Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΦΕΝΕΙΟ


ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΕΡΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ. ΕΙΔΑ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΑΘΗΚΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ, ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΕΝΤΟΝΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ. ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ. ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΑΝ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΒΓΑΖΑ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΙΑΨΕΥΣΤΗΚΑ. ΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΧΑΝ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ, ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΔΙΕΛΥΣΑΝ, ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΕΥΘΑΡΣΩΣ ΟΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΣΚΑΤΟ ΤΟΥΣ ΠΑΞΙΜΑΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΚΟΨΑΝ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ.....

ΛΑΜΠΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου