Ένας σκύλος και μια χώρα

Με αφορμή τις διαδηλώσεις και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, βροχή τα δημοσιεύματα και τα αφιερώματα στον ξένο Τύπο για τον Λουκάνικο. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό τα τελευταία χρόνια. Κάθε φορά που τα φώτα στρέφονται στην Ελλάδα, η κυρίαρχη προσωπικότητα είναι ο Λουκάνικος. Αυτό προκαλεί εντύπωση –ακόμα και αντιδράσεις- σε πολλούς Έλληνες αλλά δεν θα έπρεπε.

Πριν από μερικούς μήνες, έγραφα: «Η κακομοιριά της Ελλάδας αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός πως επί ενάμισι χρόνο έχουμε στραμμένη πάνω μας την προσοχή όλου του πλανήτη και δεν έχει ξεχωρίσει ούτε ένας Έλληνας – ούτε ένας. Δέκα εκατομμύρια μαλάκες καθόμαστε και κοιτάμε ο ένας τον άλλον, και όλοι μαζί τους σιχαμένους πολιτικούς και τους σιχαμένους τηλεδημοσιογράφους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το πιο αηδιαστικό πρόσωπο της Ελλάδας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως -με τέτοια ζήτηση από τα ΜΜΕ όλου του πλανήτη για πρόσωπα από την Ελλάδα- ο μόνος που κατάφερε να ξεχωρίσει και να απασχολήσει τα ξένα ΜΜΕ ήταν ο Λουκάνικος, ο σκύλος-επαναστάτης, που δεν χάνει πορεία για πορεία και συγκέντρωση για συγκέντρωση. Να χέσω τους πνευματικούς ανθρώπους και τους διανοητές της Ελλάδας του 2011″.
Το τελευταίο διάστημα, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με πέντε δημοσιογράφους ξένων εφημερίδων, που βρέθηκαν αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα. Αυτοί είναι σε μεγαλύτερη σύγχυση από εμάς. Δεν μπορούν να καταλάβουν με τίποτα τι συμβαίνει στη χώρα μας. Αναζητούν με αγωνία έναν Έλληνα να τους διαφωτίσει και δεν βρίσκουν κανέναν. Είπα σε όλους πως μόνο ο Λουκάνικος ξέρει.
Αυτό που μάλλον συνέβη στη χώρα μας είναι πως επί δεκαετίες κυριάρχησαν ο νεοπλουτισμός, η ιδιωτεία, η χυδαιότητα, η ρουφιανιά, η αρπαχτή, ο φθόνος, το μίσος, ο κυνισμός, η κακία και ξαφνικά η χώρα χρεοκόπησε, κοιταχτήκαμε στον καθρέφτη, κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον, και διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας της προκοπής.
Τα καλύτερα μυαλά της χώρας εξαγοράστηκαν από τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ -ή έγιναν διαφημιστές-, οπότε τώρα το μόνο που υπάρχει είναι η καχυποψία όλων για όλους. Κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν.
Ας μην κατηγορούν κάποιοι τους ξένους δημοσιογράφους πως -δήθεν- προσπαθούν να υποτιμήσουν τη χώρα μας και το λαό μας επειδή στρέφουν συνέχεια την προσοχή τους στον Λουκάνικο και του κάνουν αφιερώματα. Είναι ο μόνος που δεν εξαγοράστηκε και η θέση του είναι συνεπής και ξεκάθαρη. Κρύσταλλο. Όλη μέρα κι όλη νύχτα στο Σύνταγμα.
Τα σκυλιά έχουν μεγάλη ιστορία σε αυτόν τον τόπο. Στην Οδύσσεια, εκτός από τον Οδυσσέα, υπήρχε και ο Άργος. Ο Άργος περίμενε το αφεντικό του να επιστρέψει, ήταν ο μόνος που τον αναγνώρισε και μετά πέθανε.
Ο Λουκάνικος είναι καλύτερος από τον Άργο. Γιατί δεν έχει ούτε αφεντικό. Μάλλον, κάτι προσπαθεί να μας πει.

pitsirikos