Παρακολουθούμε, μετά την εξέγερση στην Τυνησία, αναλύσεις και άρθρα σε εφημερίδες και ιστολόγια που αφήνουν να εννοηθεί ότι έρχονται παρόμοιες καταστάσεις και στην Ελλάδα.
Μερικοί τα γράφουν για να πουλήσουν μερικά φύλα παραπάνω επειδή οι τίτλοι είναι «πιασάρικοι», άλλοι τα γράφουν επειδή δεν ξέρουν τι συνέβαινε και τι συμβαίνει σ’ αυτά τα κράτη, πιθανώς να υπάρχουν και μερικοί που επιδιώκουν σύγχυση. Το θέμα δεν είναι απλό και δεν ερμηνεύεται σε λίγες γραμμές ενός κειμένου. Ας δούμε μερικά στοιχεία που ίσως δεν είναι πολύ γνωστά.
Στα Αραβόφωνα μουσουλμανικά κράτη...(Λιβύη, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και άλλα) υπάρχουν περίεργα καθεστώτα που δεν έχουν καμία σχέση με το δικό μας ή των δυτικών χωρών. Η ανελευθερία είναι πρόδηλη για δε τους αντιφρονούντες οι τιμωρίες είναι εξοντωτικές. Υπάρχουν φυσικά και αντιπολιτεύσεις αλλά οι δραστηριότητές τους είναι προσχηματικές και ανώφελες για τους λαούς. Ένα απλό παράδειγμα που μου διηγήθηκε φίλος που ζει σε ένα τέτοιο κράτος.
«Η κυβέρνηση αποφασίζει να κατασκευάσει ένα δρόμο που θα καταστρέψει οικολογικά μία περιοχή. Η αντιπολίτευση και ο αντιπολιτευόμενος τύπος κριτικάρουν ως εξής: Ο δρόμος δεν πρέπει να έχει τόσες πολλές στροφές όπως προγραμματίζει η κυβέρνηση ή ο δρόμος πρέπει να έχει καλύτερο φωτισμό».
Καμία αναφορά για τις καταστρεπτικές συνέπειες της κατασκευής του δρόμου. Αν κάποιος πει ή γράψει ή αμφισβητήσει την χρησιμότητα του δρόμου ή χειρότερα καταγγείλει την επερχόμενη οικολογική καταστροφή τον έφαγε το «μαύρο σκοτάδι».
Η δικαιοσύνη σ’ αυτά τα κράτη απλά δεν λειτουργεί. Η φυλάκιση δεν προϋποθέτει αναγκαστικά και δίκη.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες συνθήκες ούτε φυλακίσεις χωρίς δίκη επειδή κάποιος είπε ή δημοσίευσε κάτι εναντίον της κυβέρνησης. Εδώ η δικαιοσύνη λειτουργεί. Δεν υπάρχουν φυλακίσεις ή διώξεις αντικαθεστωτικών.
Το Ελληνικό πρόβλημα είναι ότι το σύστημα εξουσίας έχει παράξει ένα συνονθύλευμα νόμων που προωθεί την ατιμωρησία «δένοντας» τα χέρια των δικαστών. Σ’ αυτό συντείνει και η συντεχνιακή αντίληψη των πολιτικών που ο λαός λέει «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Ο συνδικαλισμός είναι ελεύθερος μόνο που η ηγεσία του κομματοκρατείται.
Οι διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις είναι ελεύθερες μόνο που οι «γνωστοί άγνωστοι» φροντίζουν για την «αμαύρωσή» τους.
Το Ελληνικό πρόβλημα είναι ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί σωστά και τα λεγόμενα «λαμόγια» εκμεταλλευόμενα τις αδυναμίες ελέγχου ή δωροδοκώντας τους πολιτικούς απομυζούν τον ιδρώτα του λαού.Αν στην Ελλάδα έρθει η πολυπόθητη κάθαρση του οικονομικοπολιτικού κατεστημένου η χώρα θα μπορέσει να βαδίσει σε πορεία ανάπτυξης και να καλυτερεύσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.
Ας αφήσουν λοιπόν τη επαναστατική «γυμναστική», όσοι προβλέπουν εξεγέρσεις και επαναστάσεις στην Ελλάδα. Αυτοί που τα γράφουν από άγνοια ας φροντίσουν να ενημερωθούν και αυτοί που τα γράφουν σκόπιμα εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Η προσπάθεια επιβολής χάους στην Ελλάδα είναι αντεθνική πράξη. Τις απαραίτητες αλλαγές οφείλουμε να τις κάνουμε με νηφαλιότητα και σύνεση. Η λαϊκή πίεση για την κάθαρση πρέπει να ενταθεί μέχρι οι ηγέτες των κομμάτων να την κάνουν πράξη ή να μας αδειάσουν την γωνιά. Η αντικατάστασή τους είναι θέμα χρόνου για τον λαό και «ουδείς αναντικατάστατος».
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΔΙΕΞΟΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου