ΟΙ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ.

Η χώρα μας πλέον έχει χωριστεί σε δύο κομμάτια. Το ένα είναι  εκείνο που αποτελείται από τους 300 της βουλής , την  τάξη των πλουσίων, τους βολεμένους μικρομεσαίους  που δεν τους έχει αγγίξει ακόμα η κρίση και από ορισμένους συνταξιούχους που παίρνουν παχυλές συντάξεις , που συνεχίζουν επειδή δεν τους αγγίζει τίποτα μην έχοντας πολλά ψωμιά ακόμα, να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα και το μόνο πράγμα που να σου λένε είναι ότι ήρθε η ώρα να ζήσετε και εσείς εποχές φτώχειας και εξαθλίωσης.

Το άλλο κομμάτι είναι εκείνο που αποτελείται από εκείνους που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας ,από εκείνους που παλεύουν καθημερινά κάνοντας 2 και 3 δουλείες για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα στην οικογένεια τους και από ένα ποσοστό συνταξιούχων που  η σύνταξη τους δεν φτάνει ούτε για τα απαραίτητα και ούτε για τα φάρμακά τους.

Αυτά τα δυο κομμάτια αν τα βάλουμε σε μια ζυγαριά θα διαπιστώσουμε ότι το πρώτο αν και λιγότερο αριθμητικά υπερτερεί του δεύτερου. Αυτό συμβαίνει γιατί τόσα χρόνια τους έχουμε αφήσει  να κάνουν ότι θέλουν, να τρώνε εις βάρος του λαού  και να γεμίζουν τις κοιλιές τους. Μόνο  που τώρα τελείωσαν τα έτοιμα αλλά όχι και η πείνα τους. Γι αυτό προχωράμε σε μειώσεις μισθών ,συντάξεων ,σε κατάργηση επιδομάτων αλλά και στην επιβολή διαφόρων φόρων και προστίμων(αλλά μόνο για το 2^ο κομμάτι!).

Η πλάστιγγα θα συνεχίσει να γέρνει,  δεν θα αλλάξει τίποτα αν δεν αφυπνιστούμε επιτέλους. Θα αρχίσουν σε λίγο καιρό να επικρατούν συνθήκες εξαθλίωσης . Το κράτος (θα) είναι ανύπαρκτο, σύντομα θα κόψει τα φάρμακα ή θα τα ακριβύνει για να μην μπορεί να τα αγοράσει ο φτωχός ή ο ηλικιωμένος με αποτέλεσμα να φύγει από την ζωή και να γλυτώσει το κράτος κάποια χρήματα από τη λιγοστή σύνταξη που θα έδινε.

Η χώρα μέρα με την μέρα καταστρέφεται. Δεν υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Όλα κινούνται γύρω από τα συμφέροντα των λίγων και όχι γύρω από το κοινωνικό συμφέρον. Αυτό δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα όλοι μας. Ο ατομισμός μας έχει κυριεύσει, βοήθεια δεν υπάρχει από πουθενά ούτε ακόμα και από την εκκλησία. Όλοι πάνω από όλα βάζουν το δικό τους συμφέρον. Πλέον δεν κάνουμε όνειρα, το χαμόγελο έχει χαθεί από τα χείλη μας. Δεν έχουμε ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.

Πρέπει κάποια στιγμή να ξεσηκωθούμε!!!!

Έχουμε πόλεμο και δεν το έχουμε καταλάβει!!!!!

Τα καταφέραμε το 1821 και το 1940, σε κάθε δυσκολία βγαίνουμε νικητές, γιατί όχι και τώρα; Μην αφήσουμε την τύχη μας στα χέρια των 300 και στα παρακλάδια τους.

Γιούριααααααααααα να τους φάμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΥΓ 1. Όταν σφίγγονται δυο χέρια κάτι προσμένει να πάρει το ένα από το άλλο!!!! (αυτό αφορά τις διάφορες συμφωνίες που κάνουν οι 300…….)

ΥΓ 2. Πηγή ζωής είναι η χαρά αντικατοπτρισμένη στα μάτια του λαού και το χαμόγελο στα χείλη του……… πρέπει να δράσουμε σύντομα πριν να είναι αργά!!!!!!

ΥΓ 3. Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα κατά της διαφθοράς... Ας αφιερώσουμε λοιπόν το παραπάνω άρθρο -αντί δώρου- στους "αδιάφθορους" πολιτικούς μας...

Γιώργος (Τζου)