Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Εκβιάστε με – εκβιάστε με


Είσαι ένας υπουργός που λειτουργείς προς το συμφέρον του δημοσίου, δηλαδή του λαού. Και πρέπει να πάρεις μια απόφαση.

Να νοικιάσεις για παράδειγμα ελικόπτερα. Σου φέρνουν μια ληστρική (όπως ο ίδιος χαρακτηρίζεις) προσφορά, 40% ακριβότερα από την προηγούμενη χρονιά.

Και έχεις μπροστά σου τρεις επιλογές: Αφήνεις τα δάση να καούν, παραιτείσαι ή δέχεσαι τον εκβιασμό.

Τι κάνεις;
Το σωστό και τίμιο είναι να καταγγείλεις τον εκβιασμό και να παραιτηθείς. Ο Μαρκογιαννάκης όμως, που είναι ένα άλλο νέο και άφθαρτο μέλος του αποκόμματος της Ντόρας με προσδοκίες να μας σώσει, έκανε την πάπια και νοίκιασε τα ελικόπτερα.

Ακόμα και αν καλόπιστα δεχθώ (που δεν είμαι καλόπιστος, ιδιαίτερα με τους πολιτικούς – γιατί άραγε;) ότι δεν είχε τα χρονικά όρια για να βρει αλλού ελικόπτερα θα έπρεπε να βγει δημοσίως (και αν κατάφερνε να ξεκολλήσει από τον καναπέ και τον κουρασμένο να το έκαναν μαζί) και να μας έλεγε ακριβώς τι συνέβαινε.

Γιατί έτσι εγώ μπορώ να υποθέσω ότι ο εν λόγω σωτήρας του έθνους έχει φεσώσει την χώρα με πολλά εκατομμύρια υποκύπτοντας σε κάθε εκβιασμό που θα του έκανε κάποιος επιχειρηματίας.

Αν αυτόν τον εκβιασμό τον γνώριζε και ο κουρασμένος η υπόθεση μου μπορεί να τραβήξει κι άλλο. Ότι όλη η κυβέρνηση (όταν δεν δημιουργούσε σκάνδαλα ή δεν έκλεβε) φέσωνε την χώρα εκβιαζόμενη.

Σε χίλια κομμάτια χωρίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να είναι παρών σε όσες περισσότερες παρελάσεις ανά την Ελλάδα για να γιουχάρει τα κυβερνητικά στελέχη.

Τελικά αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να έχει κάποια ψυχιατρική εξήγηση. Μήπως τελικά όλοι κρύβουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ μέσα μας; (κατά το: όλοι κρύβουμε έναν μπάτσο μέσα μας).

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν κρύβουμε μέσα μας έναν μπουμπούκο. Θα ακούγονταν. Και θα μας τρέλαινε.

Μεγάλη διαδήλωση στην Βρετανία για τα μέτρα λιτότητας. Πάνω από 250 χιλιάδες άνθρωποι. Αλλά τι περιμένεις από τους ξενέρωτους άγγλους. Δεν αγαπάν καθόλου φαίνεται την πατρίδα τους και το καλό των τραπεζών τους.

Ούτε σκέφτονται την εικόνα που θα έχουν οι άλλοι λαοί για αυτούς.

Αφού ο μηχανισμός στήριξης κάνει τόσο καλό στις πτωχευμένες χώρες γιατί η Πορτογαλία δεν θέλει να στηριχθεί;

Λένε κάποιοι ότι οι πασόκοι αντιμετωπίζουν με υπεροψία τον λαό και στις συνεντεύξεις τους ισχυρίζονται ότι τα μέτρα που μας παίρνουν έχουν την έγκριση μας.

Με μια μικρή διαφορά. Ότι αυτό το δικαίωμα, όντως, το έχουμε δώσει εμείς. Με την ανοχή μας, το κουτσουρεμένο βόλεμα μας, τις φοβίες μας και την σχεδόν ανύπαρκτη αντίδραση μας.

Βλέπουν και στα γκάλοπ ότι υπάρχει ακόμα ένα 45% που στηρίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όπου με την αποχή στο 40% γίνεται αυτομάτως ένα 70% - 75% σε έδρες βουλής και παίρνουν τα πάνω τους.

Όχι στις πρόωρες εκλογές λέει ν ΝΔ. Αυτό σημαίνει ή ότι το ΠΑΣΟΚ προσφέρει στην χώρα και ακολουθεί πολιτική που θα μας σώσει ή ότι η ΝΔ δεν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ.

Η περίπτωση να ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες την αποκλείω. Είναι απλά συκοφαντία η άποψη που λέει ότι η ΝΔ αν γινόταν τώρα εκλογές δεν θα τα κατάφερνε οπότε γι΄ αυτό και δεν τις θέλει.

Όπως όλοι γνωρίζουμε τα κόμματα (κυρίως αυτά που τα έχουμε γνωρίσει στην εξουσία και τα ξέρουμε πολύ καλά) πρώτα βάζουν το καλό της χώρας και των πολιτών και έπειτα (αν και εφόσον) το καλό της παράταξης.

Μικρός Φωκίων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου