Η πειθαρχημένη σιωπή,
ηρεμη κοινωνία έβγαζε,
μα η ελευθερη ψυχή,
συνέχεια έβραζε.
Των φοιτητών οι αντρειωμένες
φωνές,
ζητούσαν, ψωμί-παιδεία-ελευθερία,
δεν άντεξαν οι σιωπηλές ελεύθερες
ψυχές,
ανάγκασαν σε στάση την ιστορία.
Δεν φοβήθηκαν τάνκς-όπλα-
πυροβολισμούς,
το αίμα τους τη...
γη πότισε,
με πρωτοπόρους τους νεκρούς,
καινούργια μέρα φώτισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου