...αν είχαμε Δημοκρατία δεν θα είχαμε βρει πόσοι συμφωνούν με όσα γίνονται? Ο ΓΑΠ είχε πει κάποτε πως είχε βρει ένα τύπο στο δρόμο (!) που του είπε πως δίνει το μισθό του για να σωθεί η Ελλάδα! Γιατί δεν τον έβγαλε ποτέ να του δώσει μία συμβολική πλάκα? Γιατί δεν τον δέχτηκε στο γραφείο του με τους δημοσιογράφους για να του σφίξει το χέρι για αυτή την ηρωική χειρονομία? Να τον μάθουμε και εμείς? Πώς γίνεται όταν κάποιος-α πχ η Βαρδινογιάννη κάνει ένα γκαλά για φιλανθρωπικούς σκοπούς όλα τα φλας να ανάβουν? Γιατί είναι πιο εύκολο να φάει ο κόσμος τη παραμύθα πως κάποιος λέει το αντίθετο από αυτούς, το επιβεβαιώνουν και τα ΜΜΕ και δεν τολμά να πάει πια αντίθετα! Κατά καιρούς ασχολήθηκα να αναφέρω πώς παίζουν με το μυαλό μας! Πότε θα ξεσκουριάσουν τα παλιά μυαλά που ψηφίζουν πρόσωπα επειδή είναι κάποιας φαμίλιας? Άν ο προπάππους μου ήταν ηλεκτρολόγος θα μου δίνατε να σας φτιάξω εγώ τα ηλεκτρικά στο σπίτι σας, που δεν ξέρω να πιάνω κατσαβίδι? Σας φαίνεται δημοκρατικό να πουλάνε τα πάντα σε όποια τιμή θέλουν? Να μας πουλάνε τις δημόσιες επιχειρήσεις, να λένε ξεκάθαρα πως θα ακριβύνουν τα τιμολόγια για να έχουν περισσότερο ενδιαφέρον (άρα κέρδος για όποιον ψωνίσει) και πως εμείς πρέπει να βάλουμε πλάτη! Σας φαίνεται δημοκρατικό να ακυρώνουν το Ελληνικό Σύνταγμα που προφυλάσσει τους μισθούς και τις συντάξεις μας γιατί το είπαν οι Γερμανοί ή το ΔΝΤ που ξέρουμε πως ήρθαν παράνομα? Σας φαίνεται λογικό και δημοκρατικό να διώχνουν τους νέους στο εξωτερικό και να εισάγουμε λαθρομετανάστες? Σας φαίνεται δημοκρατία να κλείνουν σχολεία και νοσοκομεία? Σας φαίνεται δημοκρατία να βγαίνουν τα ΜΑΤ και να χτυπούν διάφορες ομάδες κάθε μέρα? Σας φαίνεται δημοκρατία να είναι υπάρχει βουλευτική ασυλία και τόσες ρεμούλες?
...πότε θα μάθουμε πως στο Σύνταγμα χτύπησαν γυναίκες, γέρους, παιδιά και όποιον έβρισκαν μπροστά τους? Αν ήταν πόλεμος (που στη πράξη πόλεμο έχουμε αν δεν το πήρατε πρέφα) όποιος είχε διατάξει αυτή την άνανδρη επίθεση σε αμάχους θα τον πήγαιναν στα δικαστήρια για Εγκλήματα Πολέμου! Υλικό υπάρχει που αποδεικνύει πως χτύπησαν όλους όσους ήταν! Αν ήταν πόλεμος, θα είχαν δικαστεί για Εγκλήματα Πολέμου για τα Χημικά που έριξαν γιατί απαγορεύονται σε πολέμους, πόσο περισσότερο σε καιρό ειρήνης! Αν είχαμε Δημοκρατία δεν θα είχαμε κουκουλοφόρους! Κουκουλοφόρους με στολή ή χωρίς! Κουκουλοφόρους να μπαινοβγαίνουν στη Βουλή με λοστάρια! Αν είχαμε δημοκρατία θα μπορούσαμε να διαδηλώσουμε και τα ΜΜΕ να έδειχναν τη πορεία μας! Αν είχαμε δημοκρατία θα άφηναν να περνούν στο Σύνταγμα γιατροί, φαρμακοποιοί και δημοσιογράφοι αλλά δεν τους άφησαν, τους χτύπησαν μάλιστα για να μάθουν να μη μπλέκονται στα πόδια τους! Αν είχαμε δημοκρατία τα ΜΑΤ δεν θα υπήρχαν και οι αστυνομικοί θα φορούσαν τα διακριτικά τους νούμερα! Αν είχαμε δημοκρατία δεν θα είχαμε διαπλεκόμενα σε όλους τους τομείς. Αν είχαμε δημοκρατία, το κράτος θα ζούσε όπως ο πολίτης και όχι εις βάρους του! Αν είχαμε δημοκρατία θα πήγαιναν στη φυλακή πρώτα οι υπουργοί...
...πόσο δημοκρατικό είναι να πληρώνεις μία ζωή για να βγεις σε σύνταξη και να μη στη δίνουν? Ειδικότερα όταν στη βουλή φτάνει να δουλέψεις 8 χρόνια σαν υπουργός για να πάρεις σύνταξη? Πόσο δημοκρατικό είναι να σε φυλακίζουν όταν χρωστάς στο δημόσιο, αλλά όταν το δημόσιο σου χρωστάει να μη τρέχει κάστανο? Πόσο δημοκρατικό είναι να σου λένε πως πρέπει να δώσεις χρήμα και όνειρα για τη πατρίδα να σωθεί, να σε πάρουν φαντάρο όταν πας να ανοίξεις τα φτερά σου και όταν πεις πως αγαπάς την Ελλάδα είσαι φασίστας? Ποιό είναι το μέτρο αγάπης? Πόσο δημοκρατικό είναι να ζήσει κάποιος με 500 ευρώ, χωρίς δικαιώματα στην εργασία και αυτός που το ζητάει να είναι αυτός που έπαιρνε τις αποφάσεις πάντα, που παίρνει πολλές χιλιάδες ευρώ το μήνα σαν μισθό, να ζει με αστυνομικούς γύρω του και να μας λέει αλήτες, τεμπέληδες και πως μαζί τα φάγαμε? Πόσο δημοκρατικό είναι να χρειάζεται ο εκλεγμένος από τη πλειοψηφία πολλούς φουσκωτούς για να τη βγάλει καθαρή? Πόσο δημοκρατικό είναι άραγε να βοηθάμε τη δημοκρατία της Λιβύης βομβαρδίζοντας τα σπίτια και τους αμάχους τους, έστω τους στρατιώτες τους? Πόσο δημοκρατικό είναι να μας κόβουν τα φτερά εκεί στη βουλή και εμείς να τρώμε και ξύλο επειδή αντιδρούμε?
...άραγε όταν κάθε μέρα αυτοκτονεί τουλάχιστον ένας συνάνθρωπος μας, ποιό είναι το ποσοστό να βρεθούμε εμείς ή κάποιος δικός μας άνθρωπος στη θέση του? Πρέπει να χάσουμε τη μάνα μας ή το παιδί μας για να μας γυρίσει το μυαλό? Τόσο σημαντικό είναι πάθουμε για να μάθουμε? Γιατί δεν τους αφουγκραζόμαστε πριν πάθουν κάτι αυτοί οι πολύτιμοι και μοναδικοί άνθρωποι της ζωής μας? Γνωρίζεις πως εκτός από τους ανθρώπους που αυτοκτονούν, πεθαίνουν για τους ίδιους λόγους από καρδιές, εγκεφαλικά κλπ? Οι Έλληνες πάντα βοηθούσαν το συνάνθρωπό τους αν μπορούσαν! Περάσαμε πολέμους, κατοχή και πάλι δεν σκοτωνόμασταν για μία βιντεοκάμερα! Οι Έλληνες είχαμε τις γειτονιές για να μαθαίνουμε τα νέα μας, να βοηθά ο ένας τον άλλο, να μαθαίνουμε τα κουτσομπολιά, να βριζόμαστε μεταξύ μας αλλά στη δύσκολη να είμαστε μαζί! Τώρα έντεχνα οι γειτονιές γέμισαν ξένους που ιδιοποιήθηκαν της πλατείες μας ώστε εμείς να κρυβόμαστε και να φοβόμαστε! Πράγματι, αφού τους θέλουμε τους ξένους και τους αγαπάμε, γιατί δεν κάνουμε δημοψήφισμα ονομαστικά και όποιος τους αγαπά και τους δέχεται να τους πάρει σπίτι του, να τους δώσει φαγητό, στέγη και δουλειά σαν ένδειξη αγάπης? Γιατί και εγώ τους αγαπάω όλους, αλλά δεν έχω και καμία διάθεση να μου έρθει όλη η γη στο σπιτικό μου και μετά να μου λένε και πώς να βάψω τους τοίχους μου! Πόσο δημοκρατικό είναι εγώ στο κέντρο της Αθήνας να πρέπει να δέχομαι τους μετανάστες όλου του κόσμου και να ζω χωρίς ασφάλεια και γαλήνη και στη Νέα Ερυθραία οι μετανάστες που υπάρχουν να είναι υπηρέτες κάποιων μεγάλων σπιτιών με καθαρά ρούχα και με τρόπους?
...πόσο δημοκρατικό είναι να χτυπούν για μήνες τη Κερατέα για να φτιάξουν εκεί τη χωματερή και δεν κάνουμε δημοψήφισμα αν θέλουμε τα σκουπίδια μας στη Κερατέα ή στη Κηφισιά που είναι πιο κοντά? Πόσο δημοκρατικό είναι να γίνεται είδηση πως κάποιος υπουργός εμπλέκεται σε σκάνδαλα και να κλείνει η Βουλή? Πόσο δημοκρατικό είναι να πληρώνουμε εμείς τις λάθος κινήσεις των 300? Πόσο δημοκρατικό είναι να γίνεται θέμα όταν κάποιος από τους 300 τρώει γιαούρτι ή γιουχάρισμα και όταν πολλές φορές χρησιμοποιούν χημικά τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα να μην αναφέρεται πουθενά ή απλά να αναφέρουν πως "έγινε εκτεταμένη χρήση χημικών" με ψηλά γράμματα και να προχωρούν στην επόμενη είδηση? Πόσο δημοκρατικό είναι να προχωρούν σε προληπτικές συλλήψεις? Πόσο δημοκρατικό είναι να κάνουν προσαγωγές σε πολίτες? Άρα, όποιος δεν μας αρέσει τον μαζεύουν και μετά τον αφήνουν όποτε τελειώσουν, αλλά του συμπεριφέρονται σαν εγκληματίας και μετά τον αφήνουν χωρίς μία συγνώμη ή κάποια απολογία! Πόσο λογικό μας φαίνεται να γίνονται φασαρίες από κάποιους μέσα στο πλήθος, να υπάρχουν 1000 κάμερες που μπορούν να ταυτοποιήσουν πρόσωπα με καταστάσεις αλλά ποτέ να μη γίνεται! Πανήβλακας μπάτσος ΜΑΤατζής είπε πως και να κάνει πίσω και δεν θα χτυπήσει θα χάσει τη δουλειά του! Πως κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση του και τίποτα δεν θα αλλάξει! Ο πανήβλακας δεν σκέφτεται πως αυτός έχει δουλειά σήμερα (δουλειά τρόπος του λέγειν) αύριο το παιδί του τί δουλειά θα κάνει το σκέφτηκε? Καλύτερα λοιπόν για το μυαλό αυτού του πανήβλακα να είναι σκυλάκι του Συστήματος και πρώτος στόχος όλων αύριο, το παιδί του αύριο να είναι σκλαβάκι για να έχει δουλειά σήμερα! Αυτοί είναι οι μπάτσοι που δεν έχουν σχέση με τους Αστυνομικούς που έχασαν τη ζωή τους για το Σώμα! Τέτοιοι ήταν πάντα οι ρουφιάνοι και οι τραμπούκοι, απλά τώρα φορούν στολή, φέρουν γκλομπ αν δεν φορούν κουκούλες (όπως παλιά) και καδρόνια στα χέρια...
...πόσο λογικό σας φαίνεται που σκάει μία βόμβα και σκοτώνεται ένας μικρός Αφγανός και στα ψιλά γράμματα διαβάζουμε "Μετά το Πάσχα ο Γολγοθάς της οικονομίας" και "Διαχείριση Κρίσεων, Ο Γιώργος στέλνει τους υπουργούς στο φροντιστήριο" (κάντε κλικ http://tinypic.com/view.php?pic=10yl5dz&s=6 ) και αντίστοιχα στο http://tinypic.com/view.php?pic=10yl5dz&s=6 "Τρία τσεκ απ ως το Μάιο"! Διαβάστε το θέμα "Κοίτα το δέντρο, χάσε το δάσος" στο http://ligesskepsis.blogspot.com/2010/06/blog-post_25.html και ξανασκέψου τις ειδήσεις που μας βάζουν να σκεφτόμαστε και τί μας περνούν κάτω από τη μύτη μας! Θα καταλάβουμε πως τώρα που τα βάζουμε με τα ΜΑΤ (καλά τους κάνουμε από τη μία) εστιάζουμε τη προσοχή μας εκεί που θέλουν και όχι εκεί που πρέπει! Ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία αξίας πάνω από 150 δις ευρώ σε τιμή κάτω από το 20% και εμείς βρίζουμε τα ΜΑΤ! Θα ξεφουσκώσει η "είδηση" και η οργή κατά των ΜΑΤ όταν ξεπουλήσουν τα πάντα και θα είναι αργά πια. Τα ΜΑΤ τί είναι λιγουράκια των 900 ευρώ που είναι ικανά να βαρέσουν και τη μάνα τους για 900 ευρώ και μία στολή χωρίς εθνόσημο! Ανέχονται για 900 ευρώ να τους βρίζουν τις μανάδες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους! Ξέρουν τί λιγουράκια είναι εκεί στη Βουλή και τους βάζουν μπροστά για να μη φαίνονται στις πρώτες ειδήσεις...
...δεν είμαι κανένας ξερόλας, δεν είμαι ο σπουδαγμένος τύπος! Έφαγα πολύ πεζοδρόμιο από μικρός, με πολλές σφαλιάρες και έμαθα να διαβάζω πίσω από τα λόγια, τα νοήματα που κρύβουν! Δούλεψα πρώτη φορά μου στα 13 και δεν ανέχομαι πια να με σκουντάνε ή να με παραμερίζουν όποτε θέλουν! Δεν είναι δημοκρατία αυτό που ζούμε, ίσως να πρέπει να ξεκινήσουμε συζητήσεις από το μικρόκοσμό μας να αλλάξει κάτι! Να τους πούμε αυτά που βλέπουν στις τηλεοράσεις δεν είναι η ζωή! Να κερδίζουμε εικόνες και να τις μοιραζόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους! Αύριο θα ξανακάνουν εκλογές, αν προσέξατε είμαστε σε προεκλογικούς ρυθμούς! Ό,τι και αν ψηφίσω εγώ (αν πάω να ψηφίσω) αν τα κολλημένα μυαλά των παλιών στα σπιτικά μας ψηφίσουν όπως συνηθίζουν πάλι στα ίδια σκατά θα είμαστε! Κατά καιρούς γράφω κάποια κείμενα, συνήθως προσπαθώ να είναι δύο τύπου: Ή να δούμε διαφορετικά τα πράγματα γύρω μας, με ασκήσεις μυαλού, ή γράφω προσωπικές μου σκέψεις, κάτι σαν λεύκωμα! Θα κρατούσα λεύκωμα αν ήθελα να κρατήσω μέσα μου κάποια πράγματα! Αυτά όμως που ανεβάζω, τα ανεβάζω γιατί νομίζω πως πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις! Συνήθως σε όσα έγραψα νομίζω πως έπεσα μέσα, γράφω μετρημένα πράγματα και καρατσεκαρισμένα όπως θα έλεγε και η Μαλβίνα...
...είχα ξαναγράψει πως τα blogs δεν βγήκαν για να μας βοηθήσουν! Είχα γράψει πως είναι το επόμενο βήμα του ελέγχου των πολιτών! Πως τα μεγαλολαμόγια που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ υπέρ τους, βουλή, διαπλεκόμενοι, μεγαλοδημοσιογράφοι κλπ έχουν και ένα "μεγάλο" blog! Λίγοι ήταν οι κόμβοι που ανέβασαν το θέμα μου για τα blogs και τη μόδα όπως χαρακτηριστικά αναφέρω στο τίτλο, για εμένα λίγα και καλά! Θα το βρείτε στο http://ligesskepsis.blogspot.com/2011/07/blogs.html και είναι καλό σαν κείμενο! Ξεκίνησαν κάποιοι καλοθελητές με καλή γραφή να αναφέρουν πως καπελώνεται το Σύνταγμα, πως χάθηκαν πολλές κλίνες ξενοδοχείων από όσους σηκώνουν κεφάλι, άλλοι γράφουν ιστορίες για το πόσο καλοί είναι στην Αστυνομία κλπ Προσπαθούν πάλι να μας στρέψουν τον ένα εναντίων του άλλου! Να μας βάλουν να σκοτωθούμε πάλι μεταξύ μας, να μη κοιτάξουμε να ενωθούμε αλλά να βλέπουμε δίπλα μας πως ο διπλανός μας θέλει κάτι δικό μας! Ξεκολλήστε το μυαλό σας και σκεφτείτε μόνοι σας, πόσο λογικά είναι όσα ζούμε αυτό το καιρό! Θα φρίξετε με τα αποτελέσματα που θα βγάλετε. Θα κάνετε reset στο μυαλό σας και θα δείτε πολύ διαφορετικά τα πράγματα! Σας υπόσχομαι πως είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα και λύσεις υπάρχουν, απλά δεν σας αφήνουν χρόνο να τις σκεφτείτε! Μας έχουν να τρέχουμε συνεχώς σαν κυνηγημένα ζώα, να ψάχνουμε να προφυλαχτούμε και όχι να αναλύσουμε τις καταστάσεις γύρω μας...
...μας βλέπουν να ενωνόμαστε και τους φοβίζει! Προσπαθούν πάλι να μας χωρίσουν σε ομάδες, μη παίξουμε το παιχνίδι τους! Δεν μας θέλουν να συνομιλούμε και να κοιτάμε να βοηθούμε ο ένας τον άλλο! Πράγματι ο καθένας μας είναι μοναδικός και πολύ διαφορετικός από τον άλλο! Ξέρω με σιγουριά πως όταν πεθάνω δεν θα πάρω τίποτα από όλα αυτά που έχω μαζί μου! Θα αφήσω όμως κάτι και ελπίζω να μην είναι μόνο σκατά και λάθη! Προτιμώ να βλέπω τί με ενώνει με το διπλανό μου, παρά τί με χωρίζει! Με χωρίζουν πολλά αλλά πολλά περισσότερα με ενώνουν! Άλλωστε όταν μάθω να μοιράζομαι τα πράγματά μου με το διπλανό μου ξαφνικά θα έχω περισσότερα! Τα δικά μου αλλά και του διπλανού μου! Να κλειστώ σε μία προσωπική φυλακή γιατί φοβάμαι το διπλανό μου δεν το κάνω! Δεν είναι όλοι οι γύρω μου χειρότεροι από εμένα, ούτε καλύτεροι! Είναι η παρέα μου, είναι οι φίλοι μου, αυτοί που αύριο θα μου δώσουν χαρές και λύπες! Αυτοί που θα με βοηθήσουν στη στραβή και αυτοί που θα χαίρονται από τις χαρές μου! Οι υπόλοιποι που θα χαίρονται από τη λύπη μου υπάρχουν, απλά ξέρω πού να εστιάζω! Εστιάζω στα καλά και υπάρχουν γύρω μου! Δόξα το θεό, ζω στην Ελλάδα! Μία χώρα γεμάτη ήλιο, γεμάτη παραλίες, γεμάτη πλούτη! Υλικά αλλά και ψυχικά, ιδεολογικά μάλλον καλύτερα! Όσο για τους Έλληνες? Μοναδικοί! Ξέρουν να γελούν δυνατά, αλλά και να κλαίνε δυνατά! Τί πιο σπουδαίο από το να ζω λοιπόν στην Ελλάδα? Θα είναι όλα καλά στο μυαλό μου, όσο οι δικοί είναι καλά, μπορούν να χαμογελούν και εγώ να κάνω μικρά όνειρα για το μέλλον! Απλά και όσο φτάνει το χέρι μου, αλλά όνειρα!
...ένα όνειρο που έχω είναι τα παιδιά μου να ζουν σε ένα καλύτερο κόσμο! Πώς θα το πετύχω? Εύκολα! Ξεκινώντας από εμένα να αναθεωρήσω, να πολεμήσω και να κερδίσω! Τίποτα δεν μου δόθηκε χωρίς αγώνα, δόξα το Θεό, έχω αγωνιστεί πολύ στη ζωή μου και έχω ακόμα άντερα να πολεμάω! Όταν χρειάστηκε να κάτσω απέναντι από τα ΜΑΤ αυτές τις ημέρες, σκεφτόμουν τη γυναίκα μου να ζει καλύτερα στο μέλλον, τα παιδιά μου να ζουν σε ένα καλύτερο αύριο που χρειάστηκε να το διεκδικήσω! Και να μου άνοιγαν το κεφάλι, και να με σκότωναν, θα ήξερα πως προσπάθησα να διεκδικήσω ένα καλύτερο μέλλον για Αυτούς που αγαπάω και δεν κάθισα στη πολυθρόνα μου να τα περιμένω από άλλους! Είμαι σίγουρος πως είναι αστείο να τρως χημικά και να σκέφτεσαι τη γυναίκα σου να σου κάνει γλύκες για να φεύγει ο πόνος και να αντέχεις κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο! Να αντέχεις να πολεμάς κρατικούς τραμπούκους και να μη τους φοβάσαι! Να μη τους χτυπάς με πέτρες, απλά να κάθεσαι εκεί που πρέπει και να μη φεύγεις από μπροστά τους! Να σε διώχνουν και να ξαναπηγαίνεις στη θέση σου γιατί ξέρει ποιά είναι αυτή! Θα με βλέπουν συχνά, όσο με κρατούν τα πόδια μου, γιατί το πνεύμα μου δεν μπορούν να το χτυπήσουν! Αλλωστε δεν θα ήταν ο πρώτος αγώνας που έχασα, τουλάχιστον προσπάθησα και θα προσπαθώ πάντα για Αυτούς και μέσα από Αυτούς θα χαίρομαι από τη χαρά τους! Ίσως κάποτε τα παιδιά μου να με ρωτήσουν τί έκανα όταν τους έκοβαν τα όνειρά τους και τότε θα τους απαντούσα αντίσταση με όλη μου τη δύναμη γιατί σας αγαπώ και για εσάς ζω! Για εσάς και τη μητέρα σας και έκανα ότι μπορούσα! Αυτά μπορούσα, προσπάθησα για εσάς με όλη μου τη δύναμη...
...Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που υπάρχουν και οι Λίγες Σκέψεις, για να γράφω αυτά που αισθάνομαι, αυτά που ονειρεύομαι και που νιώθω! Ίσως κάποιον βάλω να σκεφτεί, ίσως κάποιον βάλω να δει διαφορετικά τα πράγματα, ίσως να δώσω δύναμη σε κάποιο συνάνθρωπό μου που ίσως να την έχει ανάγκη! Πως δεν είναι μόνος του, πως και άλλοι είναι στο ίδιο καζάνι, απλά διαφέρουμε στη γεύση! Αν κάποιος διάβασε όλο αυτό το κείμενο και δεν είναι από την οικογένεια μου σημαίνει κάτι: Πως δεν είμαι ο μόνος βλαμένος που είναι ονειροπόλος και πως αξίζει να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας! Αν δεν το διάβασε κανείς, δεν πειράζει, και οι γονείς μας λένε πολλά και όταν τη παθαίνουμε μετά μας έρχονται τα λόγια τους... όπως και να είναι χαίρομαι που είμαι ανάμεσά σας...
ligesskepsis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου