονο ότι όλα γίνονται στην Αθήνα και η Μακεδονία είναι η ριγμένη της υπόθεσης. Και την Εκθεσή τους έχουνε στη Θεσσαλονίκη και ο πρωθυπουργός τους έκανε την τιμή να πάει και να μιλήσει και δέκα χιλιάδες πολιτσμάνοι είχανε ακροβολιστεί Σάββατο και Κυριακή να φυλάνε τα μπόσικα.
Με τις συναφείς δραστηριότητες βέβαια. Χημικά ώστε να διαλυθούν τα ταραχοποιά στοιχεία. Εστω λοιπόν και για δύο μέρες η Θεσσαλονίκη έγινε Αθήνα. Μονοπώλησε και όλες τις δραστηριότητες και όλο το ενδιαφέρον. Χωρίς να λείψουν βέβαια και τα απρόοπτα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ένας κύριος με κοστούμι, που βημάτιζε προς το Βελλίδειο, δέχτηκε επίθεση από τους διαδηλωτές.
Κάποια πράγματα είναι δανεικά
ΜΕ τον Μανώλη Καψή να απορεί και να εξίσταται: «Μα είναι δυνατόν να επιτίθενται σ' έναν άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή φοράει κοστούμι;». Οπως θα αναρωτιόταν κι ο Βασίλης Αυλωνίτης: «Πού πάμε;». Το ερώτημα βέβαια θα μπορούσε να τεθεί διαφορετικά: Τι τύχη μπορεί να έχει μια χώρα όταν ένας από τους κορυφαίους αναλυτές των πολιτικών γεγονότων είναι ο Μανώλης Καψής. Σε ό,τι έχει να κάνει όμως μ' αυτό καθαυτό το γεγονός, κάποια πράγματα είναι δανεικά. Δεκάδες είναι οι φορές που έχουνε διαμαρτυρηθεί νεολαίοι.
Οτι περνάγανε συμπτωματικά σε σημεία που ήταν κοντά πορείες ή διαδηλώσεις και η αστυνομία τους έπιανε και τους κοπάναγε επειδή είχανε μακριά μαλλιά και μαύρα ρούχα. Επειδή από φάτσα και ντύσιμο τους έκοβαν για κακοποιά στοιχεία. Ετσι λοιπόν την πάτησε κι ο άλλος στη Θεσσαλονίκη. Τον είδανε κοντά στο Βελλίδειο οι διαδηλωτές με κοστούμι και τον πέρασαν για βουλευτή που πήγαινε στην Εκθεση και του χιμήξανε. Αλλες φορές «προκαλούν» τα μαύρα μπουφάν και άλλες φορές τα μαύρα κοστούμια.
Πάνω απ' όλα είναι οι φιλοδοξίες του
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ είναι ο ορισμός του πολιτικού αμοραλισμού και τυχοδιωκτισμού. Πάνω απ' όλους και απ' όλα είναι οι φιλοδοξίες του. Κανένα πρόβλημα δεν είχε να γίνει υπουργός Οικονομικών. Οταν το να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί η Ελλάδα να τη βγάλει καθαρή μ' αυτό το χρέος είναι σαν να έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να τετραγωνίσει τον κύκλο. Αυτό πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ο Βενιζέλος.
Και με ποιον τρόπο; Το είπε στην ομιλία του στην Εκθεση Θεσσαλονίκης: «Να κάνουμε ένα ντου. Μια φυγή προς τα μπρος». Τι ελπίδα μπορεί να έχει μια χώρα όταν ένας καθηγητής, επειδή δεν μπορεί να πείσει με την κανονική γλώσσα, μιλάει για «ντου»;" .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου