Άνθρωποι Κλειδωμένοι με λουκέτο

Ξεκίνησα να πάω σε ένα μαγαζάκι που είναι περίπου ένα τέταρτο δρόμος από το σπίτι μου. Το μαγαζάκι αυτό είναι ένας τόπος ευτυχίας για μένα. Η ιδιοκτήτρια μια γυναίκα γεμάτη φαντασία, χιούμορ, ευγένεια, έχει δημιουργήσει ένα χώρο που μοιάζει με μια φωλιά θησαυρών. Εχω καθίσει ώρες σ΄αυτό το μαγαζάκι σκαλίζοντας τα μικρά θαύματα που έχει μαζέψει, πίνοντας αχνιστό καφέ και κουβεντιάζοντας για χίλια δυο πράγματα.... Μια από αυτές τις μικρές οάσεις ανθρωπιάς και ομορφιάς μέσα στη ασχήμια..

Εφτασα κούτσα κούτσα, γιατί ακόμα φοράω το μποτάκι μου νάρθηκα, κι έμεινα εκεί να κοιτάω τις άδειες τζαμαρίες και το λουκέτο στη πόρτα σαν χαμένη.... Μπήκε λουκέτο στο παράδεισο. Οπως μπήκε στο παλιό μπακάλικο που κάθε φορά που πέρναγα στεκόμουν να απολαύσω τις μυρουδιές μιας εποχής που είχε οριστικά χαθεί. Οπως μπήκε λουκέτο και στο μαγαζάκι με τις επιδιορθώσεις που μας είχε βγάλει μια ζωή από τα δύσκολα....

Ισως φταίει που είμαι από μια γενιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε τα πρώτα της χρόνια βλέποντας ακόμα καλαίσθητες εικόνες γύρω. Είμαι από εκείνα τα αγύριστα κεφάλια που θεωρούν κατοικία πολυτελείας εκείνη έχει ένα μικρό κήπο, ανθρώπους να κουβεντιάζουν και σπιτικό φαί να μυρίζει. Από εκείνα τα αγύριστα κεφάλια που θεωρούν πως τα τεράστια σουπερ μάρκετ, οι ουρανοξύστες, οι αχανείς κατοικίες οι φραγμένες παραλίες και οι ζωές γεμάτες φανταχτερά ηλίθια μπιχλιμπίδια είναι φτιαγμένα για ράτσες δράκων κι όχι ανθρώπων....

Σιχαίνομαι τα τηλεκατευθυνόμενα ψώνια στα παραφορτωμένα υπερ-μαρκετ των απρόσωπων πολυεθνικών, σιχαίνομαι το σινεμά στις απρόσωπες τεράστιες αίθουσες της φαστ-φουντ διασκέδασης. Μ'αρέσει ο μικρός κινηματογράφος β΄προβολής με τ΄αφιερώματα.... Κι αυτό το μαγαζάκι μου άρεσε πιο πολύ από όλα.

Δεν είναι οι ανώνυμοι, ασήμαντοι για τα μεγάλα σχέδια μικροί επιχειρηματίες της γειτονιάς που νοιώθουν το λουκέτο στο πετσί τους, είναι μια ολόκληρη κοινωνία που κλειδώνει σιγά σιγά τη ψυχή της σε ότι σχημάτιζε την την ατομικότητά της. Η επέλαση των θηρίων της ισοπέδωσης δεν στέλνει στη χρεοκοπία απά ανθρώπους, στέλνει στο αφανισμό την ομορφιά της ζωής.

Στο χέρι μας είναι να κραυτήσουμε φυλαγμένα μέσα μας όσα προλάβαμε να δούμε και να μάθουμε, αρνούμενοι να κλειδωθούμε μέσα. Ο επερχόμενος κίνδυνος δεν είναι να χαθούν οι αξίες μας είναι οι καινούργιες γενιές να μην προλάβουν να μάθουν καν, ποιες ήταν αυτές.....

 Ιστορίες Συνωμοσίας