«Η βροχή μας κάρφωσε πάνω στα τζάμια
άγρια θηριοτροφεία μπροστά μας ξεκαρδίζονται
η άσεμνη πόλη.»
Μίλτος Σαχτούρης
Κοιτάζω την προσφάτως ανανεωμένη μούρη μου σε έναν διαφημιστικό καθρέφτη μπύρας. Το είδωλό μου διακόπτουν πράσινα καλλιγραφικά γράμματα … Est. 1821 … σκέφτομαι πως οι Αλσατοί φτιάξανε τη μπύρα τους τη χρονιά που εμείς ακόμα κινούσαμε επαναστάσεις να γίνουμε κράτος. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια εύστοχη απάντηση στη γνωστή ιστοριούλα με τα δέντρα, τα βελανίδια και τους Παρθενώνες. Αγαπώ τη μπύρα!
Γύρω μου στο μαγαζί κάθονται διάφοροι χαμένοι. Άντρες. Μόνο άντρες, βιδωμένοι με ούπα στους τοίχους και τα σκαμπώ. Άντρες με τη φάτσα του Αντώνη Αντωνίου στην «Παραγγελιά». Δάχτυλα χοντρά από χειρωνακτική εργασία, δόντια κίτρινα, κοιλιές και φαλάκρες. Πιάνουμε τις αποδείξεις που ξερνά η ταμειακή …
ΣΥΝΟΛΟ € 12.00
ΜΕΤΡΗΤΑ €12.00
*** ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ***
Βγαίνω και κατηφορίζω τη Σαχτούρη με διαολεμένη ζέστη. Μου αρέσει η Σαχτούρη με τις ναυτιλιακές της, με τα σουβλατζίδικα και τα μαγειρεία που φτιάχνουν γεμιστά και σούπες αυγολέμονο. Τη Σαχτούρη την αγαπώ γιατί απ’ την ταμπέλα της λείπει το αρχικό γράμμα, έτσι που δεν ξέρεις ποιον απ’ όλους τους Σαχτούρηδες θέλησε να τιμήσει ο Δήμος. Κατηφορίζω λοιπόν με δρασκελιές ποιητικές, όλο χάρη.
Τραβώ για την πλάτη του λιμανιού. Στα μηχανουργεία μπήκε λουκέτο. Μονάχα οι επιγραφές χάσκουν ακόμα σε πείσμα της σκουριάς …
«ΤΟΡΝΟΣ – ΣΤΡΑΝΤΖΑ – ΨΑΛΙΔΙ»
«ΤΟΡΝΟΣ – ΣΤΡΑΝΤΖΑ – ΨΑΛΙΔΙ»
Τα μάτια μου πέφτουν σε ένα πλάσμα παράταιρο, παρείσακτο, σχεδόν παραφυσικό. Η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι αναδυόμενη πίσω από τον πάγκο εργασίας της που’ χε σκύψει για να πιάσει λίγο πάγο και κόκα-κόλα. Θέλω να της πάρω συνέντευξη. Όχι σαν επαγγελματίας δημοσιογράφος αλλά ως ερασιτέχνης περίεργος. Η περιέργεια δεν σκότωσε τη γάτα, δεν σκότωσε κανέναν σε αντίθεση με την αδιαφορία που γέννησε εκατόμβες συνανθρώπων. Πλησιάζω και διστάζω για λίγο μπρος στην ομορφιά.
- -Δουλεύεις καιρό εδώ;
- -Τρία χρόνια γεμάτα.
- -Είσαι όμορφη. Σου την πέφτουν συχνά;
- -Κάποιες φορές ναι, μα δεν ξέρουν να προσεγγίζουν, να σαν κι εσένα ένα πράμα χαχα.
- -Οι φασίστες σε έχουν ενοχλήσει;
- -Ποιοι;
- -Αυτοί που κάνανε τη φασαρία πριν με την άλλη παρέα.
- -Μερικοί είναι απλά μαλάκες, όχι πάντα κακοί. Κάποιους τους ξέρω από μικρούς, από τη γειτονιά. Χαμένοι είναι. Εγώ δεν ασχολούμαι με όλα αυτά, με τα πολιτικά. Άλλη μια χρονιά και τέλος από δω μέσα. Κωλοχανείο. Δεν μου αρέσει αλλά μαζεύω λεφτά. Θα ανοίξω το δικό μου μαγαζί, ξέρεις.
- -Τι μαγαζί;
- -Νύχια και τέτοια. Τέλειωσα στο Αιγάλεω, στα ΤΕΙ.
Τέλος συνέντευξης.
*Σαμιζντάτ : Αντιγράφω από τις Σημειώσεις του «Εμονίδη» του ποιητή George Le Nonce : «Στη Σοβιετική Ένωση, σαμιζντάτ ονομαζόταν μια διαδικασία αυτοέκδοσης και παράνομης διάδοσης απαγορευμένων κειμένων, τα οποία αντιγράφονταν συνήθως με το χέρι και κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου