Σύνηθες φαινόμενο πλέον... Οι περισσότεροι σήμερα βιώνουν το στοιχειό της μοναξιάς. Και αν την έχεις επιλέξει και την έχεις αγκαλιάσει είσαι καλά. Αλλά οι περισσότεροι απλά την κουβαλάνε...
Βάρος ασήκωτο και ανυπόφορο. Όλοι ψάχνουμε τον έρωτα. Αλλά πραγματικά τον ψάχνουμε; Σε μια κοινωνία γρήγορου και εύκολου σεξ πόσοι μείναμε ρομαντικοί και αμετάπιστοι; Πόσοι από μας ψάχνουμε πραγματικά τον έρωτα; Γίναμε ειδικοί στη μοναξιά και γεμίζουμε τα συναισθηματικά κενά που σημαδεύουν την άδεια από έρωτα ζωή μας στο τσατ της μιας χρήσης ή ακόμα χειρότερα στους ανθρώπους μιας χρήσης...
Ναι δυστυχώς δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά υπάρχουν πολλοί από αυτούς σήμερα. Είναι εκείνοι που δεν θα διστάσουν να πατήσουν στο χαριτωμένο πτώμα σου και να πάνε παραπέρα. Αυτοί που ήρθαν να καταβροχθίσουν λαίμαργα κάθε ίχνος καλού και θετικού συναισθήματος μόνο και μόνο γιατί είναι τόσο κενοί που η δική τους ελπίδα είναι ο πόνος και η θλίψη των άλλων.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει. Θα έπρεπε κανονικά αλλά ακόμα απορώ. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ερωτευθούμε; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βγούμε εκεί έξω να φλερτάρουμε, να εκφράσουμε τα αληθινά μας συναισθήματα, να κυνηγήσουμε τον έρωτα; Γιατί είμαστε τόσο απόμακροι και δύσκολοι; Το ξέρω πως η εποχή που ζούμε δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια στην εμπιστοσύνη. Αλλά εμείς τι κάνουμε γι αυτό; Συνεχίζουμε να μένουμε μόνοι γιατί; Γιατί φοβόμαστε την απόρριψη. Ε και; Και ποιος δεν έχει απορρίψει και δεν έχει απορριφθεί από τους άλλους;
Συνεχίζουμε να διαιωνίζουμε την αποξένωση μεταξύ μας και στο τέλος μένουμε πραγματικά μόνοι. Όχι μόνο από ανθρώπους αλλά και από συναισθήματα. Περνάμε τη ζωή μας στο φόβο χάνοντας κάθε πολύτιμη εμπειρία και συναίσθημα... Και όταν θα ρθει λοιπόν η ώρα του απολογισμού, τι θα παραδώσεις φίλε μου στο ταμείο της ψυχής σου; Τι θα πεις σε εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που λαχτάρησε να ζήσει αλλά εσύ το φυλάκισες με εκείνη την δικαιολογία ότι οι άνθρωποι είναι ξένοι; Ε λοιπόν εγώ επαναστατώ σε αυτό!
Σ' αγαπώ γιατί people are strange...
Να μ' αγαπάς και συ γιατί people are strange...
Ελένη Λυμπρεροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου