Απλά εκτός από πολίτες έχουμε αποτύχει και ως καταναλωτές. Ας φροντίζαμε να έχουμε τεχνογνωσία και υποδομές για να παράγουμε αυτά που εισάγουμε.
Δεν μπορούμε; Γιατί; Μας λείπει το μυαλό, τα χέρια ή τα μάτια;
Το όραμα και η όρεξη για δουλειά μας λείπει. Και μια πρωτοφανής εναντίωση σε ό,τι νέο και καινοτόμο.
Όχι σε όλα που απαιτούν κάτι από εμάς και ναι σε όλα που απαιτούμε εμείς.
- Θέλουμε αυτοκίνητα αλλά όχι εργοστάσια ή διυλιστήρια.
- Θέλουμε αστυνόμευση και δικαιοσύνη αλλά όχι φυλακές.
- Θέλουμε ηλεκτρισμό αλλά ούτε ανεμογεννήτριες, ούτε φωτοβολταϊκά ούτε τίποτα.
- Θέλουμε εμπόριο αλλά όχι λιμάνια και αεροδρόμια.
- Θέλουμε τουρισμό αλλά όχι ξενοδοχεία.
Είμαστε ένα αποτυχημένο σύνολο σαν κράτος, σαν πολίτες, σαν καταναλωτές, σαν επαγγελματίες, σαν, σαν ,σαν...
Απαιτούνται να αλλάξουν ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Αλλιώς όλα αυτά θα επανέλθουν δριμύτερα. Και τότε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να τα αντιμετωπίσουμε γιατί θα έχουν καταστραφεί ριζικά οι όποιες παραγωγικές και ανανεωτικές δυνάμεις μπορεί να υπάρχουν ακόμα και η κοινωνία θα έχει βουλιάξει βαθύτερα στον "ύπνο του δικαίου".
Σήμερα συγκυβερνά σε πλανητικό πόλο όπως η Γερμανία, ένας τύπος που έχει πάρει μέρος σε τηλεοπτικό reality και πήγαινε να επιθεωρήσει κάτι μουστακαλήδες σαν τον Ερντογάν συνοδευόμενος από τον αρραβωνιαστικό του.
Ταυτόχρονα για να κοιτάμε την καμπούρα μας, της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής ομάδας ηγούνται οι Γκερέκου και η Καΐλη, ενώ των ευρωπαϊκών υποθέσεων η παγκόσμιου ακτινοβολίας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπουλου.
Ο Σαρκοζί ακροβατεί σε ρόλους σαπουνόπερας, ενώ ο μόνος ίσως αποτελεσματικός Ευρωπαίος ηγέτης Σίλβιο, παίζει Ντούγκα-Ντούγκα με βιζιτούδες και κυβερνητικά στελέχη.
Η δε Μέρκελ αποδεικνύεται μια ανατολικογερμανίδα επαρχιώτισσα που πνίγεται από εσωκομματικές ραδιουργίες.
Οι ΗΠΑ πιστεύω πως αντί να βομβαρδίσουν το Ιράν για να διατηρήσουν το δολάριο σαν αποθεματικό νόμισμα, απλά θα σπρώξουν το Ευρώ στον γκρεμό που ήδη ακροβατεί, ώστε να ξοφλήσουν τα χρέη με ακριβοπληρωμένα παλιόχαρτα.
Ήδη πρέπει να σκεφτόμαστε την επόμενή μας ημέρα, που είναι παραγωγή και προστασία των ισοζυγιών μετά την υποχρεωτική υπερατλαντική σεισάχθεια.
Δυστυχώς αναμένεται πως η Ελλάδα θα βρεθεί σε ανάλογη θέση με την Ανατολική Ευρώπη μετά την πτώση της ΕΣΣΔ.
Και το ζητούμενο για όλους εμάς είναι πως φτάσαμε μέχρι εδώ, ενώ αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να έχουμε ήδη προσανατολιστεί στο τι θα κάνουμε και που θα πάμε μετά από εδώ.
Σίγουρα ένα κράτος που αμείβει υπερτριπλάσιους δημοσίους υπαλλήλους από όσους είναι απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία του είναι καταδικασμένο στην ανυπαρξία μακροπρόθεσμα, όπως και μια εταιρία που κάνει το ίδιο αργά ή γρήγορα θα βρεθεί εκτός αγοράς.
Κατά τη γνώμη μου έχουμε πληρώσει πολύ περισσότερα από 300 ΔΙΣ ήδη στα τελευταία 35 χρόνια για τις σπατάλες του κομματικού κράτους των "παιδιών του Πολυτεχνείου" όπως αυτό-αναγγέλθηκαν οι προδότες που μας κυβερνούν τώρα, ενώ στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν αμέτοχοι ή βολεμένοι στο εξωτερικό.
Όμως, σταματώ στη σημαντικότερη ίσως διαπίστωση για την έξοδο από την κρίση αξιών και επιβίωσης τελικά του Ελληνικού λαού: ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ.
Με άλλα λόγια, αν δεν αποφασίσουμε ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ, ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΜΕ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ!
Ήρθε, νομίζω, η ώρα μας να σηκωθούμε και να τραβήξουμε μπροστά. Αρκετά σταθήκαμε άπραγοι.
Πηγή: http://kostasxan.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου