Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Δημοκρατικά και σοσιαλιστικά δακρυγόνα

Ελάχιστες οι πληροφορίες από την Λιβύη καθώς ο σύντροφος του Γιωργάκη, Καντάφι, έχει κλείσει την στρόφιγγα της ενημέρωσης.

Στην Ελλάδα αυτόν τον ρόλο τον έχει αναλάβει η ΕΣΗΕΑ.

Προφανώς είναι προτιμότερο να δείχνεις την επόμενη μέρα το τι είχε γίνει στην πορεία. Έχεις και τον χρόνο να μοντάρεις τις εικόνες.

Όχι για λόγους προπαγάνδας. Απλά τα αμοντάριστα πλάνα δεν έχουν ένα, πώς να το πω, επαγγελματικό αποτέλεσμα.

Άσε που με το να ενημερώνεσαι σε άμεσο χρόνο για το τι συμβαίνει μπορεί να σου μπει καμιά ιδέα να κατέβεις και εσύ στην πορεία.Θα μου πεις, και δίκιο θα έχεις, στην απεργία που δεν συμμετείχαν οι δημοσιογράφοι είχαμε ενημέρωση; Ε, πως, στα δελτία των 8 έπαιξε ένα δίλεπτο βιντεάκι.

Στην μπούκα έβαλαν πάλι τον Αλαβάνο για την πρόταση του να παραμείνουν οι διαδηλωτές στο Σύνταγμα.

Είναι λέει μια ακραία πρόταση. Ενώ η κυβέρνηση δεν παίρνει ακραία μέτρα ισοπέδωσης των πολιτών.

Βλέπεις για αυτούς είναι μια χαρά ανά 3 μήνες να γίνεται μια απεργία για να ξεθυμάνουμε και μετά τα κεφάλια μέσα.

Άσε που το βασικό επιχείρημα κατά του Αλαβάνου είναι ότι είναι πλούσιος και δεν μπορεί να μιλάει εν ονόματι των φτωχών.

Ουσιαστικά ο Αλαβάνος υποστηρίζει θέσεις που είναι ενάντια στους πλούσιους. Ας τον κατηγορούν λοιπόν οι πλούσιοι για την αποστασία από το κλαμπ τους.

Μπορείς να κατηγορήσεις τον Αλαβάνο για αρκετά πράγματα. Σε επίπεδο πολιτικό και τακτικής. Δεν χρειάζεται η κουτσομπολίστικη κατηγορία.

Και τελικά με ευχολόγια δεν πρόκειται να ξεκουμπιστεί ο Γιωργάκης. Ούτε θα μπορέσουμε να αποφύγουμε κανένα συμμετοχικό έκτρωμα με Ντόρες και Καρατζαφέρηδες. Άσε που μπορεί να μας προκύψει και κανένας Αντώνης σφουγγαράκης.

Μεγάλη η πορεία του ΠΑΜΕ. Αλλά είναι από αυτές που είναι ανώδυνες για την κάθε κυβέρνηση. Κάνουμε μια βόλτα στους δρόμους, φωνάζουμε και τα εγκεκριμένα συνθήματα από το κόμμα και αποχωρούμε με ησυχία.

Γι΄ αυτό και όλα τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που βγάζουν σπυριά με την κάθε εργατική διεκδίκηση μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για το ΠΑΜΕ.
Στο τέλος της τετραετίας ο Πάγκαλος θα τερματίσει την πολιτική του καριέρα. Έτσι δήλωσε.

Είναι αισιόδοξος ο αντιπρόεδρος. Λες να είμαστε τόσο υπνωτισμένοι που θα τους ανεχτούμε μέχρι το τέλος της τετραετίας;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο τέλος της τετραετίας ή η χώρα και οι πολίτες θα είναι τελειωμένοι ή ο Πάγκαλος και η κυβέρνηση του θα έχουν φύγει νύχτα.

Το ζητούμενο όμως είναι να μην φτάσουμε στο σημείο της ολοκληρωτικής καταστροφής. Είναι, νομίζω αρκετή η καταστροφή τριών γενεών.

Γιατί προκοπή ούτε τα δισέγγονά μας δεν θα δουν. Μόνο ο Μητσοτάκης θα ζει ότι η Ελλάδα πάρει τα πάνω της. Αν φυσικά θα συνεχίσει να υπάρχει τότε τέτοια χώρα.

Αν και έχει εμπορικό όνομα η χώρα. Απλά τότε θα λέγετε Siemens – Hellas ή κάτι τέτοιο. Χώρα με χορηγό.

Δεν είναι συντονισμένη η κυβέρνηση, όπως λέει ο άνθρωπος που έτρωγε μαζί μας, ο Πάγκαλος.

Φαντάσου να ήταν και συντονισμένη τι θα μας είχαν κάνει.

Τα νούμερα του μνημονίου δεν βγαίνουν μας λένε τα νούμερα της προπαγάνδας. Μόνο που ο καθένας που ξέρει αριθμητική πρώτης δημοτικού αυτό το είχε καταλάβει από την πρώτη στιγμή που υπογράψαμε το μνημόνιο.

Αν δεν καταλαβαίνουν κάτι τόσο απλό τότε τι μας το παίζουν πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές. Όχι, το να είναι αισχροί προπαγανδιστές δεν μου πέρασε από το μυαλό.

Κακώς το Δελτίο Ειδήσεων του Mega λέγεται έτσι. Αφού η Τρέμη παρουσιάζοντας τα θέματα λέει ότι θα τα συζητήσει με τους άλλους προπαγανδιστές, συγγνώμη, δημοσιογράφους ήθελα να πω. Άρα Δελτίο Συζητήσεων θα έπρεπε να λέγεται.

Μικρός Φωκίων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου